Η πρόσφατη συμφωνία με την Ιταλία για τη θάλασσα, για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, για την οριοθέτηση και ανακήρυξη των δικαιωμάτων μας, η επικείμενη αντίστοιχη με την Αίγυπτο και οι συζητήσεις για τα ίδια ζητήματα με την Τουρκία, φέρνουν στο προσκήνιο πάλι το βασικό ερώτημα για τον Ελληνισμό:
Η εξημέρωση του γειτονικού θηρίου στα ανατολικά μας, το οποίο απειλεί τη συνέχειά μας ως λαού, ως κοινωνία και ως έθνους, θα γίνει εις βάρος των συμφερόντων μας, θα γίνει με τη θυσία του Αιγαίου (και της Θράκης και της Κύπρου);
*του Θεοφάνη Μαλκίδη
«ΕΣΤΙΑ»
Ο Ελληνισμός στην παρούσα φάση, στη χρονική στιγμή που δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως στρατιωτικά και αμυντικά με τις καθημερινές εισβολές στον Έβρο και το Αιγαίο και την παγίωση της κατοχής στην Κύπρο, έχει δύο επιλογές: Η να ακολουθήσει το γνωστό, για δεκαετίες, δρόμο που προτείνουν οι κάθε λογής Γκέμπελς της πολιτικής τάξης, της λεγόμενης ενημέρωσης, της αποκαλούμενης διανόησης, δρόμος που οδηγεί με ομολογουμένως μαθηματική ακρίβεια στην υποταγή, ή από την άλλη πλευρά έχει τη δυνατότητα, δείχνοντας χαρακτηριστικά που δεν έχουν εξαφανιστεί από τον Ελληνισμό, δηλαδή ανδρεία και θάρρος, να επιλέξει το δύσκολο μονοπάτι που έχει εμπόδια και δυσκολίες, που είναι η «στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς», αλλά είναι «ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν….».
Το Αιγαίο (θα) είναι η βασική δοκιμασία για το ποια είναι η τελική επιλογή για τον Ελληνισμό: Της πρόσκαιρης και εφήμερης επιβίωσης για «λίγες ώρες ειρήνης», επιλογή που είναι στην ουσία υποδούλωση ή της συνέχειας και της Ελληνικότητας.
Απέναντί μας έχουμε ένα μόρφωμα με ολοκληρωτική, εθνικιστική, σωβινιστική και ρατσιστική έκφραση, το οποίο απειλεί τον Ελληνισμό από τον Έβρο και τη Θράκη, μέχρι την Κύπρο και το Αιγαίο. Εκφράζεται με παρακρατικούς φασίστες Γκρίζους Λύκους και στρατιωτικά γεράκια χωρίς κανέναν ενδοιασμό και με άδηλους και βεβαίως άφθονους οικονομικούς πόρους, εκβιάζουν στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά τον Ελληνισμό, προκειμένου να αποδεχθεί τη βία, τη φιλανδοποίηση, την συνεκμετάλλευση, την εισβολή, την εσαεί αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας και εν τέλει να ζει πάντοτε και διαρκώς με το φόβο του γείτονα Χίτλερ…
Στο Αιγαίο και οπωσδήποτε και στην Κύπρο και στον Έβρο και τη Θράκη, θα κριθεί το επόμενο χρονικό διάστημα και πάλι ο Ελληνισμός των «ζωντανών», των «εξαιρέσεων», της «μαγιάς», θα κριθεί και πάλι το ΓΗ και ΥΔΩΡ.
Ευχόμαστε, ελπίζουμε και αγωνιζόμαστε ο Ελληνισμός να επιλέξει την οδό της Αντίστασης, της Αξιοπρέπειας, της Μνήμης, της Αλήθειας, της Ιστορίας. Είναι, παρά την προπαγάνδα εσωτερικού και εξωτερικού, η μόνη επιλογή επιβίωσης, συνέχειας, παρόντος και μέλλοντος!
*Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφεύς του βιβλίου «Αιγαίον: ΓΗ και ΥΔΩΡ». Αθήνα: Εύξεινος Λόγος 2020. Μόνιμος κάτοικος Έβρου