Διονύσιος Τεμπονέρας (εργατολόγος):
- ►Κακή η απόφαση του ΣτΕ για τα αναδρομικά. ΔΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ
- ►Ο Γιάννη Βρούτσης έλεγε στους συνταξιούχους να μην προσφύγουν και είχε κάνει ακόμη και πλατφόρμα ενστάσεων.
- ►Το ΣτΕ αποφάσισε να επιστραφούν μόνο σε όσους προσέφυγαν
- ►Τι έρχεται για τους πλειστηριασμούς
https://www.youtube.com/watch?v=IgRCQxoCYc4&feature=youtu.be
Μια σύντομη αποτίμηση των αποφάσεων του ΣτΕ, για τα αναδρομικά των συνταξιούχων, που δημοσιεύτηκαν σήμερα. Αναμένουμε το πλήρες σκεπτικό τους, για να διευκρινιστούν κρίσιμα ζητήματα, νομικά, οικονομικά και πολιτικά:
1.Προκειται για μια κακή απόφαση για τους συνταξιούχους, που διεκδικούσαν περικοπές για το διάστημα 2012-2018 και τελικά τους επιδικάζεται μόνο ένα 11μηνο.Απο τα 24 δις που αξίωναν οι συνταξιούχοι, μόνο 3,9 δις επιδικάζονται και αυτά θα είναι σαφώς λιγότερα, δεδομένου ότι περιλαμβάνουν τις φορολογικές κρατήσεις και την κράτηση λόγω ασθένειας.
2.Οι αποφάσεις ουσιαστικά επαναλαμβάνουν, ότι είχε πει το ίδιο δικαστήριο, τον προηγούμενο Οκτώβριο, όταν και έκρινε συνταγματικό το άρ.14 του ν.4387/2016(επανυπολογισμός των συντάξεων).Οι περίφημες αποφάσεις 1890 και 1891/2019 αποτέλεσαν τον οδικό χάρτη, για την έκδοση των σημερινών αποφάσεων. Τότε το δικαστήριο έκρινε συνταγματικό τον επανυπολογισμό των συντάξεων, όπως είχαν διαμορφωθεί στις 31.12.2014, δηλαδή μαζί με τις κρατήσεις που είχαν κριθεί αντισυνταγματικές το 2015(ΣτΕ2287/2015).Οι αποφάσεις εκείνες, παρέσυραν και τις σημερινές.
3.ΓΙα τα προσχήματα, το δικαστήριο διαφοροποιήθηκε(υπάρχει μειοψηφία) από την ακραία θέση που είχε λάβει και με την οποία ισχυριζόταν ότι, ο νομοθέτης μπορεί για δημοσιονομικούς λόγους να επανανομοθετεί ακόμα και περικοπές που έχουν κριθεί αντισυνταγματικές. Ίσως από τα λίγα θετικά σημεία των αποφάσεων. Παρόλα αυτά το εργαλείο του επανυπολογισμού, παραμένει στη διάθεση όποιου επιθυμεί να επιβάλει νέες περικοπές στο μέλλον, προσκομίζοντας απλά αναλογιστικές μελέτες, που να πιστοποιούν την ανάγκη νέων περικοπών.
4.Το δικαστήριο αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μελλοντικών αγωγών, παραπέμποντας στην πολιτική ηγεσία το ζήτημα της επέκτασης εφαρμογής της απόφασης, για όσους δεν έχουν ασκήσει αγωγές. Επίσης θετικό σημείο, ότι δεν ετέθησαν χρονικοί περιορισμοί για το μέλλον, το οποίο όμως περιορίζεται μόνο στη διεκδίκηση του 11μήνου εφεξής, αφού οι αξιώσεις για το διάστημα μετά τις 12.52016 παύουν να υφίστανται. Μπορεί λοιπόν ο οποιοσδήποτε συνταξιούχος να ασκήσει αγωγή σε περίπτωση που δεν επεκταθεί η ισχύς της απόφασης, σε όλους τους συνταξιούχους αλλά αυτή θα φορά μόνο τους 11 μήνες και μόνο σε περίπτωση που οι αξιώσεις δεν υπόκεινται σε παραγραφή. Η κυβέρνηση δεν πρέπει καν να διανοηθεί, την μη επέκταση της ισχύς των αποφάσεων.
5.Για το διάστημα 2012-2015 το δικαστήριο δικαιώνει μόνο όσους έχουν ασκήσει αγωγές μέχρι τον 6ο/2015 και οι οποίοι είναι ελάχιστοι.
6.Από τον 5ο/2016 και εφεξής ο επανυπολογισμός καθιστά αδύνατη κάθε διεκδίκηση.
7.Υπάρχουν ερωτηματικά σε σχέση με τις αποφάσεις, στο κατά πόσο αφορούν τους δημοσίους υπαλλήλους, που το επίμαχο διάστημα, υπάγονταν στην αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
8.Επίσης τίθεται ένα ζήτημα σε σχέση με τις επικουρικές συντάξεις και κατά πόσο καλύπτονται από τις εν λόγω αποφάσεις. Το αρμόδιο επικουρικό ταμείο (ΕΤΕΑ που εξελίχθηκε σε ΕΤΕΑΕΠ) δεν περιλαμβάνεται ευθέως , στις περιλήψεις των αποφάσεων.
9.Το κόστος συμμόρφωσης στις αποφάσεις του ΣτΕ δεν είναι 3,9 δις καθώς στα ποσά αυτά περιλαμβάνεται ο φόρος και η κράτηση ασθένειας(είναι περίπου 2,5 δις). Επίσης τα ποσά που δημοσιεύονται στα ΜΜΕ για τους συνταξιούχους, είναι μικτά και δεν είναι εκείνα που θα λάβουν οι συνταξιούχοι(φόρος και κράτηση ασθένειας)
10.Το δικαστήριο λέει ότι οι αναλογιστικές μελέτες πλέον είναι απαραίτητο να συνοδεύουν κάθε ασφαλιστικό νομοσχέδιο ώστε να είναι δεκτικές δικαστικής αποτίμησης, οι οιεσδήποτε παρεμβάσεις. Η μετέπειτα κατάθεση των μελετών δεν θεραπεύει την αδυναμία αυτή και αντίκειται στο Σύνταγμα.
Συμπερασματικά οι σημερινές αποφάσεις είναι αποφάσεις, που έχουν βασιστεί στο δίκαιο της ανάγκης και στις έκτακτες οικονομικές συνθήκες. Θεσπίζουν μόνιμους μηχανισμούς περικοπών των συντάξεων και ανοίγουν μια νέα εποχή δημοσιονομικής πειθαρχίας στην κοινωνική ασφάλιση. Αν συνυπολογίσουμε το κόστος συμμόρφωσης στις αποφάσεις αυτές, τις απώλειες εσόδων του e-ΕΦΚΑ λόγω πανδημίας και τον διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 4 μονάδες, δια της ιδιωτικοποιήσεως της επικουρικής ασφάλισης, οι αποφάσεις αυτές εγκαινιάζουν ένα νέο κύκλο αμφισβήτησης του κοινωνικού κράτους την ερχόμενη 5ετία.
Η Αριστερά οφείλει να καταθέσει άμεσα πρόταση επαναθεμελίωσης του κοινωνικού κράτους, στηριζόμενη σε μια διαφορετική προοπτική για την εργασία και την οικονομία.