1964, Αγία Τηλλυρία – Κύπρος: Μια ξεχασμένη Επική επέτειος

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.

Εθνοφρουροί και εθελοντές Κύπριοι μαχητές, πανηγυρίζουν, μπροστά στο αρχηγείο των Τούρκων τρομοκρατών στην Μανσούρα.
Στον τοίχο έγραφε… «Γκιαούρηδες δεν θα καταλάβετε ΠΟΤΕ τα απόρθητα τουρκικά φρούρια. Τα υπερασπίζονται «ένδοξοι» Τούρκοι μαχητές….» και οι βάρβαροι παρά τις ενισχύσεις και βομβαρδισμούς της Τουρκίας
κατατροπώθηκαν…
Και σήμερα οι θρασύδειλοι εορτάζουν την πανωλεθρία τους στην Αγία Τηλλυρία σαν «νίκη»…. Αυτοί είναι οι Τούρκοι, που και τις ντροπιαστικές τους ήττες και τις πλασματικές τους «νίκες» λόγω υπέρτερου στρατού .. τις εορτάζουν, οι θρασύδειλοι….. Ποτέ δεν αναμετρήθηκαν με ισότιμους στρατούς…..
1964. 1η Αυγούστου:
Η Εθνική Φρουρά στέλνει τάγμα στην περιοχή, για να περιορίσει την περαιτέρω προώθηση των Τούρκων στα ιερά χώματα της Αγίας Τηλλυρίας…. Οι εθνοφρουροί μας με ηγήτορες Έλληνες αξιωματικούς, με Ελληνικές σημαίες, εμβατήρια και με εφ όπλου λόγχη είναι έτοιμοι να πετάξουν τους βαρβάρους στη θάλασσα…
Οι Τούρκοι εξτρεμιστές ενισχυμένοι με βαρύ οπλισμό και εκατοντάδες γιουρούκηδες και Τούρκους αξιωματικούς, με ιταμές προκλήσεις και επιθέσεις κατά Ελληνοκυπρίων αμάχων, επεδίωκαν πλέον την κατάληψη ολόκληρης της Αγίας Τηλλυρίας… και συνέχισαν τις προκλήσεις… Η αρχή του τέλους των…
keimeno antonas tylliria1
Με κόκκινο οι Τουρκοκυπριακοί θύλακες, οι οποίοι ήταν ενισχυμένοι με βαρύτατο σύγχρονο οπλισμό και εκατοντάδες Τούρκους στρατιώτες. Ο ατομικός οπλισμός των εθνοφρουρών μας ήταν του Β ΠΠ ….
7 Αυγούστου 1964:
Η διαταγή του Γρίβα με την σύμφωνο γνώμη και του Μακαρίου, για εξουδετέρωση του θύλακα Μανσούρας – Κοκκίνων και ο βάρβαρος βομβαρδισμός της Τηλλυρίας με εμπρηστικές βόμβες ναπάλμ, από τους Τούρκους….
1964. 7 Αυγούστου:
Ισχυρά πυρά των Τούρκων επικρατούν στην περιοχή της Τηλλυρίας (Μανσούρα και Μοσφίλι). Η Εθνική Φρουρά επιχειρεί με επιτυχία, την κατάληψη του «Λωρόβουνου».
1964. 8 Αυγούστου:
Αιματηρή μέρα. Η Εθνική Φρουρά πετυχαίνει τα σχέδια της και η τοποθεσία «Λωρόβουνος» καταλαμβάνεται ενώ ο τουρκικός στρατός τράπηκε σε φυγή. Δημοσιογραφικές στήλες έκαναν λόγο για εικοσιτέσσερις νεκρούς και πέραν των διακοσίων τραυματιών. Οι Τούρκοι είχαν δεκάδες νεκρούς και τραυματίες χωρίς να είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός. Επίσης, οι δημοσιογραφικές στήλες ανέφεραν ότι στις 11.30π.μ δόθηκε διαταγή για έφοδο προς Αλέβγαν, Σελάϊν τ’ Άππι, Άγιο Θεόδωρο και Μανσούρα. Οι λοφοσειρές κάηκαν στην κυριολεξία από τα σφοδρά πυρά από τις αλλεπάλληλες εκρήξεις βλημάτων των βαρεών τηλεβόλων. Το μεσημέρι η περιοχή Παχυάμμου-Κοκκίνων δέχθηκε πυρά. Ο Παχύαμμος δέχθηκε πυρά από όλμους των Τούρκων. Από τις εκρήξεις το χωριό εκκενώθηκε και τα γυναικόπαιδα μεταφέρθηκαν για να είναι ασφαλή.
