Σοβαρές καταγγελίες για υπαναχώρηση της κυβέρνησης από την ευεργετική συμμαχία με τη Γαλλία.

Σοβαρότατα ερωτήματα δημιουργεί η πληροφορία για την μυστηριώδη ακύρωση της στρατηγικής συμφωνίας με την Γαλλία, λίγο πριν την πρόσφατη σύνοδο κορυφής.
Η δημοσιογραφική έρευνα δείχνει μια ανεξήγητη υπαναχώρηση της κυβέρνησης από μια συμφωνία που θα έμενε στην ιστορία ως η πλέον επωφελής που έγινε ποτέ με ευρωπαϊκη χώρα.

Μία συμφωνία της οποίας η αγορά φρεγατών ήταν μόνο ένα μικρό κομμάτι. Η μεγάλη εικόνα θέλει την Ελλάδα και την Γαλλία να υπογραφούν μία συμφωνία κοινής και ενιαίας άμυνας αλλά και στρατιωτικής δράσης, βασισμένης μάλιστα για πρώτη φορά στην συνθήκη της Ευρωπαικής Ένωσης και συγκεκριμένα στο άρθρο 42, παράγραφος 7! Δηλαδή την συνθήκη κοινής ευρωπαΐκής άμυνας σε περίπτωση απειλής!
Η συμφωνία ήταν πραγματικά υποδειγματική και η Ελλάδα θα αποκτούσε αυτόματα γαλλική στρατιωτική προστασία και μόνιμη στρατιωτική παρουσία της Γαλλίας στην ελληνική επικράτεια και ειδικά στο Αιγαίο. Μιλάμε σαφώς για ελλιμενισμό γαλλικών πολεμικών πλοίων σε ελληνικά λιμάνια που θα υπεδείκνυε η Αθήνα. Πλέον τουλάχιστον μιας φρεγάτας που θα παραδίδετο άμεσα στο Ελληνικό ΠΝ, μεχρι την παράδοση των Belharra.
Υπάρχει όμως άλλο ένα εξαιρετικά σημαντικό σημείο σε αυτό το προσχέδιο της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Ήταν η ενεργοποίηση για πρώτη φορά του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, για την προστασία της Ελλάδας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Είναι το άρθρο του οποίου την ενεργοποίηση για τα ελληνοτουρκικά, προσπαθεί να ακυρώσει η Τουρκία εδώ και δεκαετίες!
Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της κοινής στρατιωτικής συμφωνίας – συμμαχίας, η Ελλάδα θα παρείχε στρατιωτική συνδρομή στις επιχειρήσεις της Γαλλίας στην Δυτική Αφρική. Πρόκειται για άλλο ένα εξαιρετικά σημαντικό κομμάτι, πρωτόγνωρο για την έως τώρα συμμαχική δράση της Ελλάδας, που θα της έδινε οπωσδήποτε στρατηγικό πλεονέκτημα, διεθνοποιώντας την στρατιωτική της παρουσία προς όφελος λαών που μαστίζονται από την δράση ισλαμικών τρομοκρατικών ομάδων.
Αυτό το εξαιρετικό σχέδιο φαίνεται ότι ναυάγησε ανεξήγητα με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, λίγες ημέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής. Ήταν μάλιστα τόσο άθλια η κυβερνητική διαχείριση, που η ελληνική πλευρά πραγματικά εξαφανίστηκε από τις διαπραγματεύσεις, ενώ ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενώ είχε συμφωνήσει να προσέλθει στη σύνοδο μέσω Παρισιού, μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, χάθηκε από προσώπου γης.
Με αποτέλεσμα μία χώρα που μπορούσε να αποτελέσει ευεργετικό σύμμαχο, να μετατραπεί σε εξοργισμένο εταίρο. Διότι οι Γάλλοι πραγματικά δεν μπορούν να κατανοήσουν την ανεξήγητη υπαναχώρηση της ελληνικής πλευράς, ενώ είναι πεπεισμένοι πως δεν πρόκειται για θέμα οικονομικής διαχείρισης.
Και το ερώτημα είναι πλέον, ποιος έχει τέτοια δύναμη να πιέζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να τον οδηγεί σε τέτοια ολέθρια μονοπάτια. Ποιό αόρατο χέρι στερεί από την Ελλάδα αυτό το ατσάλινο δίκτυ προστασίας που θα έκανε την Τουρκία να αναθεωρήσει όλη την επεκτατική της πολιτική; Ο ελληνικός λαός απαιτεί απαντήσεις.