Μία απάντηση που όφειλε να λάβει ο κύριος Μητρόπουλος.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αγαπητέ κ. Μητρόπουλε,
Το μόνο χειρότερο από τα ψέματα είναι οι μισές αλήθειες. Δεν μπορώ (τις περισσότερες αγιογραφικές φορές) να σας κατηγορήσω για ανειλίκρινεια αλλά (τουλάχιστον αυτή τη φορά) μπορώ να σας κατηγορήσω για προβολή μόνο της δικής σας αλήθειας. Και όταν λέω δικής σας δεν εννοώ προσωπικά αλλά του συστήματος που ανήκετε.
Ο Καραμανλής απέτυχε γιατί τα έβαλε με δυνάμεις πάνω από τις δικές του. Δεν ήταν αρκετός για να καταπολεμήσει τα οικονομικά συμφέροντα που έχουν ξεΚΟΚΑΛΙσει τον τόπο σε σημείο που θ’ αρχίσουμε να τρώμε ΜΠΟΜΠΟτΑ ξανά. ΛΑΜΠΡΑ!
Και αυτή είναι όλη η αλήθεια.
Δεν περιμένω ούτε να το παραδεχθείτε ούτε φυσικά να δημοσιοποιήσετε τη γνώμη μου ποτέ. Όμως όλοι οι Έλληνες ξέρουμε όλη την αλήθεια και πολύ σύντομα θα αλλάξουμε τα πράγματα. Θέλαμε να πετύχει ο Καραμανλής αλλά διαψευστήκαμε. Θέλουμε να πετύχει ο ΓΑΠ αλλά δεν το περιμένουμε πια.
Και ποια θα είναι η θέση όλων αυτών που εξυπηρέτησαν αυτό το φαύλο σύστημα με τόση προθυμία (όπως εσείς)? Να μου πείτε το ψωμάκι σας βγάζετε. Σωστό κι αυτό.
Όμως (συμβουλή)… κρατήστε μια “πισινή”.
Γιατί όταν το βιοτικό μας επίπεδο αναμένεται να καταρρακωθεί και το Ελληνικό κράτος δε θα μπορεί να εξασφαλίσει την ευημερία των πολιτών του, δε θα έχει λόγο ύπαρξης. Τουλάχιστον με αυτή τη μορφή. Επομένως κρατήστε μια πιο επιεική “πισινή” στις κρίσεις σας για τους άλλους και μια πιο αυστηρή για εσάς.
Με εκτίμηση,
Μάριος Σπηλιόπουλος

Το σχετικό άρθρο είναι αυτό:

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΟΛΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ. Έστω και με κάποια καθυστέρηση. Πριν από δέκα χρόνια, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Κώστας Καραμανλής έβαλε την ελληνική πολιτική στον αστερισμό της σκανδαλολογίας. Η αλήθεια είναι πως ο σαραντάρης πρόεδρος της Ν.Δ. είχε λαχανιάσει απέναντι στον εξηντάρη «καθηγητή» Σημίτη με το μπλοκάκι και τον εθνικό στόχο της ΟΝΕ. Έτσι, το 1999 ο Καραμανλής άλλαξε γραμμή και πήρε το σφυρί.

Η Ν.Δ. έπαιξε με τα σκάνδαλα ως αντιπολίτευση. Και έμπλεξε με τα σκάνδαλα ως κυβέρνηση σχεδόν από την αρχή. Από τον Σεπτέμβριο του 2004, όταν ο…

…Σάββας Τσιτουρίδης παραιτήθηκε για πρώτη φορά από υπουργός- για μια υπόθεση πανεπιστημιακής μετεγγραφής- η μια υπόθεση διαδεχόταν την άλλη. Τα είδαμε όλα. Από άλματα στο κενό μέχρι πρόωρο κλείσιμο της Βουλής. ΟΛΑ ΑΥΤΑ υποτίθεται πως τέλειωσαν στις 4 Οκτωβρίου 2009. Ο Καραμανλής μπορούσε πια να ησυχάσει. Σε ένα τετ-α-τετ με τον Αβραμόπουλο για τα της διαδικασίας εκλογής νέου αρχηγού, ο Κώστας είχε δείξει στον Δημήτρη το ρολόι τουμια χειρονομία που σήμαινε ότι βιαζόταν να φύγει. Να φύγει. Για να μπορεί να περάσει όσες ώρες θέλει στο εστιατόριο «18» στο Κολωνάκι. Ή να απλωθεί στα πίσω έδρανα της Βουλής, σαν φοιτητής που βαριέται το μάθημα στο αμφιθέατρο.

«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εικόνα πρώην πρωθυπουργού αυτή…», έλεγε κατ΄ ιδίαν κορυφαίος υπουργός της περιόδου 2004- 2009 που στήριξε τον Καραμανλή. Πράγματι. Ο Κώστας έδειχνε να αντιλαμβάνεται τη μετά το Μαξίμου πολιτική ζωή του σαν ένα είδος αγγαρείας. Ο ίδιος φαίνεται πως περίμενε να δικαιωθεί, περιμένοντας μπάχαλο στην οικονομία την άνοιξη και αδιέξοδο της διακυβέρνησης Παπανδρέου.

Ο,ΤΙ ΑΦΗΝΕΙΣ όμως εσύ, δεν σε αφήνει κι αυτό. Οι άνθρωποι του Καραμανλή είχαν υποτιμήσει τις Εξεταστικές. Η πρόθεσή του ήταν, σε περίπτωση που κληθεί, να μην πάει, στέλνοντας υπόμνημα. Ωστόσο, μπορείς να μην πας εσύ στην Εξεταστική, αλλά να έρθει η Εξεταστική σε εσένα- και μάλιστα πριν αρχίσει. Αυτό συμβαίνει ήδη με τη Ζίμενς, ενώ δεν έχει ξεκινήσει καν το Βατοπέδιο. Το χειρότερο είναι ότι η στήριξη της Ρηγίλλης στον Καραμανλή είναι χλιαρή και σε επίπεδο Μάξιμου Χαρακόπουλου.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ υπενθυμίζουν έναν κίνδυνο. Τα σκάνδαλα είναι πιο επικίνδυνα για τους πρώην- παρά για τους νυν.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