1964. 9 Αυγούστου:
Στις 10.40π.μ. τουρκικά πυρά στρέφονται προς τον άμαχο πληθυσμό. Σε αυτή την τουρκική βαρβαρότητα χρησιμοποιήθηκαν ρουκέτες, πολυβόλα και εμπρηστικές αμερικάνικες βόμβες ναπάλμ. Η τουρκική αεροπορία κτύπησε την Πόλη Χρυσοχούς, τα χωριά Γιαλιά, Λίμνη, και Πωμό. Στην 1.00μ.μ η τουρκική αεροπορία επιτίθεται εναντίον των χωριών Πύργου και Γουδίου. Το αποκορύφωμα της βαρβαρότητας σημειώθηκε με βομβαρδισμούς στο κινητό νοσοκομείο κοντά στον Παχύαμμο, το οποίο έφερε τα διακριτικά σημεία του Ερυθρού Σταυρού. Σε αυτή την επίθεση σκοτώθηκε ο γιατρός την μονάδας, πέντε νοσοκόμοι και έξι τραυματίες. Η τουρκική βαρβαρότητα δεν σταμάτησε εδώ αφού συνέχισαν με την καταστροφή σχολείων και εκκλησιών.
ΟΙ προκλήσεις των Τούρκων εντάθηκαν στις 4 και 5 Αυγούστου και επεκτάθηκαν περαιτέρω στις 6 του μηνός, όταν το στρατηγικής σημασίας ύψωμα «Ακόνι» καταλήφθηκε από την Εθνική Φρουρά μετά από την εκεί αποχώρηση μελών της Ειρηνευτικής Δύναμης.
Όταν το αντελήφθησαν αυτό οι τρομοκράτες Τούρκοι προσπάθησαν να καταλάβουν το ύψωμα, χωρίς όμως αποτέλεσμα χάρη στην ηρωική αντίσταση των εθνοφρουρών που το υπεράσπιζαν.
keimeno antonas tylliria2
Ο Ταγματάρχης Καρούσος, στην ημερήσια διαταγή του στις 2 Αυγούστου 1964, αναφέρει προφητικά: «Στρατιώτες, χαράξαμε του Εθνικού μας δρόμου το μήκος. Θα τον βαδίσουμε τώρα κι ας στέκει σκληρός. Δεν θα γυρίσουμε πίσω στρατιώτες. Οι Έλληνες ποτέ δεν γυρίζουν. Έλληνες είμαστε κι ενωμένοι σαν Έλληνες θα κερδίσουμε τη ζωή, ξεμολύνοντας τα άγια μας χώματα. Κι αν τύχει στην πορεία μας αυτή να χαθούμε, θεία η Δάφνη, ως Έλληνες θα πεθάνουμε». Το τίμημα της μάχης που θα ακολουθήσει στις 7 Αυγούστου 1964, θα είναι βαρύ.
Η *Μοίρα, χάνει τρία παλικάρια της. Στην ημερήσια διαταγή του Διοικητή στις 10 Αυγούστου 1964, αναφέρεται: «Διαγράφονται σήμερα της δυνάμεως της Μονάδας, οι πεσόντες επί του υψώματος Λωρόβουνου της Τηλλυρίας Κύπρου, κάτωθι Αξιωματικοί και οπλίτες: Υπολοχαγός Παπαγεωργίου Νικόλαος Διοικητής του 33ου Λόχου Ορεινών Καταδρομών. Στρατιώτης Απλητσιώτης Γεώργιος. Διαβιβαστής καταδρομών του τμήματος υποστηρίξεως. Στρατιώτης Κουσουλίδης Μιχάλης. Οπλοπολυβολητής του 33ου Λόχου Ορεινών Καταδρομών. Νεκροί της Μονάδας μας. Σβήσατε θεληματικά την πνοή σας στο άνθισμα μιας πανέμορφης νιότης, προσφέροντας στο βωμό της πατρίδας μας τη ζωή σας. Δεν έχετε εσείς την ανάγκη των λόγων μας και ούτε προσμένετε κλάματα. Όμως εμείς, θαμπωμένοι από το μεγαλείο και εκστατικοί μπροστά στο τόλμημα, παίρνουμε θάρρος, για να μιλήσουμε πρόσημα στον καθένα σας και να προσφέρουμε ένα φόρο τιμής στις παραδεισένιες ψυχές σας ».
