Ο πόλεμος των γενοσήμων

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τα περίφημα «γενόσημα» φάρμακα και έχουμε παρακολουθήσει συζητήσεις με τις διάφορες αντιγνωμίες – διχογνωμίες ειδικών και μη για την αποτελεσματικότητα τους η την επικινδυνότητα τους.
Από τη μια ο υπουργός Λοβέρδος με το έμμισθο επιτελείο του έχοντας επιστρατεύσει τα κανάλια που τελευταία μας κατακλύζουν με πληρωμένες διαφημίσεις (αλήθεια πόσο κοστίζουν όλες αυτές οι Γκεμπελικές μέθοδοι;;) καθώς και «στημένες» συζητήσεις για να πείσουν τον κόσμο που παρακολουθεί με αγωνία την εξέλιξη που αφορά άμεσα την υγεία του.
Από την άλλη οι αντιμαχόμενοι της χρήσης των γενόσημων αυτών φαρμάκων τονίζοντας την επικινδυνότητα τους την αμφίβολη θεραπευτική τους ικανότητα, τον κίνδυνο για παρενέργειες από συστατικά που συνοδεύουν την βασική δραστική ουσία.
Δεν γνωρίζω τι επιτυχία έχει ή θα έχει αυτή η απεγνωσμένη η προσπάθεια του Λοβέρδου, σίγουρα όμως εκείνο που έχει επιτύχει αυτός και το επιτελείο του είναι να σπείρει το φόβο την αμφιβολία αλλά και την υποψία στον πολίτη, καθώς δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στον Λοβέρδο και στον κάθε Λοβέρδο που υπηρετεί το πολιτικό μας σύστημα με τις τεράστιες και παγκόσμιες διακρίσεις στη διαφθορά.
Τα όποια «ψήγματα» αμφιβολίας που είχε ο καθένας μας στα εσώψυχά του σχετικά με την διαμάχη που έχει εκδηλωθεί έχουν γίνει «κοτρώνες».
Τι συμφέροντα εξυπηρετεί ο υπουργός και κόπτεται με τόση σπουδή να πείσει τον πολίτη για την αποτελεσματικότητα τους; Τόσο πολύ «κόπτεται» για την οικονομία όταν αλλού ξοδεύονται τεράστια ποσά για ψύλλου πήδημα;;
Γιατί ξαφνικά τα πρωτότυπα φάρμακα καθίστανται «αναξιόπιστα»;
Γιατί πρέπει να εμπιστευτούμε φάρμακα προέλευσης και παραγωγής Ινδίας, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, και Κίνας;
Ποιος και γιατί έχει βάλει μπροστάρη τον υπουργό και την παρέα του για να πλασαριστούν αμφίβολης αποτελεσματικότητας φάρμακα;;
Ποια και τίνος ή τίνων τα συμφέροντα προωθούνται;;
Σε περίπτωση επιπλοκών η και παρενεργειών εάν καταλήξει κάποιος ασθενής ποιος θα έχει την ευθύνη, ο ιατρός που συνιστά την δραστική ουσία, ο φαρμακοποιός που επιλέγει το φτηνό γενόσημο ή ο υπουργός που έβγαλε το νόμο;
Πολλά τα ερωτηματικά που ζητούν απάντηση από τους «μη ειδικούς» πολίτες και δυστυχώς μάλλον δεν θα δοθούν απαντήσεις. Μόνο υποψίες θα υπάρχουν, όπως πάντα γίνεται σ αυτό τον τόπο και εμείς να ευχόμαστε ο ένας στον άλλο με κάθε ευκαιρία «καλή υγεία».
Αλλά ξέχασα ο υπουργός έχει εξασφαλίσει την ατιμωρησία του, ας είναι καλά ο νόμος που θεσπίσανε για να προφυλαχτούν από τις παρανομίες τους οι παραβατικοί του πολιτικού μας συστήματος.
Είναι αυτός που σε λίγο καιρό θα βγει να ζητήσει την ψήφο μας για να ξαναγίνει υπουργός και εμείς να μη χάσουμε το «κελεπούρι». Όμως τότε με τι θα μας δελεάσει;; Ποια επιτυχία του θα προβάλει για να κερδίσει την προτίμησή μας;;