ΧΛΙΔΟΦΤΩΧΟΙ ΚΑΙ ΧΛΙΔΑΝΕΡΓΟΙ
Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας
Πριν λίγες μέρες, η εφημερίδα Tageszeitung, σε σχετικό άρθρο της είχε τίτλο: «Επιστροφή στην εξαθλίωση». Μάλιστα δε, έγραψε επί λέξει ότι «η Ελλάδα δεν είναι απλώς χρεοκοπημένη, έχει πραγματικά χρεοκοπήσει». Με άλλα λόγια, οι γερμανοί συντάκτες βλέπουν μια συνεχώς όλο και αυξανόμενη στρατιά από Έλληνες, που θα διαβιούν ως «χλιδόφτωχοι» και «χλιδάνεργοι». Όλο και πιο φτωχοί, γιατί οι η κατάσταση της χώρας και των Ελλήνων είναι κατά πολύ χειρότερη από ότι ήταν πριν από μια διετία περίπου: περαιτέρω ύφεση, καθυστερημένα τραπεζικά δάνεια, αύξηση των κρατικών χρεών μας, κλπ. Αίφνης, οι περισσότεροι Έλληνες μετατράπηκαν σε φτωχούς της μεσαίας τάξης, που όμως έχουν ακίνητα, περιουσίες και «χλιδάτα σπίτια», τα οποία δεν μπορούν πλέον να κατέχουν ή να συντηρήσουν. Δεν μπορούν πια, πχ., οι Έλληνες να πληρώσουν τους κεραυνοβόλους και δυσβάσταχτους φόρους, που αντιστοιχούν στα πολλά (με δάνεια ωστόσο αγορασμένα) ακίνητα υπάρχοντά τους.
Πολλοί Έλληνες, μετά τον οικονομικό τυφώνα του 2009 και τα οικτρά αποτελέσματα του προηγηθέντος επιδεικτικού καπιταλισμού (με δανεικά), ζουν, βιαίως, την «από το πουθενά» εμφανισθείσα πραγματική ανεργία. Ζουν την ραγδαία διάλυση του κοινωνικού ιστού. Είναι όλοι τους φοβισμένοι, είναι μνησίκακοι, είναι θυμωμένοι, είναι απαισιόδοξοι. Μα προπαντός, οι περισσότεροι συμπατριώτες μας αισθάνονται «ευυπόληπτα κορόιδα», όσο και ως «ειλικρινείς ηλίθιοι». Αυτοί οι Έλληνες πατριώτες που δούλεψαν πολύ σκληρά, έντιμα, με απεριόριστο σεβασμό για τις επόμενες γενεές και για την ΕΛΛΑΔΑ(!), σήμερα όλους αυτούς τους πνίγει το άδικο. Η έννοια της έλλειψης δικαιοσύνης και το αίσθημα της αδικίας είναι τόσο πελώρια, όση είναι η γιγάντια χλιδή και οι «θεόρατοι» τραπεζικοί λογαριασμοί κάποιων ταγών, που κατέκλεψαν το κράτος, εμάς και τα παιδιά μας.
Σήμερα, την ώρα που οι Γερμανοί δανείζονται με αρνητικά επιτόκια (-0,0122%) και οι επενδυτές …πληρώνουν για να έχουν το «προνόμιο» να δανείσουν χρήματα στην Γερμανία, οι Έλληνες έχουν λιγότερο εισόδημα, έχουν μικρότερους μισθούς και ταυτόχρονα πρέπει να πληρώσουν δυσθεώρητους φόρους. Στην χώρα μας, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της, γνωρίζει και ζει τον «συνδυασμό» της πρόσφατης χρονικώς σχετικής χλιδής με δανεικά με την τωρινή μαζική φτώχια και ανεργία. Αυτή η ιδιάζουσα εξαθλίωση, αποκύημα κυρίως των άπληστων τραπεζιτών και των ανέντιμων πολιτικών (πχ., τα «μαύρα» λεφτά στην Ελβετία), συμβαίνει για πρώτη φορά σε χώρα της Δυτικής Ευρώπης. Ότι και εάν λένε σήμερα κάποιοι, σας θυμίζω ότι το πρώτο Μνημόνιο που υπέγραψαν οι Έλληνες πολιτικοί χωρίς καμία διαπραγμάτευση, έχει ως βάση το Βρετανικό Δίκαιο (που είναι αμείλικτα με το μέρος του Δανειστή). Το Μνημόνιο είναι ήδη ψηφισμένο από τη Βουλή και δεν αλλάζει! Η Ελλάδα πλέον δεν έχει την απόλυτη νομική ασυλία στα περιουσιακά της στοιχεία, ούτε τον πλήρη λόγο και έλεγχο σε θέματα της εθνικής της κυριαρχίας.