*Η 31 Μοίρα Καταδρομών ιδρύθηκε στις 9 Ιουλίου 1964 και εγκαταστάθηκε στο χωριό Ευρύχου, στους πρόποδες του Τροόδους. Πρώτος Διοικητής της Μοίρας διετέλεσε ο Ταγματάρχης Γεώργιος Καρούσος. Στις 7 Αυγούστου 1964, η 31 Μοίρα Καταδρομών έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις Τηλλυρίας. Κατάφερε να εκκαθαρίσει το χωριό Αλεύκα και να καταλάβει το ΒΔ μέρος του υψώματος Λωρόβουνος. Στις 21 Σεπτεμβρίου, η Μοίρα μεταφέρθηκε στο Μιτσερό. Στη συνέχεια, στις 7 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε στη Λεμεσό η τελετή παράδοσης της πρώτης πολεμικής σημαίας από τον τότε Αρχηγό ΑΣΔΑΚ Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή. Στις 15 Νοεμβρίου 1967, ο 1ος Λόχος Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών έλαβε μέρος στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Κοφίνου. Η Μοίρα κατόρθωσε να εξουδετερώσει κάθε αντίσταση και να αποκαταστήσει τη συγκοινωνιακή επαφή, εισερχόμενη στα χωριά Κοφίνου και Άγιος Θεόδωρος. Η Μοίρα είχε σύνθεση τριών Λόχων Κρούσεως (ΛΚ) και ενός Λόχου Υποστήριξης – Διοικητικής Μέριμνας (ΛΥ-ΔΜ). Κάθε Λόχος είχε δύναμη 80 ανδρών περίπου. Η δύναμη ανερχόταν σε 365 άνδρες: 10 μόνιμοι αξιωματικοί, 2 έφεδροι αξιωματικοί, 3 μόνιμοι λοχίες και 350 οπλίτες. Διοικητής ορίστηκε ο Ταγματάρχης Γεώργιος Ν. Καρούσος, μπαρουτοκαπνισμένος αξιωματικός από την εποχή της Εθνικής Αντίστασης, υποδιοικητής ο Λοχαγός Μιλτιάδης Λάσκαρης, διοικητές των λόχων κρούσης οι Λοχαγός Κωνσταντίνος Μπεκιάρης (1ος ΛΚ), Λοχαγός Ορέστης Μαρινάκης (2ος ΛΚ), Υπολοχαγός Νικόλαος Παπαγεωργίου (3ος ΛΚ) και Λοχαγός Παναγιώτης Καρατζάς (ΛΥ-ΔΜ).
Η 31 Μοίρα Καταδρομών παρέμεινε αήττητη στα πεδία των μαχών.
keimeno antonas tylliria3
keimeno antonas tylliria4
Την ίδια μέρα αποστέλλει γράμμα «ΤΗΛΛΥΡΙΑ-ΚΥΠΡΟΥ 10.8.64.»
«Σεβαστή μας, πονεμένη Μητέρα», απευθυνόμενος στις μητέρες των πεσόντων στις μάχες. Στην επιστολή αυτή αναφέρει:
«Ο Διοικητής, οι Αξιωματικοί και οπλίτες που προχθές στη μάχη ΚΟΚΚΙΝΑ – ΚΥΠΡΟΥ έχασαν τον γενναίο τους σύντροφο γιο Σας, ανοίγουν την ψυχή τους διάπλατη για να δεχθούν με ευλάβεια τον απέραντο πόνο Σας.
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς, Σεβαστή μας Μητέρα. Υπάρχει όμως μια παμμέγιστη περιφανής, ένας θαυμασμός και μια έκσταση, που ποτέ κανείς δεν θα νιώσει, όσο εμείς που ζήσαμε δίπλα στον γιο Σας. Που γνωρίζουμε την λιονταρίσια καρδιά του. Που δεχθήκαμε το τελευταίο υπερκόσμιο χαμόγελο και παρακολουθήσαμε μπρος από τις ανοικτές αγκάλες μας το φτερούγισμα της αγιασμένης ψυχής του στο ξεκίνημα της για το μεγάλο ταξίδι».
Σαράντα χρόνια μετά, την 1η Αυγούστου 2004, στα αποκαλυπτήρια του μνημείου πεσόντων της μάχης της Τηλλυρίας, ο Στρατηγός Γεώργιος Καρούσος αναφέρει:
« Σας βεβαιώνουμε, νεκροί συμπολίτες μας, ότι είμαστε έτοιμοι να λογοδοτήσουμε για τον απρόσφορο θάνατο σας. Έτοιμοι για όλα, όταν σε λίγο εκμετρώντας τον βίο μας, βρεθούμε απέναντι σας. Αλίμονο στους ανέτοιμους που ζουν με τις ψευδαισθήσεις ότι θα αποφύγουν το κολαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, που επέρχεται ως καταλύτης και κριτής αδυσώπητος, για όσα έπραξαν εις βάρος αυτών που τους εμπιστεύτηκαν ».
keimeno antonas tylliria5
Πώς οι Ελλαδίτες Αξιωματικοί και Καταδρομείς , Κύπριοι μαχητές – εθελοντές και κληρωτοί Στρατιώτες – σάρωσαν το προγεφύρωμα των Τούρκων τρομοκρατών στην περιοχή.
Αναδημοσίευση αποσπασμάτων Τιμής και Μνήμης ΕΝΕΚΕΝ,
Ιούνιο 1964. Θεσπίζεται ο νόμος περί Εθνικής Φρουράς. 4η Ιουνίου 1964 κατατάσσονται οι πρώτοι νεοσύλλεκτοι. Δηλαδή οι ηρωικοί Λοκατζήδες του Καρούσου, δεν είχαν συμπληρώσει ούτε καν δίμηνο εκπαίδευσης όταν έλαβαν μέρος στις νικηφόρες μάχες της Τηλλυρίας! Ο Καρούσος «βάναυσα» τους είχε επιβάλει σκληρή εκπαίδευση «ταχύρρυθμη» και οι καταδρομείς του τον λάτρευαν Οι ηγήτορες τους Έλληνες αξιωματικοί έτριβαν τα μάτια, με τους Κυπραίους «δαίμονες του ανέμου, τους τρελλούς Κυπραίους…»
Στον Καρούσο μου έκανε εντύπωση η ακεραιότητά του, η ανδρεία του στις μάχες, η προσήλωση στον στόχο της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες, η προνοητικότητά του στην ανάλυση της πολιτικής κατάστασης και η διάθεσή του για συναίνεση σε πολύ δύσκολους καιρούς που τον έφερε αντίπαλο στην χούντα.
