Κάρολος Παπούλιας ή Σταύρος Λάλας;

Γράφει ο μεσενικόλας
Στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου ο κόσμος της Θεσσαλονίκης γιουχάϊσε και απεκάλεσε προδότη τον κο Παπούλια (δεν τον αποκαλώ Πρόεδρο της Δημοκρατίας γιατί έχει εκπέσει της εμπιστοσύνης μας, όπως του το είπε και ο Χάρρυ Κλυνν).
Την ημέρα των Θεοφανείων ο λαός αποδοκίμασε εκ νέου τον κο Παπούλια, τον δανειστή της βίλλας του Ανδρέα Παπανδρέου και της κληρονόμου της βίλλας Μιμής Παπανδρέου (έπρεπε να το αποκαταστήσει το κορίτσι ο Ανδρέας). Ο κος Παπούλιας βέβαια ως μέρος του συστήματος που εκπροσωπεί, συνεχίζει ακάθεκτος τον ρόλο του και όπως φαίνεται θα τον συνεχίσει όσο μπορέσει.
Ο κος Παπούλιας ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, συνέχισε μάλλον την παλαιοκομματική του ιδιότητα, αφήνοντας το ΠΑΣΟΚ (το κόμμα του), να ρημάξει κυριολεκτικά την
Ελλάδα στα δυο χρόνια της διακυβέρνησης, χωρίς καμία αντίδραση, παρά μόνον με κάποιες ήπιες παραινέσεις, που σκοπό είχαν την προσπάθεια μιας ανούσιας πολιτικής εκτόνωσης και όχι την ουσιαστική του συμβολή στην σωτηρία της πατρίδας που ξεπουλιέται τοις πράγμασι και οδηγείται στην οικονομική εξαθλίωση και πολιτική διάλυση.
Ο ελληνικός λαός πληρώνει για τον παραπάνω κο Παπούλια, περισσότερο απ’ ότι πληρώνει ο αμερικανικός λαός για τον κο Ομπάμα, αλλά και ο γαλλικός για τον κο Σαρκοζί, απλά και μόνο για να έχει έναν πρόεδρο μαριονέτα για γιουχάϊσμα και βέβαια χωρίς καμιά εκτίμηση.
Έ λοιπόν αυτό πάει πολύ για την περηφάνεια του Έλληνα. Κάνω λοιπόν μια πρόταση:
Με όποιον τρόπο είναι δυνατόν, οι ειδήμονες ας αποφανθούν περί τούτου, στη θέση του κου Παπούλια να εκλέξουμε τον Σταύρο Λάλα. Αυτόν τον άνθρωπο που επί 15 χρόνια με κίνδυνο της ζωής του και της οικογενείας του, παρέδιδε αμερικανικά μυστικά στις ελληνικές υπηρεσίες για το καλό της πατρίδας του και αν ο γκαντέμης ο Μητσοτάκης ήταν ποιο προσεκτικός ακόμη θα συνέχιζε ίσως την προσφορά του αυτήν. Εάν δείτε τα δυο βίντεο, http://folders.skai.gr/main/theme?id=153&locale=el., που οι περισσότεροι ίσως τα έχετε δει και δακρύσατε μαζί μου από υπερηφάνεια και συμπόνοια γι’ αυτόν τον μεγάλο ΕΛΛΗΝΑ, που έβαλε την πατρίδα πάνω από την οικογένειά του, αλλά πάνω κι απ’ αυτήν την ίδια τη ζωή του και που ανενδοίαστα είπε ότι αν ξαναγινόταν πάλι θα το ξανάκανε για την πατρίδα (πολύ μεγάλη κουβέντα από έναν σπάνιο και μεγάλο Έλληνα), τότε πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου. ΝΑΙ του αξίζει αυτή η θέση, προκειμένου όλοι μας να κοιμόμαστε ήσυχοι, ότι ένας ΕΛΛΗΝΑΣ με καρδιά λιονταριού θα προασπίζεται ως ξάγρυπνος θεματοφύλακας τα εθνικά μας συμφέροντα και θα μάχεται για την πατρίδα του, σε αντίθεση με τον παρόντα που συνεργεί στο ξεπούλημά της. Και ας πληρώνεται τότε πάνω κι από τον Ομπάμα και τον Σαρκοζί, χαλάλι του.