Οι χιλιάδες «χλιδάνεργοι» και οι «χλιδόφτωχοι» Έλληνες ζουν σήμερα εποχές και ανάλογες στιγμές ή γεγονότα, σαν και τα τότε δάνεια του Όθωνα, τα «δημοσιοοικονομικά» του Τρικούπη και την πτώχευση του 1893. Αυτοί οι αδικημένοι αξιότιμοι Έλληνες, νιώθουν όλο και μεγαλύτερο φόβο, όταν, λχ., από τη μια πλευρά βλέπουν την ΕΚΤ να δίνει «όσα δάνεια θέλουν» οι εμπορικές τράπεζες της ΕΕ και, από την άλλη, οι ίδιες ακριβώς τράπεζες να σπάνε κάθε ρεκόρ σε overnight καταθέσεις λόγω αβεβαιότητας, πάλι στην ΕΚΤ. Κατά συνέπεια, το χρήμα που φτάνει στην πραγματική ευρωπαϊκή οικονομία, είναι ελάχιστο. Με αυτά και με τα άλλα, οι περισσότεροι Έλληνες κούρασαν και κουράστηκαν ήδη με όλα όσα ζουν ή συμβαίνουν γύρο τους. Κούρασαν τους εταίρους μας στην Ευρώπη με τα ίδια και τα ίδια (πχ., PSI, διαφθορά, στόχοι). Κουράστηκαν και οι ίδιοι, αφού, μετά από δύο χρόνια σκληρής λιτότητας α λα ΔΝΤ, η κυβέρνηση αυτοαπασχολείται, τίποτε δεν επετεύχθη και το έλλειμμα του 2011 ξεπέρασε το 10%.
Τέλος, ενώ η UBS προβλέπει ένα «κούρεμα γουλί» για την χώρα μας, σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη πτώχευσή της εντός του ευρώ (κρατάμε στο νου μας την 20η Μαρτίου), η πραγματικότητα είναι ότι: και να μας χαρίσουν μονομιάς όλα τα χρέη μας με ένα πακέτο διάσωσης μαμούθ, η χώρα μας δεν θα βοηθηθεί αενάως, εάν όντως δεν καταπολεμήσει τα πραγματικά αίτια της δικής μας ιδιάζουσας κρίσης. Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι Έλληνες γίναμε, κατά μια έννοια, «Ευρω-Νομαρχία» ή κάτι σαν την πρώην Ανατολική Γερμανία, με μια ουσιώδη διαφορά: οι Γερμανοί δεν ξεχνούν το ποιοι ήταν αυτοί οι ήρωες που σταμάτησαν (χρονοτριβώντας τους), κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το δρόμο προς την δική τους τελική νίκη ή παγκόσμια επικράτηση. Τώρα, είναι μάλλον στο πεπρωμένο της Ελλάδας να γίνει η χώρα μας η «ευρωπαϊκή Ιφιγένεια». Για να σχεδιασθεί ξανά ίσως η Ζώνη του Ευρώ ή κάτι ανάλογο, η Γερμανία χρειάζεται ένα άμεσο «δόγμα υπαρξιακού σοκ», χρειάζεται τάχιστα μια ευρωπαϊκή Λήμαν Μπράδερς! Το θύμα υπάρχει! Η χώρα μας θα γεμίσει με περισσότερους είλωτες, χλιδάνεργους και χλιδόφτωχους.