Δημήτρης Γ. Μπούσμπουρας
Η σαρωτική προέλαση των Λοκατζήδων, υπό την αρχηγία του ηρωικού Έλληνα, ταγματάρχη τότε Καρούσου Γεώργιου, ο οποίος αφού κατέλαβε τα στρατηγικά υψώματα Λωρόβουνου και τα ακριτικά φυλάκια των Τούρκων στα Κόκκινα ( ήδη το 206ΤΠ, παρά την αντίσταση είχε καταλάβει και τον ισχυρό Τουρκικό θύλακα της Μανσούρας) και ενώ βρισκόταν προ των θυρών του ΤΚ φρουρίου, ξαφνικά ανακόπτεται από ρητή εντολή του ΓΕΕΘΑ, να μην προχωρήσει! Η εντολή διαβιβάστηκε μέσω του Α/συνταγματάρχη Χουχουλή, που συμμετείχε στις επιχειρήσεις…Ο Καρούσος αγνοεί αρχικά την εντολή και επικαλείται βλάβη ασυρμάτου…… (Η ειρωνεία….ο διαβιβαστής του Απλητσιώτης, πέφτει ηρωϊκά μαχόμενος σε λίγο…)
Επίσης ο Υπολοχαγός Παπαγεωργίου που οδηγούσε τους άνδρες του και ετοιμαζόταν να εισέλθει σε ένα εχθρικό φυλάκιο που είχε εκκαθαριστεί, δέχθηκε πυρά που τον έπληξαν στο στήθος. Ένας από τους άνδρες του βρέθηκε δίπλα, έσκισε το πουκάμισό του και έδεσε το τραύμα με τον ατομικό επίδεσμο. Ο Παπαγεωργίου, επιδιώκοντας να μη διακοπεί η ορμή της επίθεσης, φώναξε: «Δεν είναι τίποτα, παιδιά, μάχεσθε». Λίγο αργότερα ξεψύχησε. Ο Ταγματάρχης Καρούσος που έσπευσε επιτόπου, γονάτισε, πήρε τον σφυγμό του και διαπίστωσε τον θάνατό του. Λίγο μετά τον υπολοχαγό, νεκρός έπεσε και ο διαβιβαστής του, καταδρομέας Γεώργιος Απληκιώτης. Ενώ τραυματιοφορείς προσπαθούσαν να απομακρύνουν τους πεσόντες, ο οπλοπολυβολητής Μιχαήλ Κουσουλίδης προωθήθηκε και άνοιξε πυρ για να τους καλύψει. Μια βολίδα τον πέτυχε στο μέτωπο φονεύοντάς τον ακαριαία. Βλέποντας το μάταιο της προσπάθειας των τραυματιοφορέων να τον μεταφέρουν πιο πίσω, ο Ταγματάρχης Καρούσος τους φώναξε: «Άστε τον ήρωά μου εκεί. Δεν τον βλέπετε; Είναι νεκρός!».
Στον κεντρικό τομέα, η 31 ΜΚ είχε κατηφορίσει και ετοιμαζόταν να επιτεθεί στα Κόκκινα, αλλά επενέβη ο Αντισυνταγματάρχης Χουχουλής και ανέκοψε τον Ταγματάρχη Καρούσο, ενημερώνοντάς τον ότι το χωριό επρόκειτο να καταληφθεί με προώθηση δυνάμεων από τον παραλιακό τομέα. Η διακοπή της ενέργειας των Καταδρομέων κρίθηκε σκόπιμη ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα να διασταυρωθεί με το 206 ΤΠ που ενεργούσε από ανατολικά και να εμπλακούν μεταξύ τους από λάθος.
Οι καταδρομείς άρχισαν να δέχονται αεροπορικές επιθέσεις οι οποίες, για καλή τους τύχη, περιορίστηκαν σε πολυβολισμούς, που δεν προκάλεσαν καμμία απώλεια, παρά έναν ελαφρό τραυματισμό από εξοστρακισμό. Παραδόξως, τα αεροπλάνα έριξαν τις βόμβες ναπάλμ στις κατοικημένες περιοχές…
Οι συνολικές απώλειες των μονάδων της Ε.Φ. ήταν 25 νεκροί και 56 τραυματίες. Από αυτές, η 31 ΜΚ θρηνούσε 3 νεκρούς και μετρούσε 6 τραυματίες – με άλλους 7 ελαφρά, οι οποίοι είχαν επιστρέψει αμέσως στην υπηρεσία.
Στις 12 Αυγούστου, η 31 ΜΚ αντικαταστάθηκε από το 216 ΤΠ.
