«Αλλήλων καταφρονούντες αλλήλοις αρεσκεύονται…»

«Σε περίπτωση που η Τουρκία δεν σταματήσει τις προκλητικές ενέργειες στην ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει να χάσει το καθεστώς της ως υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση» τονίζει σε συνέντευξή του ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης.

Κύριε πρόεδρε ένα είναι σίγουρο, ότι η γείτονα δεν πρόκειται να «τα βάψει μαύρα» αν αυτά μείνουν απλώς λόγια, αν όμως οι δυο χώρες του ελληνισμού και όσες μαζί με εμάς είναι υπέρμαχοι του διεθνούς δικαίου συντονιστούν μεταξύ τους, τότε, ναι, μπορεί να γίνει αυτό και να εφαρμοστεί το «οπού δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος». Και τούτο γιατί αυτή η κίνηση σημαίνει και ταυτόχρονα παύση των όποιων χρηματοδοτήσεων παίρνει η υπό κατάρρευση τουρκική οικονομία, η οποία στηρίζεται με χίλια ζόρια σε εξωτερικά δεκανίκια. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η τωρινή της ηγεσία που την έφτασε σε αυτό το χάλι, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την ειρήνη στην μεσόγειο και όχι μόνο…
Το πληγωμένο θεριό θέλει να αποδείξει εντός και εκτός της χώρας του, ότι είναι δυνατό και μπορεί ακόμη να επιβάλλεται.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αν πραγματικά είναι ένωση κρατών και όχι απλά συμφερόντων, πρέπει τώρα να σταθεί δίπλα σε δυο κράτη μέλη της, που το ένα βρίσκεται κάτω από τουρκική κατοχή σχεδόν κατά το ήμισυ εδώ και πάνω από 40 χρόνια και το άλλο της κράτος-μέλος δέχεται απίστευτο «μπούλινκ» από το κράτος- τρομοκράτη που προαναφέραμε. Γνωρίζω ότι οι σύμμαχοι μας οι Ευρωπαίοι, ειδικά οι Γερμανοί αλλά και άλλοι, έχουν τεράστια συμφέροντα στην γείτονα χώρα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως χτίστηκε πάνω σε αξίες, οι οποίες αυτήν την στιγμή πλήττονται αλύπητα, όπως αυτές:
«Να προάγει την ειρήνη, τις αξίες της καθώς και την ευημερία των πολιτών της».
Δυστυχώς, ειδικά το πρώτο μέχρι στιγμής μάλλον παραπέμπεται στις καλένδες, αν πάρουμε ως παράδειγμα την επιχείρηση ΙRΙΝΙ της Ε.Ε. για την μην αποστολή από θαλάσσης όπλων στην σπαρασσόμενη Λιβύη. Στην πραγματικότητα έχει μείνει να περιπολεί μόνο μια ελληνική φρεγάτα, την ίδια στιγμή που οι Ιταλοί με πλοίο υποστήριξης κάνουν τα στραβά μάτια, οι Γάλλοι αποχώρησαν και θα επανέλθουν αν και όταν, ενώ οι Γερμανοί με την εναέρια επιτήρηση βλέπουν τα τουρκικά αεροσκάφη έμφορτα οπλικών συστημάτων να τους «κουνάνε το μαντίλι». Μάλιστα, οι φίλοι μας οι Ιταλοί έδωσαν εντολές από την Ρώμη (μια ζωή στην ασφάλεια) στην φρεγάτα μας να κάνει έλεγχο σε εμπορικό που μετέφερε τεθωρακισμένα στην Λιβύη (όπως αποδείχτηκε αργότερα) έχοντας απέναντι της τρεις φρεγάτες του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας. Αμ έτσι όχι νηοψία δεν γίνεται αλλά μας βγάζουν και την γλώσσα.
«Να προσφέρει ελευθερία, ασφάλεια και δικαιοσύνη χωρίς την ύπαρξη εσωτερικών συνόρων».
