Η Αγία Σοφία και η γραφική πολυεθνία

Οι ακτινοβόλοι τενεκέδες της παγκοσμιοποίησης, έρχονται για μια ακόμη φορά να διαψευσθούν. Απεδείχθη ότι τα διαθρησκευτικά μνημεία, προσκυνήματα, δεν μπορούν να διατηρηθούν.

Ο Ερντογάν επέστρεψε στις συνθήκες του 15ου αιώνα, η Αγία Σοφία δεν αποτελεί διαθρησκευτικό μουσείο – μνημείο είναι πλέον τέμενος. Τι και αν η UNESCO είχε εντάξει την Αγία Σοφία στον κατάλογο των μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ο σουλτάνος ξέρει ότι ο δυτικό κόσμος ζει στην υποκρισία, είναι τόσο ασταθής (ο δυτικός κόσμος) τόσο ανεκδιήγητος και ξεπουλημένος που θα καταπιεί και πάλι το σάλιο του.
Ξέρει ότι θα ακουστούν κάποιες χλιαρές δηλώσεις, άντε και κάποιοι να εξαντλήσουν μια μεγαλοστομική απειλητικότητα μεταξύ χειλέων και κάλυκος, και λοιπόν! Ο δυτικός κόσμος έτσι και αλλιώς ζει στο κενό ενός πελώριου φοντί –ανσενέ όπως λέμε στη γλώσσα του κινηματογράφου, όπου όλα τελούνται χωρίς να έχουν τελεστεί. Σχεδιάστηκε μια κομεντί που καλείται παγκοσμιοποίηση με λαούς που υποτίθεται θα ζουν μαζί και θα μπερδεύουν τις κουλτούρες τους, μόνο που όλα αυτά αποτελούν ανέκδοτα ενός φαντασιακού που ήθελε το παρελθόν να εγκαθίσταται στο παρόν, χωρίς έξοδο από εκείνο, πιστεύοντας πως θα παγώσουν τον χρόνο δημιουργώντας έτσι μια παγίδα για λαούς και κουλτούρες.
Ο Γάλλος φιλόσοφος Μερλό Ποντί μας έλεγε ότι η ελευθερία σου μετράτε όταν διακυβεύεις την ύπαρξη σου στο ιστορικό γεγονός που τελείται και αποτελεί κρίσιμη στιγμή. Και βέβαια είδαμε το αλαργινό τσίρκο της παγκόσμιας κοινότητας να αδιαφορεί και να σφυρίζει αδιάφορα. Τα πατριαρχεία εκτός του Ρώσου Πατριάρχη ούτε μια ψαλμουδιά δεν έριξαν, κρύφτηκαν στα λαγούμια τους. Ο Πάπας με τα απερπάτητα εμβατήρια του για τις σεξουαλικές μειονότητες που τις πονάει και θέλει να τις δει να εξουσιάσουν, κάταπιε την απόφαση του σουλτάνου με μεγάλη ευκολία.
Ο ευρωπαϊκός και γενικότερα ο δυτικός πνευματικός κόσμος είναι εξαγορασμένος, το ξέρουμε καλά δεν περιμένουμε και τίποτε, άντε να υπογράψουν – που και αυτό χλωμό φαίνεται – καμία ιστοσελίδα λέγοντας τα ανεκλάλητα. Το παγκόσμιο πολιτικό θέατρο καθεστωτικής βαρβαρότητας, πάσχει από αφωνία επίσης το έχουμε διαπιστώσει χρόνια τώρα.
Οι ειρηνομεσίτες με την μιμική των κλόουν θα στείλουν τα παρηγορητικά στους Ελληνο-ορθόδοξους, τριχολογίες δηλαδή και κάποια γαρύφαλλα δειλινού. Και σ’ εμάς θα συνεχιστούν οι θολωμένοι ορίζοντες από τους καρεκλοκένταυρους πολιτικούς για να αποπλανήσουν τα μικρο-μέγαλα πλήθη. Θα παίξουν και πάλι το φιλο-ευρωπαϊκό τους αρμόνιο. Η υποκρισία και η παράκρουση μαζί θα ανεβάσουν την θεατρική παράσταση «Τι να κάνουμε… Είμαστε έθνος ανάδελφο».
Προφανώς και θα τολμήσουν να κατεδαφίσουν τους μιναρέδες στον ελλαδικό χώρο που αποτελούν σύμβολα εξουσίας και υποταγής στην οθωμανική αυτοκρατορία οι θεριακλήδες των λόγων. Δεν αποκλείεται να ακινητοποιήσουν οι κοιμισμένοι κανάγιες στα σύνορά μας για πολλές ώρες τα τουρκικά φορτηγά που κινούνται προς Ευρώπη ασκώντας εξουθενωτικό έλεγχο, για να αποσυντονιστούν οι τουρκικές εξαγωγές. Και τα παραπάνω να είναι μόνο η αρχή βέβαια.
Αλλά τι μπορείς να περιμένεις από τους γελωτοποιούς όταν την Αγία Σοφία την αποκαλούν όπως οι Τούρκοι κατακτητές Ayasofya. Ενθύμιο της λησμονιάς θα μου πείτε.
Τι να περιμένεις από εκείνους που ευχαρίστως θα δέχονταν αν τα αφεντικά τους, τους το επέβαλαν, η χώρα να γίνει τουρκικό σαντζάκι, δηλαδή στρατιωτικό και διοικητικό λάβαρο του οθωμανικού κράτους. Γιατί και αυτό το έχουμε ακούσει από κάποια πεισιθάνατα πολιτικό-καθηγητικά πρόσωπα που έχουν ανεβεί στο άρμα της νέας εποχής.
Έτσι είναι, το ρύζι σουπέ κάνει καλό ρυζόγαλο.
Απόστολος Αποστόλου
Δρ. Φιλοσοφίας