Παρ΄ότι ο Υπουργό Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας Πέτρος Γαρουφαλιάς αρχικά αναίρεσε την εντολή με νεώτερη εντολή, όπως άμεσα καταληφθεί, όλη η εχθρική περιοχή το βράδυ μεταξύ 8ης και 9ης και πάλι όταν ετοιμάσθηκε η τελική επίθεση, ακυρώνεται επίσημα και τελικά…ήξεις αφίξεις…Και η ευκαιρία χάθηκε όπως συνήθως συμβαίνει, λόγω των υποχωρήσεων μας….
Ανεξήγητο και δραματικό, διότι ο Καρούσος με τους άνδρες του «πελλούς (τρελλούς) Κυπραίους» λοκατζήδες, όπως τους αποκαλούσε, είναι βέβαιον ότι σε μία ώρα το πολύ, με το ΑΕΡΑ, θα καταλάμβανε τα Κόκκινα..και δεν θα ήταν ακόμη και σήμερα εκεί ένα καντόνιο 1.5 -2 τ.χ. που μολύνει τα άγια χώματα της Τηλλυρίας και που οι θρασύδειλοι Τούρκοι, πανηγυρίζουν κάθε χρόνο με λάβαρα και τουρκικές σημαίες την ανύπαρκτη «νίκη» τους επί των «γκιαούρηδων», που κατατρόπωσαν τους εξτρεμιστές και τους εκ Τουρκίας γιουρούκηδες… Πλην, αν οι εκδηλώσεις τους είναι για να τιμήσουν θρησκευτικά, τους εκατοντάδες νεκρούς γιουρούκκηδες, που άφησαν πίσω τους οι «γκιαούρηδες», ηρωικοί Έλληνες Κύπριοι, μετά τις νικηφόρες μάχες.
Στον θύλακα των Κοκκίνων σημειώνεται, ότι βρισκόταν εγκλωβισμένος ο Ραούφ Ντεκτάς με ανώτερους Τούρκους αξιωματικούς οι οποίοι εάν συλλαμβανόταν θα ήταν ένα ισχυρό πλεονέκτημα στα χέρια της Κυπριακής Κυβέρνησης…
Ποια Τουρκική «νίκη»; : Παρά τους συνεχείς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, παρά τον άρτιο εξοπλισμό των Τούρκων, παρά τις τουρκικές ενισχύσεις τους, οι λίγοι αυτοί «ηρωικοί Κύπριοι με μπροστάρηδες Έλληνες ηγήτορες, τους κατατρόπωσαν και έπνεαν τα λοίσθια… ( Σημειώνεται ότι στις επιχειρήσεις συμμετείχε ηρωικά το 206ΤΠ, 216ΤΠ κ.ά. στρατιωτικά τμήματα με νεοσύλλεκτους ΕΚ στρατιώτες.)
Υπό την σκιά των δεκάδων τουρκικών αεροπλάνων η ΕΦ θαρραλέα αγωνιζόταν, υπό βροχή βομβών εμπρηστικών ναπάλμ, πολυβολισμών που κτυπούσαν θέσεις της Ε.Φ., αλλά σάρωναν και ΕΚ χωριά αμάχων …, για λόγους αντεκδίκησης από την ντροπιαστική τους ήττα. Και όμως παρά την υπεροπλία τους, οι Τούρκοι έπαθαν πανωλεθρία. Οι γενναίοι Κύπριοι ξάφνιασαν τον διοικητή Γιώργο Καρούσο, ο οποίος μετά τις μάχες είπε: «Έλαβα μέρος σε δεκάδες μάχες, αλλά ποτέ δεν είδα τόσο απαράμιλλο θάρρος. Τους Κυπραίους τους θεωρώ «πελλούς» (τρελλούς), στα πεδία των μαχών…» Περίπου τα ίδια, δήλωναν και οι Ειρηνευτές, που παρακολουθούσαν από μακριά τους σίφουνες δαίμονες του ανέμου του Καρούσου να ισοπεδώνουν τα δεκάδες τουρκικά φυλάκια κάστρα των εξτρεμιστών.
Μάλιστα οι κύριοι του ΟΗΕ, αφού εσκεμμένα, εγκατέλειψαν, τα στρατηγικά υψώματα του Λωρόβουνου, τα οποία ουσιαστικά παρεχώρησαν στους Τούρκους, γνωρίζοντας την υπεροπλία των Τούρκων, όπως επίσης ότι σε λίγο θα κτυπούσαν σμήνη τουρκικών αεροπλάνων, έβαζαν στοιχήματα, ότι οι Κύπριοι, ούτε καν θα προσεγγίσουν τους πρόποδες του Λωρόβουνου. (Οι Τούρκοι είχαν ήδη οχυρωθεί και ενισχυθεί από Τουρκία πολύ καλά.) Διαψεύσθηκαν οικτρά και δεν πρόλαβαν ούτε τα χέρια τους να τρίψουν, οι φιλότουρκοι…
Όταν οι μάχες εξελισσόταν ραγδαία, υπέρ της ΕΦ, οι κύριοι «Ειρηνευτές» θέλησαν να μπουν εμπόδιο σε νέες επίθεσεις των ΕΚ…
Τότε ο αδίστακτος Καρούσος, διότι και προηγουμένως οι κυανόκρανοι ειρηνευτές είχαν προτάξει τα τεθωρακισμένα τους σαν εμπόδιο πρόσβασης της ΕΦ και τα οποία απέσυραν, μετά από τελεσίγραφο του Στρατηγού Γρίβα, έφτασε στα όρια ανοχής των Ειρηνευτών, οι οποίοι πλέον πραγματικά χωρίς ντροπή έδειχναν την αθέμιτη τους συμμαχία και στήριξη προς τους εξτρεμιστές, οι οποίοι όταν πρώτοι άρχισαν επιθέσεις κατά αμάχων και παραβίαζαν τους όρους εντολής του ΟΗΕ, περί ανακωχής, ποτέ δεν παρενοχλήθηκαν. Ποτέ!