Άλλη μια αποτυχία της ΕΕ… Ενώ κατεδαφίστηκε το αίσχος που λέγονταν τοίχος του Βερολίνου, σε μια σειρά χωρών μελών μεταξύ αυτών και σε εμάς σηκώθηκαν τοίχοι για την προστασία των κρατών από την παράνομη μετανάστευση, αφού οι βόρειες χώρες υποδοχής έχουν πλέον κορεστεί και αποφάσισαν με το κλείσιμο της βαλκανικής οδού να κάνουν «αποθήκη ψυχών» την πατρίδα μας. Αν, βέβαια, μπορούσαμε να δώσουμε ψωμί και σταθερή εργασία σε αυτούς τους ανθρώπους, πιθανόν να μην υπήρχε και κανένα σοβαρό πρόβλημα. Όταν, όμως, σου στέλνουν χιλιάδες ήδη απελπισμένους και πεινασμένους ανθρώπους (μεταξύ των οποίων έχουν παρεισφρήσει και εγκληματίες πολέμου στην Συρία όπως αποδείχθηκε πρόσφατα στην Μυτιλήνη) και τους εγκλωβίζεις χωρίς εργασία, χωρίς έσοδο και να έχουν οικογένειες, θα κάνουν το παν για να τις θρέψουν και κάπως έτσι οδηγούνται στην παραβατικότητα και μερικοί στο έγκλημα. Τεράστια ευθύνη σε αυτό δεν φέρνει μόνο η Τουρκία που ενώ η ίδια «μπάζει» στο έδαφος της σωρηδόν παράνομους μετανάστες άνευ βίζας (αρκεί να είναι από μουσουλμανική χώρα) μετά ζητά χρήματα «εκβιαστικά» από την Ευρώπη σπρώχνοντας τους στην κυριολεξία προς την Ελλάδα σε αντίθεση με την Βουλγαρία που παρά το ότι έχει εκτεταμένα σύνορα μαζί της δεν πήγε ούτε ένας από εκεί και αυτό κάτι πρέπει να μας λέει. Εδώ όμως τεράστιες ευθύνες φέρει και η Ευρωπαϊκή Ένωση που χρηματοδοτεί τον «σουλτάνο» για να συγκρατήσει τις μεταναστευτικές ροές, ενώ γνωρίζει ότι η Τουρκία πολλά χρόνια τώρα τους «κατευθύνει» δια της χώρας μας προς την Ευρώπη. Έπρεπε να την υποχρεώσουν να επιβάλει βίζα και όχι με 30 – 40 ευρώ κάποιος να ταξιδεύει αεροπορικώς στην Τουρκία με την ελπίδα κάποια στιγμή να περάσει Ευρώπη. Δυστυχώς οι ευρωπαίοι έκαναν τα στραβά ματιά και την πληρώνουμε εμείς.
«Να προάγει τη βιώσιμη ανάπτυξη με βάση την ισόρροπη οικονομική μεγέθυνση και τη σταθερότητα των τιμών, μια ανταγωνιστική οικονομία της αγοράς με πλήρη απασχόληση και κοινωνική πρόοδο, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος»:
νομίζω ότι εδώ τα πράγματα μιλούν από μόνα τους και τα έχουμε βιώσει οι πολίτες των κρατών μελών στο πετσί μας, ειδικά οι πολίτες του νότου.
«Να ενισχύει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή καθώς και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών»
από εδώ κρατώ την λέξη αλληλεγγύη, η εφαρμογή της οποίας είναι σχεδόν άγνωστη τουλάχιστον σε εμάς στην Ελλάδα. Μόνο στα επεισόδια του Έβρου υπήρξε μια κάποια αλληλεγγύη και αυτό από ένα μέρος μόνο κρατών- μελών και αφού πρώτα αποδείξαμε την αποτρεπτική μας ισχύ ως κράτος. Ως προς δε την οικονομική πολιτική, αυτά τα περιβόητα 35 δις της βοήθειας για τον COVID – 19 που συμφώνησαν να δοθούν στην χώρα μας θέλουν να μας τα φορέσουν «μνημονιακό καπέλο», ειδικά οι βόρειες χώρες. Αν αυτό λέγεται ευρωπαϊκή αλληλεγγύη τότε λίγα τα ψωμιά της.
«Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη. Πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται, αποτελεί δε την ίδια τη βάση των θεμελιωδών δικαιωμάτων».
Από λόγια σκίζουμε, αλλά μπορείτε εσείς εκεί στις Βρυξέλλες να μου εξηγήσετε το εξής: πως επιτρέπεται σε ευρωπαϊκή χώρα να κυκλοφορούν γυναίκες με μπούρκα, αυτό δεν είναι εξευτελισμός του ατόμου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και δη της γυναικείας; Δεν είναι καταδυνάστευση του ατόμου; Άλλο να κυκλοφορεί κάποιος με μαντήλα ή μαντίλι στο κεφάλι λόγο σεβασμού στην θρησκεία του (κάτι που και στην δική μας χώρα πριν κάποια χρόνια ήταν έντονο) και άλλο η μπούρκα που εξαφανίζει το άτομο και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα του.
Η Ευρώπη σήμερα απέναντι στην τουρκική πλευρά θυμίζει αυτό που είχε πει ο Μάρκος Αυρήλιος: «Αλλήλων καταφρονούντες αλλήλοις αρεσκεύονται και αλλήλων υπερέχειν θέλοντες, αλλήλοις υποκατακλίνονται», δηλαδή «παρόλο που περιφρονεί ο ένας τον άλλο, καλοπιάνει ο ένας τον άλλο, και παρόλο που θέλουν να υπερέχουν, υποκλίνονται ο ένας στον άλλο».
Το γεγονός αυτό κάνει πιο απαιτητική την τουρκική πλευρά με αποτέλεσμα να θυμίζει εδώ και καιρό η ηγεσία της την Γερμανία του Χίτλερ, όταν ζητούσε ζωτικό χώρο και αιματοκύλησε την Ευρώπη. Η Τουρκία «κινείται» στα ίδια βήματα με την θεωρία περί δήθεν «γαλάζιας πατρίδας» και με τα νέο-οθωμανικά μακελέματα που κάνει σήμερα σε Συρία και Λιβύη και ενδεχομένως μελλοντικά αλλού…
Κλείνοντας να υπενθυμίσω και τις τεράστιες ευθύνες των δύο μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη εκ των οποίων η μεν Ρωσία «τραβά» προς την μεριά της την Τουρκία και από την άλλη οι ΗΠΑ που δεν θέλουν να την χάσουν. Μόνο που όταν «τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια»…
Γιώργος Βενετσάνος