Εγκωμιαστικός Λόγος προς τον Αλέξανδρον.

Αγαπημένε, άγνωστε μικρέ μου φίλε!

Το εφηβικό κορμάκι σου είναι φορτωμένο με το γλυκό φορτίο του ονόματος σου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.

Είδα το βιντεάκι σου στο διαδίκτυο και συγκλονίστηκα. Άγνωστε μικρέ μου φίλε, θάθελα να είμαι η μητέρα σου.

Είμαι η μητέρα σου. Είσαι ο Γιός όλων των μανάδων της Ελλάδος.

Των μανάδων που στέλνουν νηστικά τα παιδία τους στα σχολεία. Των μανάδων που βλέπουν την Πατρίδα τους να σύρεται σκλάβα σε τραπεζικά σκλαβοπάζαρα.

Των μανάδων που δεν έχουν να θηλάσουν στα παιδιά τους την Ελπίδα.

Λές στο βιντεάκι σου ότι θέλεις να γίνεις ένα λιθαράκι στο τείχος που θα σταματήσει τον κατακτητή. Πόσο ντρέπομαι που φορτώσαμε εμείς οι μεγάλοι στους μικρούς σου ώμους τέτοια ευθύνη. Και πόσο υπερήφανη γίνομε για σένα.

Μας δείχνεις τους Έλληνες που πήγαν στο μέτωπο με το χαμόγελο στα χείλη. Ποιο πριν το 1821, οι αγωνιστές πριν μπουν στην μάχη φορούσαν την λευκή τους φουστανέλα, έψηναν αρνιά και έστηναν τρικούβερτο χορό, μεθυσμένοι απ’ τα’ αθάνατο Κρασί τους ωσάν να είχαν γαμήλιο ξεφάντωμα. Ακόμη ποιο πριν, οι αρχαίοι Σπαρτιάτες στις Θερμοπύλες, πριν αντιμετωπίσουν τους Πέρσες, στολίζονταν και χτένιζαν τα μαλλιά τους ωσάν να πήγαιναν σε γιορτάσι. Γιατί γιορτάσι πάντα ήταν για τους Έλληνες ο πόλεμος.

Ο πόλεμος για την Πατρίδα! Όμως οι εξουσιαστές μας, κατάφεραν ν’ απογυμνώσουν την παιδία μας από κάθε τι Ελληνικό. Κατάλαβες τώρα Αλέξανδρέ μου γιατί σας αποστέρησαν από ιδανικά και κατάργησαν τις έννοιες. Καθήκον, αξία, Πατρίδα, αξιοπρέπεια, δόξα, τιμή, ελευθερία.

Κατάλαβες τώρα γιατί οι συμμαθητές σου δεν ξέρουν τι ακριβώς γιορτάζουμε την 28^η Οκτωβρίου; Γιατί προτιμούν να πάνε για καφέ, αντί για την παρέλαση; Επειδή οι εξουσιαστές, θέλανε την νεολαία παροπλισμένη και εμάς τρομαγμένα ανθρωπάκια να ζούμε μια θανατερή ζωή.

Όμως το ξέρω υπάρχει Ελπίδα! Είσαι εσύ η Ελπίδα Αλέξανδρε!

Σε λίγο θα δεις, και άλλοι συμμαθητές σου σ’ όλη την Ελλάδα θα λένε: είμαι και εγώ Αλέξανδρος!

Αυτοί είναι ξένοι, δεν ξέρουν τι γεννήματα βγάζει αυτός ο τόπος. Αυτός ο τόπος ο μικρός ο Μέγας! Δεν ξέρουν πόσο μεγάλοι γίνονται όταν χρειαστεί οι μικροί κάτοικοί του. Πέρασε πολύς καιρός από το Έπος του 40, ναι το ξέρω.

Ήρθε η ώρα να ευλογηθεί και η δική σου γενιά, Αλέξανδρε, καλέ, μικρέ μου φίλε..

Με εκτίμηση,

Αγγελική Π.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=nlvLxaOIuFg]

Υ.Γ. Υπάρχει στο youtube το βίντεο με τίτλο < 1940-2011 φιλικά, Αλέξανδρος. >  από την 28^η Οκτωβρίου. Λίαν προσφάτως έπεσε στην αντίληψη μου είναι μία ηλιαχτίδα στο σκοτάδι. Παρακαλώ διαδώστε το..

Αξίζει!!!!!