Αφού όπλισε τα δύο αυτόματα, που κρατούσε, μαζί με τους σκληροτράχηλους αδίστακτους άνδρες του, ρητά τους τόνισε, ότι:
« Εάν σε 5 λεπτά δεν αποχωρήσετε, τότε θα μείνετε μόνιμα εδώ μαζί με τους Τούρκους φίλους σας», δηλ. νεκροί.
Παρακολουθώντας την αυτοθυσία και ηρωισμό του Καρούσου, μπροστάρη των Λοκατζήδων, κατάλαβαν πολύ καλά πλέον ότι σίγουρα δεν αστειευόταν…Οι ΟΗΔΕΣ αποχώρησαν μαζί με τα τεθωρακισμένα τους πριν περάσει το πρώτο λεπτό και δεν ξαναενόχλησαν…Είχαν πάρει το μήνυμα ότι ο Καρούσος δεν έπαιζε και δεν φοβόταν ούτε τα τεθωρακισμένα τους, ούτε και τις απειλές τους. Ήταν βέβαιοι πλέον οι κύριοι Σουηδοί του ΟΗΕ, ότι ούτε αυτούς θα άφηνε να τον παρεμποδίζουν, αλλά ούτε και τους Τούρκους πλέον να προχωρήσουν έστω ένα βήμα μπροστά. Μόνο πίσω και με ολοκληρωτική τους ήττα. Είχαν ξεπεράσει κάθε όριο και οι Τούρκοι και οι Ειρηνευτές! Προστίθεται ότι και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, όταν ενημερώθηκε για τις μεροληπτικές πράξεις των ΟΗΕΔΩΝ υπέρ των Τούρκων, συμφώνησε απόλυτα, για την σθεναρή αντιμετώπιση τους, εκ μέρους των Ελλήνων αξιωματικών και της Ε.Φ.
Ο σεμνός Καρούσος ποτέ δεν πρόβαλλε τον εαυτό του, αλλά πρόβαλλε τους Λοκατζήδες του, τους Δαίμονες του Ανέμου, που ήταν έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά για τον αγαπημένο τους διοικητή, τον αείμνηστο πλέον φίλτατο Στρατηγό εν αποστρατεία …και προστίθεται κάτι που μέχρι σήμερα παρέμεινε άγνωστο…Όταν ο θρασύς πάντα και προκλητικός Ντεκτάς, αφού είχε τις πλάτες της Τουρκίας βρισκόταν οχυρωμένος και ενισχυμένος από δεκάδες Τούρκους αξιωματικούς και εκατοντάδες στρατιώτες στα Κόκκινα προκαλούσε τους Ε.Κ. στρατιώτες και μέσω ασυρμάτου έλεγε ότι: « Οι Ηρωικοί μαχητές Τούρκοι, είναι έτοιμοι να σας επιτεθούν και θα σας αφανίσουν γκιαούρηδες …, αφήστε τα όπλα σας και φύγετε για να γλυτώσετε…» Μαζί με άλλες ακατανόμαστες απειλητικές φράσεις…
Ο Καρούσος, που γνώριζε μερικά τουρκικά, του απάντησε με δύο ιστορικές φράσεις στα Τουρκικά, για να τα καταλάβει καλύτερα και αυτός και οι πραιτοριανοί του Τούρκοι αξιωματικοί, φράσεις που χρησιμοποίησαν οι ναύαρχοι Σαχτούρης και Κοντουριώτης, όταν τους καλούσαν οι Τούρκοι για ναυμαχία και οι ναύαρχοι, πάντα κατατρόπωναν τον υπέρτερο τουρκικό στόλο..Έτσι και ο θρυλικός Καρούσος μέσω ασυρμάτου διαμήνυε στον αρχηγό της τρομοκρατικής ΤΜΤ Ντεκτάς και τους «γενναίους» Τούρκους αξιωματικούς: SENI BEKLIYORUZ. SENA GELIYORUM…Ερχόμαστε εμείς σε εσάς…Δεν σας φοβόμαστε….και τους κατατρόπωνε. Ο δε Σαχτούρης παλαιότερα επίσης τους έλεγε…SIZE GELIYORUM- SENDEN KORKMUYORUZ…Eρχόμαστε …Δεν σας φοβόμαστε…και τους καταβύθιζε….. ( Απολογούμαι που μεταφράζω και στα Τουρκικά, αλλά ας τα μάθουν τουλάχιστον οι Έλληνες ακρίτες μας, διότι μπορεί να χρειασθεί να τα βροντοφωνάξουν ξανά στους Τούρκους, για να τα καταλάβουν καλύτερα…)
Αφού έδωσε τις επικές απαντήσεις, ο Καρούσος, πήγε στους Τούρκους και με τους ολίγους «δαίμονες του ανέμου», τους λοκατζήδες του, τα παιδιά του, έριξε τους μυρίους βαρβάρους στην θάλασσα….
