Το «πρόβλημα» των εκλογών

Μια γενικότερη θεωρία παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες για το αν πρέπει ή όχι να γίνουν εκλογές στη χώρα. Θα σταθώ στη μία πλευρά αυτή που υποστηρίζει ότι οι εκλογές θα είναι καταστροφικές για τον τόπο, ότι κυβέρνηση θα πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία για την οποία εκλέχθηκε (ποια κυβέρνηση άραγε;) και ότι ο κος Παπαδήμος θα πρέπει να «αφεθεί» ελεύθερος να ολοκληρώσει το 
έργο του (ποιος τον κρατάει άραγε;) Φτάνουμε δε στο σημείο, ακαδημαϊκοί (γιατί άραγε;) να χαρακτηρίζουν την ενδεχόμενη εκλογική διαδικασία ως «επικίνδυνη» (;)
Παράλληλα παρακολουθούμε ένα σενάριο “αγιοποίησης “ του πρωθυπουργού. Σε απάντηση των «αποτυχημένων» πολιτικών έρχεται ο «άφθαρτος» τεχνοκράτης , ως μάννα εξ ουρανού , που θα τα βάλει όλα στη θέση τους, που θα δώσει την πνοή που χρειάζεται αυτή η χώρα, που θα επαναφέρει τη χαμένη αξιοπιστία μας στο εξωτερικό , που θα κάνει έργο σε αντίθεση με όλους τους άλλους , τους «κακούς» πολιτικούς, που άφησαν σκόνη και θρύψαλα στο πέρασμα τους. (Στις Δημοκρατίες ο λαός είναι αυτός που τους «κακούς» πολιτικούς τους στέλνει σπίτι τους και επιλεγεί ποιος θα τον κυβερνήσει) . Μαζί του, πάλι κάτω από το μανδύα των τεχνοκρατών, επανέρχεται στη χώρα και ένα νέο κίνημα «εκσυγχρονισμού» από ικανούς , δε λέω, ανθρώπους, που είπαν , – αλλά δεν έκαναν- στο παρελθόν, ξεχνώντας βέβαια ότι ακόμη και ο νυν Πρωθυπουργός μέχρι και την προηγούμενη της «πρωθυπουργοποιήσεως» του διατελούσε σύμβουλος του τ. Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου για την οικονομία (ή δε του τα έλεγε σωστά ή ο κ. Παπανδρέου δεν τον άκουγε καλά) .
Προφανώς και το πρόβλημα δεν είναι ο κος Παπαδήμος , από τα πιο αξιοπρεπή στελέχη που έχει αναδείξει το ΠΑΣΟΚ , ας υποθέσουμε ότι δεν είναι πρόβλημα ακόμη και 45μελής κυβέρνηση του , να δούμε όμως λίγο τα προβλήματα:
-είναι πρόβλημα η χώρα να κυβερνάται από κυβέρνηση που δεν έχει προκύψει από λαϊκή εντολή , ειδικά σήμερα όπου οι αποφάσεις που χρειάζεται να ληφθουν καθορίζουν την πορεία της χώρας για δεκαετίες
-είναι πρόβλημα η Βουλής να εκφράζει άλλες κοινωνικές και οικονομικές καταστάσεις . Θυμίζω ότι η σύνθεση της Βουλής, τόσο σε κόμματα , αλλά και σε πρόσωπα, προέκυψε μετά το «λεφτά υπάρχουν»
-είναι πρόβλημα τα μέλη μιας κυβέρνησης να μην έχουν καμία προγραμματική ενότητα και πολιτική.
-είναι πρόβλημα που ο Ελληνικός λαός παρουσιάζεται ,εν τέχνως, ως ανίκανος να επιλέξει την πολιτική (και τους πολιτικούς) που πιστεύει ότι θα τον βγάλουν από την κρίση
– είναι πρόβλημα η διάχυση της θεωρίας ότι η οικονομική κρίση , τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, δεν επιδέχεται πολιτικής , αλλά τεχνοκρατικής αντιμετώπισης.
Τέλος, είναι πρόβλημα, πολιτικό πρόβλημα ουσίας, οι τρεις( Παπανδρέου, Παπαδήμος, Καρατζαφέρης )στους τέσσερεις , που συντέλεσαν στη δημιουργία αυτής της κυβέρνησης να μην κρατούν τη δέσμευση τους για την διεξαγωγή εκλογών, προκειμένου να στηρίξουν μικροκομματικά οφέλη.
Και ακόμη πιο απλά, είναι μεγάλο πρόβλημα σε μία Δημοκρατική χώρα, οι εκλογές να θεωρούνται πρόβλημα, με ότι αποτέλεσμα μπορεί να φέρει αυτή η αντίληψη στην διαμόρφωση της πολιτικής σκηνής μετά τις εκλογές, όποτε αυτές και αν γίνουν.
Εκλογές λοιπόν, στο πλαίσιο που συμφωνήθηκε εξ αρχής, αν δε θέλουμε εκτός από το πρόβλημα της οικονομίας και τα εκατοντάδες προβλήματα της κοινωνίας, να ενισχύσουμε το πρόβλημα στη λειτουργία των θεσμών και να γεννήσουμε πρόβλημα Δημοκρατίας.
Δέσποινα Μπακάλη
http://www.dbakali.gr/%CE%9D%CE%AD%CE%B1/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85/%CE%A4%CE%BF%C2%AB%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%C2%BB%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CF%8E%CE%BD.html