ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΙΚΗΣ ΛΑΙΛΑΠΑΣ

Του Δημήτρη  Καραγκούνη
Πολιτικού μηχανικού
Εμβρόντητοι άκουγαν από την τηλεόραση,όσοι άντεχαν, το επιθανάτιο παραλήρημα του ΓΑΠ στο εθνικό συμβούλιο τιυ ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο και οι συνένοχοί του, οι βουλευτές του, που μέχρι πριν λόγο καιρό τον χειροκροτούσαν  όρθιοι όταν ανάγγελλε τις μνημονιακές σωτηρίες της χώρας ενώ μας βύθιζε στην καταστροφή.
Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο μειωμένης αντίληψης, όπως όλοι γνώριζαν. Είναι και παρανοϊκός, αφού θριαμβολόγησε για την διετία του και υπεράσπισε ακόμα και τώρα το περίφημο δημοψήφισμα.
Εκτέλεσε με επιτυχία την εντολή που είχε, να φέρει δηλαδή το ΔΝΤ στην Ελλάδα και μέσω αυτής στην Ευρώπη. Θα είναι έγκλημα που θα βαρύνει την επόμενη κυβέρνηση και όλους τους βουλευτές, αν δεν παραπεμφθεί σε δίκη για εσχάτη προδοσία.
   Εκείνο που αξίζει να υπογραμμισθεί διαβάζοντας αναλύσεις έγκριτων οικονομολόγων είναι το εξής: Όλοι διαπιστώνουν ότι τα μέτρα και οι στόχοι του μνημονίου, καθώς και όσα εισηγήθηκε η τρόικα, απέτυχαν παταγωδώς. Και όλοι διερωτώνται  γιατί επιμένουν ενώ το φάρμακο είναι λάθος.
Πλανώνται όμως οικτρά. Κανένας από αυτούς δεν είναι ηλίθιος. Κανείς από την τρόικα δεν κάνει λάθος. Αυτός ήταν εξ αρχής ο σκοπός τους, δηλαδή η διάλυση της οικονομίας, η εξαθλίωση των εργαζομένων, ώστε να επακολουθήσει η λεηλασία του πλούτου της χώρας σε τιμή ευκαιρίας. Αυτό έκαναν παντού από όπου πέρασαν. Στις αναλύσεις τους ελάχιστοι επισημαίνουν ότι αυτός ήταν και  είναι ο στόχος. Και βέβαια  το κομβικό σημείο της υπόθεσης είναι η υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο.
Αν αυτό περάσει, τότε η υποδούλωση  και η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική και χωρίς επιστροφή. Και ο μεν Παπαδήμος , ντόπια φωνή της τρόικας, δεν έχει κανένα πρόβλημα να δεχθεί. Αν όμως ο Αντώνης Σαμαράς υποκύψει, αν δεν αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο, τότε η νίκη της Ν.Δ. θα είναι χωρίς αντίκρισμα. Και θα έχει ιστορική ευθύνη προσωπικά. Ελπίζω πως δεν θα το επιτρέψει, αν και σε καμία από τις ανακοινώσεις της Ν.Δ. δεν αναφέρεται εναντίωση στην πιθανότητα υπαγωγής στο αγγλικό δίκαιο.
Δεν είναι και τόσο ευχάριστο για την Ν.Δ.  από μόνο του το γεγονός ότι στο πρόσφατο γκάλοπ της « Καθημερινής», η διαφορά της από το διαλυόμενο  ΠΑΣΟΚ είναι 16,5 μονάδες. Ούτε αρκεί ότι η Ντόρα θα μείνει εκτός Βουλής, απαλλάσσοντας την χώρα από την βλαπτική παρουσία της φαμίλιας Μητσοτάκη. Το ανησυχητικό είναι ότι για πολλοστή φορά η αυτοδυναμία δείχνει να είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Και αυτό ερμηνεύεται εύκολα.
Δεν αρκεί  μόνο ο πατριωτισμός του Σαμαρά. Αν δεν υπάρξει ο σπινθήρας της ελπίδας, του διαφορετικού, του επαναστατικού, του ρεαλιστικού οράματος για την ανόρθωση της πατρίδας, τότε το όνειρο των  «νταβατζήδων» για ακυβερνησία, δηλαδή για κυβερνήσεις συνασπισμού, όπου αυτοί θα κυβερνούν και οι πολιτικοί θα είναι κομπάρσοι, θα γίνει πραγματικότητα.
 Σημαντικός συγγραφέας και δημοσιογράφος της Αργεντινής, αναφερόμενος στο πρόβλημα της Ελλάδας και χρησιμοποιώντας την ανάλογη τραυματική εμπειρία της χώρας του, είπε μεταξύ άλλων:
«Η Αργεντινή  με την παρουσία του ΔΝΤ  κατεστράφη πλήρως. Μας πήραν τα πάντα. Λιμάνια , ορυκτό πλούτο, επιχειρήσεις. Η ανεργία στα ουράνια. Και ήρθε ένας πολιτικός, που διέγραψε το 70% του χρέους ως επαχθές. Πήρε πίσω όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και όλες τις επιχειρήσεις, ξόφλησε το υπόλοιπο  χρέος και σήμερα δεν υπάρχει άνεργος στην χώρα μου».
Στην πατρίδα μας δεν υπάρχει ηγέτης με τέτοιο ανάστημα για κάτι ανάλογο, να κηρύξει επαχθές το δάνειο; Δεν υπάρχει ηγέτης που να πει στη Μέρκελ ότι μας χρωστάει 168 δις ευρώ και με επιτόκιο 3% 1 τρις ευρώ από τις πολεμικές αποζημιώσεις και το αναγκαστικό δάνειο και να τα διεκδικήσει;
Με τέτοιες επιλογές η αυτοδυναμία της Ν.Δ. θα ήταν εφικτή. Γονατισμένοι αρχηγοί δεν μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους το έργο της σωτηρίας της πατρίδας και θα περάσουν στην ιστορία απαρατήρητοι, ως απλές παρενθέσεις, ως αρχηγοί κομμάτων, αλλά όχι ως εθνικοί ηγέτες.
Δεν αποτελεί είδηση ούτε προκαλεί έκπληξη η συμπεριφορά των καναλιών των «νταβατζήδων». Συνεχίζουν την προσπάθεια τρομοκράτησης του λαού με συνεχείς πληροφορίες εκφοβισμού, επιδιώκοντας να γονατίσει ακόμα περισσότερο και να δεχθεί ως αναπόφευκτα τα μέτρα εκμηδένισης του εισοδήματός του. Και φυσικά να παρατείνουν όσο μπορούν το βίο της ανύπαρκτης κυβέρνησης Παπαδήμου, να βοηθήσουν να επιβιώσει το καταποντιζόμενο ΠΑΣΟΚ, προβάλλοντας συνεχώς στελέχη του και  αγνοώντας βέβαια ότι όσο περισσότερο τα προβάλλουν, τόσο χειροτερεύουν την εικόνα τους.
 Το κόμμα αυτό που κάποτε γαλβάνισε τις καρδιές των Ελλήνων κουρσεύοντας τα συνθήματα και τους καημούς της Αριστεράς, στην πράξη απέδειξε ότι υπήρξε η μεγαλύτερη πολιτική απάτη, και πλέον δεν μπορεί να διασωθεί. Παύοντας να είναι κόμμα εξουσίας, χάνει την συγκολλητική του ύλη, που είναι η νομή της εξουσίας, και σύντομα θα αποτελεί την πιο θλιβερή, μισητή , και  καταστροφική ανάμνηση για την πατρίδα μας.