keimeno antonas tylliria6
Αιωνία σου η μνήμη φίλτατε μου Στρατηγέ Καρούσο και για σένα και για όλους τους τιμημένους ΕΛΛΗΝΕΣ αξιωματικούς, που ηρωϊκά πολέμησαν δίπλα στους Έλληνες αδελφούς Κυπρίους.
Η Αγία Τηλλυρία και όλη η Ελληνική Κύπρος, υποκλίνονται ενώπιον σας και ερανίζονται των επικών σας παραδειγμάτων….
Αποσπασματικές πληροφορίες από αρχείο, ιστορικό ημερολόγιο Γ. Καρούσου.
keimeno antonas tylliria7
*Το απομεινάρι καντόνιο των βαρβάρων που από δεκάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα τουρκικής κατοχής, παρέμεινε μια κουτσουλιά μολύνοντας τα Άγια Χώματα της Αγίας Τηλλυρίας. Προ των πυλών του βρίσκονταν οι ηρωϊκοί Λοκατζήδες με ηγέτη τον αείμνηστο Γ. Καρούσο, όταν αναίτια έλαβαν εντολή να σταματήσουν την ηρωϊκή προέλαση τους…..
1. Σε μισή ώρα θα είχε εξαφανισθεί, η «κουτσουλιά», που μολύνει, τ΄ Άγια χώματα της Τηλλυρίας, την οποία οι Τούρκοι σχεδίαζαν να καταλάβουν ολόκληρη.
2. Ηρωικοί λοκατζήδες με τουρκικά λάφυρα, που ανέκοψαν, άνωθεν εντολές, την ηρωική προέλαση τους προς το τελευταίο Τουρκικό φυλάκιο και όταν απείχαν 100 μέτρα. Όταν τους γνωστοποιήθηκε η «Άνωθεν ντροπιαστική ρηματική εντολή», οι καταδρομείς, με λυγμούς την δέχτηκαν, ο δε Καρούσος απομονώθηκε και δεν μιλούσε για μέρες…
3. Οι νικητές περνούν από τα ΕΚ χωριά της Τηλλυρίας. Οι κάτοικοι τους επαινούν και ευγνωμονούν. Αν δεν υπήρχε η άμεση ηρωική επέμβαση της ΕΦ, από τότε η Τυλληρία στα χέρια των Τούρκων, θα ήταν και θα θρηνούσαμε αρκετές εκατοντάδες νεκρούς.
keimeno antonas tylliria8
Οφείλουν μεγάλη χάρη οι Τούρκοι εξτρεμιστές, που οι σύμμαχοι τους και άσπονδοι σύμμαχοι της Ελλάδας και της Κύπρου, με ιταμά τελεσίγραφα, τις εξανάγκασαν να υποχωρήσουν και να αναστείλουν τις νικηφόρες ηρωικές επιχειρήσεις …Συρρικνώθηκαν και κρύφτηκαν οι Τούρκοι σε μια τρύπα, ενώ αρχικά είχαν καταλάβει ύπουλα αρκετές δεκάδες τετραγωνικά χλμ. με την ανοχή των ΟΗΕΔΩΝ, που υποτίθεται, ότι είχαν υπό την προστασία τους τα κυπριακά αυτά εδάφη και εγκατέλειψαν ή μάλλον τα «φιλοδώρησαν» στους φίλους Τούρκους…
Την ολοσχερή ήττα την γλύτωσαν τελευταία στιγμή και ενώ ετοιμάζοντο να τραπούν σε φυγή από θαλάσσης ( Μόνο από θαλάσσης είχε πρόσβαση το Τουρκικό απομεινάριο στην Τηλλυρία), όπου έσπευσαν τουρκικά πλοιάρια για να τους φυγαδεύσουν….Και με τον αρχηγό τους Ντεκτάς, να τρέμει και να δειλιάζει για την επερχόμενη πανωλεθρία…Αρκετοί από αυτούς ήδη άρχισαν να υψώνουν λευκές σημαίες και μετά το άκουσμα περί αναστολής της επίθεση των ΕΚ…ύψωσαν τις Τουρκικές…
Αυτή ήταν η νίκη τους…ένα όνειδος για τους ίδιους, αλλά και μια ακόμη ντροπιαστική υποχώρηση εκ μέρους μας, όταν απείχαμε από την ολοκληρωτική ένδοξη νίκη, μερικές δεκάδες μέτρα…
Οι Τούρκοι σήμερα την ντροπιαστική τους ήττα και απώλεια, την μετέτρεψαν σε γελοία ένδοξη νίκη…- Utanc vericy Kayip – venilgi, σε Senli Zafer…
Νικάν άδοξον, ηττάσθαι όνειδος.
