Και κει που βγάζαμε νόημα, πέταξαν και αυτό τον επίλογο και μας κατέστρεψαν οι πυρήνες των Ατάκτων. Άκου αλληλεγγύη στους συντρόφους απαγωγείς του Μυλωνά! Ρε παιδιά, Mercedes ML πήγε να πάρει ο άνθρωπος και τον τσίμπησαν! Ποιά αλληλεγγύη;
“…..δεν υπάρχουν πλάνες.Έτσι βγαίνουμε από τα παραπετάσματα καπνού που δημιουργούμε αλλά και από καπνούς μαχών.Έπρεπε να σωπάσουμε και σωπήσαμε,έπρεπε να μιλήσουμε και μιλάμε.Δεν εξηγούμε.Δεν διδάσκουμε.Πολεμάμε.Οι επαναστάτες δεν είναι απλά πολεμιστές,είναι όλος ο πόλεμος.Ο υπόγειος πόλεμος που συνεχίζεται αδιάκοπος,λυσσαλέος,ανειρήνευτος.Στην ουσία.Στην ουσία όπου όλα είναι παγωμένο ατσάλι,όπου όλα συνεχίζονται.Βλέπεις ξεκάθαρα το Σχέδιο,το συντονίζεις,σε συντονίζει.Ο κρυστάλινος πύργος μας ανοίγει σα νούφαρο και κλείνει σα ταφόπλακα.Να’μαστε πάλι…..”
Τις αλυσίδες μας σήμερα,τις περνάμε στα χέρια μας με χαρά και απόλαυση.Πιστοί υπήκοοι της κυριαρχίας της αγοράς που, για λογαριασμό και το κέρδος της, ταύτισε τα αγαθά με εμπορεύματα και τη ζωή με την κατοχή κάθε λογής άχρηστων και περιττών αντικειμένων-φετιχ που ικανοποιούν τις ψευδο-ανάγκες που η ίδια επινόησε.
Μας έταξε βλέπεις,την κοινωνία της αφθονίας και τρέξαμε με ευλάβεια και τάξη στα ταμεία να την εξαργυρώσουμε.
Στο καθρέφτη μας πλέον,δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας παρά μια πλειάδα αντικειμένων που τα αγοράσαμε και σε τιμή ευκαιρίας.Τα χαμόγελα μας σαν και αυτά των διαφημίσεων ακόρεστα για επιπλέον κατανάλωση.
Μια ζωή παραιτημένη και υπνωτική,ταγμένη στη κίνηση και τα καπρίτσια της αγοράς,που κατέχει τα κλειδιά των αλυσίδων μας,πιστός φρουρός του ύπνου μας.
Στα ράφια των σούπερ-μαρκετ και στις ουρές των ταμείων αυτών των άθλιων και καταθληπτικών κτιρίων απεικονίζεται πίστα η κυριαρχία, αυτή της αγοράς και η αντικειμενοποίηση της κοινωνικής ζωής.
Με αφορμή λοιπόν,τη δολοφονία ένος φτωχοδιαβόλου από security, που ‘πιάστηκε’ να κλέβει σε Carrefour στη Λυών της Γαλλίας στις 28 δεκέμβρη,αποφασίσαμε να στείλουμε το δικό μας μήνυμα εκδίκησης σ’αυτο το διεθνή νταβατζή της καθημερινότητας μας και στα ένστολλα παράσιτα που τον υπηρετούν.
Ιχνηλατώντας,όπως έχουμε ξαναγράψει το μητροπολιτικό πεδίο,προσεγγίσαμε το Carrefour που βρίσκεται επί της λεωφόρου Κύπρου στην Αργυρούπολη.
Έτσι,τα ξημερώματα της 27 Γενάρη κινηθήκαμε και τοποθετήσαμε τρείς εμπρηστικούς μηχανισμούς.Ένα στην είσοδο,ένα στο πλαι και έναν στις αποθήκες , με σκοπό να το τυλίξουμε στις φλόγες και να το κάνουμε στάχτη από άκρη σ’άκρη.
Με λύπη μας,το τελευταίο δε καταφέραμε να το πετύχουμε…αλλά δηλώνουμε ότι τετοιές ατυχίες μας πεισμώνουν ακόμα περισσότερο.
Η άρνηση του υπάρχοντος είναι η αιχμή του επαναστάτη.
Καθορίζει τις επιλογές και τις επιθυμίες του.
Τρέφει και οδηγεί σε μονοπάτια επίθεσης σ’αυτό το σάπιο και γερασμένο κοσμο.Σε τέτοια μονοπάτια επέλεξαν να κινηθούν θαρραλέα και χαμογελαστά οι σύντροφοι Πόλυς Γεωργιάδης και Βαγγέλης Χρυσοχοϊδης
που βρίσκονται αιχμάλωτοι και καλούνται να αναμετρηθούν με την αστική ηθική και τους νόμους της,στις 2 Φλεβάρη,κατηγορούμενοι για την απαγωγή του μεγαλοβιομήχανου Μυλωνά.
ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους αρνητές συντρόφους.
Η ύπαρξη αιχμαλώτων στα χέρια σας, ένα πράγμα σημαίνει.. ΠΟΛΕΜΟ!
ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ!
Απαιτώντας το αδύνατο
ΠΥΡΗΝΑΣ ΑΤΑΚΤΩΝ