Αγαπητή μου Ολυμπιάδα,
είδα τον Νταλάρα να τραγουδάει στολισμένος με τα γιαούρτια και τον κόσμο να γιουχάρει και να αποδοκιμάζει κι ένιωσα να κάνω ένα σχόλιο για το θέμα.
Ο ίδιος κόσμος που τόσα χρόνια αγόραζε εισητήρια και πήγαινε στις συναυλίες σου, ο ίδος κόσμος που τόσα χρόνια αγόραζε τους δίσκους σου, ο ίδιος κόσμος σε γκρέμισε και σ’ έβγαλε από την καρδιά του. Αναρωτήθηκες το γιατί Νταλάρα; Θα ήθελα να είχα έναν τρόπο, να μάθω τι ακριβώς ένιωθες όταν τραγουδούσες με τα γιαούρτια στο στήθος. Αναρωτιέμαι επίσης γιατί δεν κατέβηκες και προσπάθησες να το παίξεις υπεράνω. Δεν έπεισες κανέναν.
Ξύπνησε ο κόσμος Νταλάρα και λοιποί που ακόμη τον περνάτε (τον κόσμο) για καθυστερημένο. Τυχαίο νομίζεις ότι είναι;
Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο, όταν τα λεγόμενά σου τ’ ακούει μια ολόκληρη Ελλάδα, τότε καλό είναι να προσέχεις τι λες, γιατί εκτίθεσαι κι ο ίδιος κόσμος που μπορεί να σε φτάσει στα ουράνια, ο ίδιος κόσμος θα σε στείλει στην κόλαση και θα σε καταδικάσει στην ανυπαρξία.
Είναι σκληρή η ζωή, όταν είναι δίκαιη κι αυτό λειτουργεί σε όλες της τις εκφάνσεις. Κοίτα στην φύση πόσοι θάνατοι για την τροφή, κοίτα στα σχολεία τα μικρά παιδιά πόσο πειράζουν τα χοντρούλικα ή τα πιο αργά στο μυαλό. Κι ο Έλληνας είναι ακόμη παιδί Νταλάρα. Δεν ανέχεται αυτόν που τόσα χρόνια τάιζε, τώρα να τον ξεπουλά για μια υπουργική θέση.
Από που κι ως που ένας τραγουδιστής να εκφέρει γνώμες για θέματα που δεν άπτονται του γνωστικού του πεδίου; Να αρχίσω κι εγώ να μιλάω για κβαντική φυσική, ενώ ο κόσμος με έχει κάνει έναν διάσημο οδηγό αγώνων ή έναν διάσημο ράφτη.
Αν στεναχωρήθηκες, σου λέω πως έτσι είναι η ζωή. Όταν στεναχωρείς, σε στεναχωρούν.
Αν τσαντίστηκες, σου λέω να μην τσαντίζεσαι, γιατί έτσι είναι η ζωή. Όταν πειράζεις σε πειράζουν.
Αν απογοητεύθηκες, σου λέω να κατέβεις από το σύννεφο και να κοιτάξεις και να βιώσεις την πραγματικότητα, γιατί εσύ απο-γοήτευσες τον κόσμο.
Αν δεν ένιωσες τίποτε, σου λέω πως η περίπτωσή σου δεν έχει γιατρειά και πως ο κόσμος δεν είναι τυχαίο το ότι σε αποδοκίμασε. Να περιμένεις και χειρότερα αν δεν γίνεις καλύτερος. Υπάρχει, απ’ όσο νιώθω, μηδενική ανοχή στην ξετσιπωσιά πλέον.
Λες ο κόσμος να έβαλε μυαλό;
Λες ο κόσμος να πάψει να τρώει κοουτόχορτο και να έχει μνήμη χρυσόψαρου;
Λες ο κόσμος να έχει αποκτήσει κοινωνική συνείδηση;
Άναξ
