Η πρόταση Παυλόπουλου για την αντιμετώπιση του αδιεξόδου που δημιούργησε για την Ευρώπη το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας.

Παρέμβαση Προκόπη Παυλόπουλου για την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας.

Του Βασίλη Σκουρη
Κατά τη χθεσινή του παρέμβαση στη διαδικτυακή συζήτηση του Τομέα Δημόσιου Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο τέως ΠτΔ Προκόπης Παυλόπουλος δεν αρκέστηκε στην κριτική της απόφασης «Weiss» του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας για τις αρνητικές επιπτώσεις της όχι μόνο στην εφαρμογή των προγραμμάτων ρευστότητας ΟΜΤ και PSPP αλλά και στην ενότητα και ασφάλεια του ευρωπαϊκού δικαίου και της ευρωπαϊκής έννομης τάξης.
Ι. Ο Προκόπης Παυλόπουλος τόνισε ότι θα ήταν λάθος να χρησιμοποιηθούν, είτε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είτε από Κράτος-Μέλος, οι διαδικασίες προσφυγής κατά της Γερμανίας με τα άρθρα 258-259 της Συνθήκης της Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τούτο διότι αφενός θα οξύνουν, χωρίς αποτέλεσμα μάλιστα, το κλίμα και, αφετέρου, ακόμη και σε περίπτωση καταδίκης της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η Γερμανία θα «περιχαρακωθεί», επικαλούμενη το Σύνταγμά της, πίσω από τη δεσμευτικότητα των αποφάσεων του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας. Έτσι θα κερδίζει χρόνο και θα συνεχίζει την, άκρως μειωτική, για τα ευρωπαϊκά όργανα τακτική της.
ΙΙ. Κατά την πρόταση του Προκόπη Παυλόπουλου πρέπει να γίνουν τα εξής, με «όπλο» την ίδια την απόφαση «Weiss» του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας:
Α. Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ως όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντλεί τις αρμοδιότητές της από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, οφείλει πάραυτα να τονίσει ότι δεσμεύεται από την απόφαση και την ερμηνεία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, κατά συνέπεια, θα συνεχίσει απρόσκοπτα την εφαρμογή των προγραμμάτων ρευστότητας OMT και PSPP. Επιπλέον, και για να ενισχύσει την νομική πληρότητα της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έκρινε το προδικαστικό ερώτημα του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας, πρέπει να τεκμηριώσει συμπληρωματικώς γιατί και πώς τα προγράμματα αυτά είναι απολύτως σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Β. Δεύτερον, αυτές τις θέσεις της, με τη συμπληρωματική τεκμηρίωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να τις κοινοποιήσει αμέσως στη Bundesbank, τονίζοντάς της ότι υπό τις προϋποθέσεις αυτές οφείλει να συμπράξει και εκείνη στην πλήρη εφαρμογή του PSPP.
Γ. Τρίτον, αν η Bundesbank, με τις πρόσθετες επεξηγήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θελήσει να βρει διέξοδο συμβιβασμού – που θα ήταν εκ μέρους της δείγμα καλής θέλησης επίλυσης του προβλήματος – και να εφαρμόσει το PSPP, τόσο το καλύτερο.
Δ. Τέταρτον αν, αντιθέτως, η Bundesbank εμμείνει στην άρνησή της, επικαλούμενη την απόφαση «Weiss» του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας, τότε ανοίγεται ο δρόμος προσφυγής κατά της Γερμανίας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την πλευρά είτε της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – όπερ και ορθότερο – είτε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έτσι, το θέμα των ευθυνών της Γερμανίας αποσυνδέεται από την «προστασία» του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας, το οποίο δεν έχει δυνατότητα εμπλοκής στην προκείμενη διαδικασία. Η Γερμανία θα βρεθεί, με μαθηματική ακρίβεια, μπροστά στο δεδικασμένο της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε κάθε άρνησή της να το σεβασθεί συνιστά ευθεία παραβίαση των κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο, γενικώς, υποχρεώσεών της, και όχι μόνο των υποχρεώσεών της από το πρόγραμμα PSPP.
Υπό τα δεδομένα αυτά είναι μάλλον αδύνατο για τη Γερμανία να «διαβεί» και αυτό το «Ρουβίκωνα».
Πηγη: ieidiseis.gr