Γράφει η Ευτυχία ΛαμπροπούλουΔημοσιογράφος
Τελικά μήπως η σωτηρία μας είναι και η καταστροφή μας; Κάποιοι από εμάς ίσως έτσι σκεφτόμασταν το βράδυ όπου ψηφιζόταν η δανειακή σύμβαση. Η αλήθεια είναι πως κάποιοι παράγοντες έκαναν φιλότιμες προσπάθειες να συνθλίψουν, να εξευτελίσουν και να καταστήσουν ανίκανο να διεκδικήσει και να διατηρήσει τα στοιχειώδη δικαιώματα του τον σημερινό έλληνα. Εκείνη την ώρα σκέφτηκα τα λόγια κάπου καθηγητή μου , όταν κατά την διάρκεια εργασίας που μου είχε αναθέσει η σχολή μου ζήτησα την βοήθειά του. Το θέμα ήταν <<Οι συνέπειες των προσπαθειών μιας χωράς είτε να αναπτυχθεί, είτε να είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης της.>> Αυτός προσπάθησε να μου αναλύσει τη Θεωρία των Παιγνιών, την κατάσταση ισορροπίας της παγκόσμιας αγοράς, το ρόλο του ΔΝΤ, της Παγκόσμια Τράπεζας και των Διεθνών Οίκων Αξιολόγησης, πράγματα που τα θεωρούσα ανέφικτα τότε.
Μου έδωσε μερικά παραδείγματα για τις νέες αγορές και πως λειτουργούν. Ένα παράδειγμα ήταν: με ρώτησε ποιες χώρες θεωρώ υποανάπτυκτες; χωρίς να το σκεφτώ ανέφερα χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Αυτός μου απάντησε γελώντας «καλά μόνο αυτές; Όλες οι χώρες του κόσμου είναι εν’ δυνάμει υποανάπτυκτες, ανάλογα με τα κριτήρια που θέτει ο καθένας. Σκέψου, ένα μεγάλο δωμάτιο με κλειστές πόρτες, όπου μια ομάδα “καθώς πρέπει Κυρίων” καθισμένοι σε ένα στρογγυλό γραφείο, θέτοντας μια σειρά προϋποθέσεων και κριτηρίων, να αποφασίζει για το μέλλον μιας ομάδας ανθρώπων ή μιας ολόκληρης χώρας γενικότερα, ανεβάζοντας ή κατεβάζοντας την, σε μια δεδομένη κλίμακα». Συνέχισε « τον 21αιωνα πρώτα θα γίνεται η χρήση μελανιού και χαρτιού ή Η/Υ, αργότερα αν είναι αναγκαίο η χρήση με όπλα και σφαίρες, πάνω από όλα ο πολιτισμός και η ανάπτυξη, βλέπεις».
Το δεύτερο παράδειγμα ήταν: «Ο νόμος της Ζούγκλας, ο δυνατότερος επιβιώνει έναντι του αδυνάτου. Αλλά και το αντίθετο, ο αδύνατος μπορεί να έχει πιθανότητες να επιβιώσει , αν δείξει είτε ότι δεν φοβάται και παλέψει, είτε αν όλοι οι αδύνατοι είναι προστατευμένοι μέσα σε μια αγέλη. Στην φύση υπάρχει απόλυτη ισορροπία, κάπως έτσι λειτουργεί το νέο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, γεμάτο με αγρία σαρκοβόρα, αγέλες και μοναχικά ζώα. Αλλά μην ξεχνάς ότι και να είναι, παραμένουν ζώα, πάνω απ΄όλα η επιβίωση του είδους ».
Ποιος θα μας το έλεγε ότι μετά από κάποια χρόνια θα το ζούσαμε και μάλιστα με την χώρα μας;