Μάθημα θεωρίας γιδοπαιγνίων
Γράφει η Ανακόντα
Δεδομένα
1. Οι προτάσεις της πιστωτών
– περιλαμβάνουν ξεκάθαρους όρους απεμπόλησης κυριαρχικών δικαιωμάτων
– δεν διασφαλίζουν σύνδεση επιτυχίας του προγράμματος με αποπληρωμή, ήτοι μεταφέρουν πλήρως το κόστος της ανάληψης του κινδύνου σε εμάς.
2. Η πτώχευση μπορεί να αποφευχθεί μόνο με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, πράγμα το οποίο είναι μαθηματικά ΑΝΕΦΙΚΤΟ μέσω της οικογένειας προγραμμάτων τυπολογίας ‘Μνημόνιο 1, 2, 3, …’.
3. Οι πιστωτές θα έχουν σαφές κίνητρο να μην είναι ικανή η αποπληρωμή μισθών και συντάξεων από το υπόλοιπο (τη μεγιστοποίηση της συρρίκνωσης της οικονομίας) ούτως ώστε να προχωρήσουμε σε ευτελιστική εκποίηση περιουσιακών στοιχείων για να καλύψουμε τις υποχρεώσεις στην εσωτερική αγορά (βλ. http://olympia.gr/2012/01/20/άρματα-ασθενοφόρα-βαλιτσάκια-πετρέλ/).
4. Ακόμα και να εφαρμοστεί πλήρως το νέο πρόγραμμα, τα διαθέσιμα θα επιβάλλουν την εκθετική μείωση των δημοσίων δαπανών για άμυνα και ασφάλεια, ήτοι δεν θα μπορούμε να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ούτε την έννομη τάξη, συνεπώς θα εξωθηθούμε στην αναρχία ή θα αναγκαστούμε να αποδεχθούμε αλλοδαπές προστάτιδες δυνάμεις.
Με λίγα λόγια, το καλύτερο σενάριο της εφαρμογής του νέου προγράμματος είναι η δουλεία.
Τί επιλογές έχει η κυβέρνηση;
1. Να υιοθετήσει τα αιτήματα των πιστωτών.
Αποτέλεσμα: εθνικά καταστροφικό και προσωπικά μη ελικοπτεροποιήσιμο.
2. Να μην υιοθετήσει τα αιτήματα των πιστωτών.
2.α. Να προχωρήσει άμεσα σε παύση πληρωμών.
Αποτέλεσμα: λόγω της μη προετοιμασίας του κράτους για αυτό το ενδεχόμενο, η χώρα θα κλονιστεί και θα τεθεί έρμαιο αλλοδαπών δυνάμεων – πολεμικών, οικονομικών και άλλων.
2.β. Να αντιπροτείνει πρόγραμμα που διασφαλίζει τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα βάσει του Συντάγματος και των Ευρωπαϊκών και Διεθνών Συνθηκών και την από κοινού ανάληψη κινδύνου.
Αποτέλεσμα: οι πιστωτές ενδέχεται να δεχτούν, με αμοιβαία επωφελές μέλλον, ή να μη δεχτούν, και (2.β.i) να πάμε σε εκλογές, ή (2.β.ii) να μην πάμε σε εκλογές και να κηρήξουμε στάση πληρωμών με αμοιβαία καταστροφικές συνέπειες αλλά λόγω δικής τους υπαιτιότητας, με ό,τι νομική σημασία έχει αυτό.
2.γ. Να αμφισβητήσει το υγιές της διαπραγματευτικής βάσης που χρησιμοποιήθηκε και να ζητήσει εκλογές.
Αποτέλεσμα: θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα των εκλογών.
Για περισσότερα, ρίξτε μια ματιά
Fudenberg, D., and J. Tirole (1991) “Common knowledge, Almost Common Knowledge, and Sensitivity of Equilibria to the Information Structure”, in Game Theory, The MIT Press, pp. 554-556.
http://www.hss.caltech.edu/SSPapers/sswp1359.pdf
http://personal.lse.ac.uk/hortalav/DEFAULT_files/RoleOfInfo_2012Jan30.pdf
http://mpra.ub.uni-muenchen.de/28999/1/truth-telling.pdf
http://www.wiwi.uni-frankfurt.de/profs/inderst/Theory/Contract_Design_01.pdf
