Γίναμε οι παρίες του κόσμου

γράφει ο αρισταρχος
Ρε σεις, έχετε τελείως ξεφύγει. Είστε Έλληνες εσείς; Είστε αδέλφια μας, φίλοι μας, συγγενείς μας, συμμαθητές μας; Είστε οι ίδιοι που σας ψήφισαν, όσοι σας ψήφισαν; Δεν έχετε ίχνος τιμής, τσίπας;
Βγαίνει ο Χρυσοχοϊδης και δηλώνει  «κατέστρεψαμε την χώρα». Και συνεχίζει απτόητος να την καταστρέφει χωρίς να παραιτείται. Γιατί, τι άλλαξε προς άρση της καταστροφικής πορείας.
Βγαίνει ο πρώην πρωθυπουργός και κομπάζει πως έφερε στην Ελλάδα το μεγαλύτερο δάνειο των αιώνων. Τι να το κάνουμε ρε άχρηστε. Ποιος θα το ξεπληρώσει αυτό το δάνειο και πως. Υποθηκεύεις το μέλλον γενιών. Όχι βέβαια της δικής σου.
Βγαίνει ο Ρέππας και λέει πως έγινε σοφότερος και τώρα ξέρει πώς να μας σώσει. Που το αντλείς αυτό το θράσος και απευθύνεσαι σ’ένα καταεξευτιλισμένο λαό εξ αιτίας σας.
Ο Λοβέρδος διέλυσε παντελώς το ΕΣΥ, η Διαμαντοπούλου απεδείχθη επικίνδυνη για την παιδεία, η εξωτερική πολιτική για γέλια. Φοβάστε να εξορύξετε από το έδαφός ΜΑΣ. Ή μήπως το ξεπουλήσατε.Τι λειτουργεί;
Μόνο η επιτροπή  διαχειρισμού PSI (πείνα ες αεί).
Γιατί δεν τα παρατάτε  όλα, ΑΠΟΤΥΧΑΤΕ. Και αποτύχατε παταγωδώς. Αφού καταστρέψατε  έναν περήφανο λαό έρχεστε να μας ξανασώσετε και σας ανεχόμαστε; Μέχρι κι οι παράγοντες Πολυτεχνικό έργον άεργον θέλουν μερίδιο στην αρχηγική διάσωση. Μάθαν ότι αυτονόμαστε, πλακώσαν και οι … .
Βγαίνει ο κάθε Roberts πρώην υφυπουργός και μας κατηγορεί για ατιμία που περιμένουμε στα φανάρια για λεφτά να σωθούμε. Και για να πείσουμε και τους λωποδύτες να μας τα δώσουν πατάμε κάθε συμπολίτη μας στο λαιμό περιστρέφοντας τα κουτοπόνηρα ματάκια μας για να δούμε τριγύρω αν υπάρχει κανένας ξύπνιος.
ΠΑΡΑΤΗΣΤΕ ΤΑ! ΕΛΗΞΕ! Δεν υπάρχουν πλέον άλλες λύσεις που να κάθονται περήφανες προς το συμφέρον αυτού του τόπου. Και το μαγικό σας ραβδάκι το παραδώσατε στον σκηνοθέτη του Harry Potter.
Μία είναι η έντιμη και ελπιδοφόρα για λαό και χώρα λύση. Σταματάμε τα πάντα, κλεινόμαστε στον εαυτό μας, γλείφουμε τις πληγές μας για να κλείσουν, και περιοριζόμαστε ΟΛΟΙ σ’ αυτό που μπορούμε. Έτσι τα κάναμε, έτσι θα τα διορθώσουμε. Τουλάχιστον θα έχουμε τον στόχο, την ελπίδα.
ΟΧΙ με σας. Εσείς θα πληρώσετε όλοι σας. Παίξατε, κλέψατε, αποτύχατε. Τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής. Ο καθένας θα πληρώσει το μερίδιό του.
Δεν βλέπετε ότι ο δρόμος δεν έχει παράλληλα ρείθρα. Συγκλίνει προς ένα σημείο. Σ’ ένα σημείο που λέγεται αδιέξοδο. Κι εκεί, μόλις στριμωχτείτε θα δείτε ένα ογκώδες πλήθος 11εκατομυρίων να σας στριμώχνει και να στριμώχνεται.
Πάρτε το απόφαση απ’ την βοήθεια στα φανάρια δεν θα χτίσεις το σπίτι σου όσες αναπηρίες κι αν δείξεις.
Απλά ξεφτιλίζεσαι.
αἰέν ἀριστεύειν