Προκαλεί την τύχη του ή στηρίζεται στην απόλυτη (και αποδεδειγμένη από τις μη εξελίξεις) ηλιθιότητα και αμνημοσύνη του Έλληνα;
Οι εξελίξεις τρέχουν, η χώρα βαδίζει στο απόλυτο μηδέν, οι εντελόμενοι κυβερνώντες διατρανώνουν μεγάλες επιτυχίες που μόνο οι ίδιοι τις βλέπουν, το πολιτικό σκηνικό ενοχικά συμπτύσσεται απέναντι στην κοινωνία που διαλύεται, η πολιτική έχει απαξιωθεί σε πρωτοφανές σημείο, το κοινοβούλιο νομοθετεί κατά του Συντάγματος και εν μέσω ενός απολύτως ομιχλώδους τοπίου, ο υπεύθυνος του διασυρμού της Ελλάδας, ο υπεύθυνος της έλευσης του ΔΝΤ και της τρόικας, ο υπεύθυνος της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, ο υπεύθυνος της μετατροπής της χώρας σε χώρο, έχει βγει από το “κάδρο” κι ενώ ετοιμάζεται να βγει ατιμώρητος οριστικά και από την Ελλάδα, δεν διστάζει να επανέλθει και να προκαλέσει, μαχόμενος κατά του μνημονίου και των πολιτικών που ο ίδιος έφερε, ενίσχυσε και υπερασπίστηκε μέχρι και την τελευταία ημέρα της αποπομπής – αλλαγής του, από τον πρώην σύμβουλό του τραπεζοϋπάλληλο Λουκά Παπαδήμο.
Ο άνθρωπος που έθεσε την Ελλάδα σε καθεστώς αποικίας, κατοχής και αιχμαλωσίας, ακόμη και αυτή τη στιγμή που τα πάντα βουλιάζουν, θέλει να αποποιηθεί τα εγκλήματά του και σπεύδει να εμφανισθεί ως φιλολαϊκός πολιτικός, ειρωνευόμενος και εμπαίζοντας στον μέγιστο βαθμό την κοινή λογική. Αποχωρεί και θέλει επιπλέον να αποκτήσει και το άλλοθι του “σωτήρα” και ψυχοπονιάρη, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας οικονομικός δολοφόνος που εκτέλεσε άριστα την αποστολή του. Και δεν έχει βρεθεί ένας εισαγγελέας να τον καλέσει για να απαντήσει σε πληθώρα ερωτημάτων σχετικά με την προσωπική του εμπλοκή στα όσα οδήγησαν την χώρα στην πλήρη απαξίωση και τους Έλληνες πολίτες να έχουν δυσφημισθεί διεθνώς σε άκρατο βαθμό μέσω των όσων ο ίδιος αδίστακτα επαναλάμβανε στις συχνές – πυκνές εξόδους του σε χώρες ανά τον πλανήτη… Ο Γιώργος Παπανδρέου θα μείνει γνωστός στην ιστορία με πολλά αρνητικά, αλλά και με ακόμη περισσότερα παράδοξα, το μεγαλύτερο των οποίων είναι οι επιθέσεις στις πολιτικές θέσεις που ο ίδιος διακήρυξε, επέβαλε και ενίσχυσε στον μέγιστο δυνατό βαθμό.
Ο Γιώργος Παπανδρέου εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως κατέχων δυο ιδιότητες που… δεν του ανήκουν: Ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, και ως αντιεξουσιαστής. Τυπικά βεβαίως παραμένει στη θέση του αρχηγού του Κινήματος το οποίο ίδρυσε ο πατέρας του, μέχρι να τον διαδεχθεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στην πραγματικότητα ωστόσο, μονάχα εκείνοι που… μάζευαν υπογραφές στρέφονται προς το πρόσωπό του ως σημείο αναφοράς.
Αντιεξουσιαστής απ’ την άλλη, υπήρξε πολύ πριν γίνει Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ή έστω, μέχρι τις μνημειώδεις επιλογές Γκιουλ Καραχασάν, Μαίρης Ματσούκα και λοιπών… φίλων, που εξόργισαν όλο το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ.
Με την ιδιότητα ωστόσο του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, και γνωρίζοντας από τα χρόνια του πατέρα του ότι οι Έλληνες… ξεχνούν, ξεχνούν πολύ εύκολα, εμφανίζεται σήμερα περίπου να απαιτεί την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Που ο ίδιος φυσικά υπέγραψε, υπερασπίστηκε και εφάρμοσε.
Αυτό φάνηκε από όσα είπε σε συνάντηση με κορυφαία στελέχη του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Έθεσε θέμα βελτίωσης του Μνημονίου ΙΙ, ζητώντας να δοθεί έμφαση στους τομείς της πραγματικής ανάπτυξης, καθώς και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
Ό, τι δηλαδή… φωνάζει από το πρώτο κιόλας Μνημόνιο ο Αντώνης Σαμαράς, τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου έσπευδε να τον καταγγείλει, και να… ενημερώσει σχετικά την τρόικα. Η επιστροφή στο… αντάρτικο πόλεων είναι γεγονός. Να δούμε τι θα έχει να πει και ο διάδοχός του, ο οποίος μετατράπηκε από αντιμνημονιακός σε βασικό υποστηρικτή του μνημονίου…!
Ο Γιώργος Παπανδρέου, λοιπόν, αποχωρεί από το κάδρο, ατιμώρητος αλλά και ειρωνευόμενος. Οι δε Έλληνες διεκδικούν την τοποθέτηση στα διεθνή λεξικά της λέξης Έλληνας, δίπλα στην οποία θα γράφει “πολιτικά ηλίθιος, με αυτοκτονικές τάσεις, φιλοτομαριστής και ανιστόρητος”…
Μετά από αυτά, η “επανάσταση του καναπέ” συνεχίζεται… Τελικά, ίσως μας αξίζει σαν λαός να χάσουμε τα πάντα, για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε επιτέλους τι είχαμε και τι χάσαμε. Ίσως, τότε, πάρουμε και την απόφαση να στείλουμε τους κλέφτες στην φυλακή και τους εγκληματίες στην αγχόνη… Ίσως τότε πάρουμε την απόφαση να ξαναπάρουμε την χώρα μας στα χέρια μας…