– Η νίκη δεν θα φέρει δόξα, η ήττα θα είναι μεγάλη ντροπή.
Κλεομένης, Βασιλιάς της Σπάρτης (το 380 π.X., όταν είδε ότι θα μάχονταν εναντίον γυναικών στο Άργος)
Η ηρωική Τηλλυρία παραμένει ελεύθερη, αλλά βαριά λαβωμένη…Οι νικηφόρες επιχειρήσεις αναστέλλονται την στιγμή, που το τελευταίο τους φυλάκιο έπνεε τα λοίσθια και άμεσα κατέρρεε! Μέχρι σήμερα παραμένουν αναπάντητα ερωτηματικά, αλλά με αυτόνόητες απαντήσεις…(;)
Άνανδροι τουρκικοί βομβαρδισμοί…
ΝΩΡΙΣ το απόγευμα της 8ης Αυγούστου και ενώ τα ελληνικά τμήματα ήταν έτοιμα να ολοκληρώσουν την προσπάθειά τους καταλαμβάνοντας και τα Κόκκινα, τουρκικά αεροπλάνα επέδραμαν στην περιοχή και βομβάρδιζαν τόσο τα ε/κ στρατιωτικά τμήματα, όσο και τον άμαχο πληθυσμό των χωριών Πύργος, Πηγαίνια, Παχύαμμος, Πωμός, Αγία Μαρίνα, Νέα Δήμματα, Αργάκα μέχρι και την Πόλη της Χρυσοχούς.
Τόση ήταν η μανία των Τούρκων πιλότων να σπείρουν το θάνατο, αλλά και η ανικανότητά τους, που έκαμαν και το λάθος να βομβαρδίσουν ακόμη και τα Τουρκοκόκκινα!
keimeno antonas tylliria9
Τα τραγικά γεγονότα ενέπνευσαν τον συγγραφέα – δημοσιογράφο Σπύρο Παπαγεωργίου, που έγραψε το ποίημα «Αγία Τηλλυρία».
Οι στίχοι του ποιήματος:
Αγία Τηλλυρία
Αγία Τηλλυρία,
πώς να ιχνογραφήσω τη μορφή σου
πώς να σου ιστορήσω εικόνισμα,
πώς να σε ζωγραφίσω;
Που δεν έχεις, καημένη μου,
άλλο από μαυρίλα και θάνατο.
Αύγουστος μήνας, και φωτιά, και θάνατος
Πού νάβρω χρώμα;…
Αγία Τηλλυρία σταχομαζώχτρα
και ζητιάνα μου.
Και τι να ζητιανέψεις πια
πού τάχεις όλα: τόση ζωή και τόσο θάνατο;…
Κι’ όμως ήτανε Αύγουστος ζεστός
κι’ ούτε βροχή ούτε λύτρωση
μπόραε νάρθη από ψηλά.
Ήταν Αύγουστος και δεν έβρεχε.
Κι’ οι φωτιές που άναψαν τ’ αεροπλάνα
έγλειφαν τη γη θυμωμένες
από κάτω στο παραθαλάσσι
μέχρι ψηλά στα φαλακρά υψώματα.
Βρέξε Θεέ μου, βρέξε!
Αιώνια η μνήμη στον αείμνηστο φίλο Σπύρο. Υπήρξε αρχισυντάκτης της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ. Απέθανε στις 4 Οκτ. 2014 και μέχρι τέλους δεν έπαψε ποτέ να υπερασπίζεται τα δίκαια της ιδιαίτερης του πατρίδας.
Και τέλος ο εθνικός μας ποιητής Μόντης βροντοφωνάζει:
«Γρόνια, σκλαφκιές ατέλειωτες, τον πάτσον τζιαι τον κλώτσον τους.
Μα εμείς τζιαμαί, ελιές τζιαι τερατσιές πάνω στον ρότσον τους» (Κυπριακή Ιστορία)
Κι ύστερα, εκφράζει την ακράδαντη πεποίθησή του ότι έχουμε κι εμείς το μερίδιο της ευθύνης μας γιατί οι Τούρκοι βρίσκονται στον Πενταδάκτυλο:
«Μούντζωσέ μας, Πενταδάκτυλε ακριβέ,
Έτσι π’ αφήσαμε τόσο άφρονα
να τουρκοπατηθείς!».
Μα ο ποιητής μας συνεχίζει απτόητος να παρακινεί τον Πενταδάκτυλο να διώξει τους κατακτητές, τους επήλυδες, αυτούς που διαγούμισαν το βιος μας και διέλυσαν τις ζωές μας.
«Ανασήκωσε την πλάτη
κι απόσεισέ τους, Πενταδάκτυλέ μου,
ανασήκωσε την πλάτη
κι απόσεισέ τους!»
Επιμέλεια – Συνοπτική έρευνα από Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα
www.ledrastory.com cyprushellenica.blogspot.com

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