ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ…

Ημέρα της γυναίκας χθες. Αν και να σας πω την αλήθεια, ως γυναίκα δεν χρειάζομαι κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία για να μου υπενθυμίσει την φύση του φύλου μου, ωστόσω την αποδέχομαι ως αφορμή δράσης από ορισμένους φορείς. Μέσα λοιπόν σε αυτά τα πλαίσια, υποδέχτηκα με χαρά την απόφαση του Δήμου του μικρού νησιού μου, να διοργανώσει μία σχετική εκδήλωση και αναρωτιόμουν τι είδους εκδήλωση θα ήταν αυτή.
Να είναι μία ομιλία για το δύσκολο ρόλο της γυναίκας στην σημερινή κοινωνία? Μία παρουσίαση κάποιας επιφανούς Ελληνίδας και του έργου της ίσως? Ένα σεμινάριο οικιακής οικονομίας έστω? Τελικά δεν είναι τίποτα απ’ όλα αυτά. Πρόκειται απλά για ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ γνωστής εταιρείας που διακινεί τα προϊόντα της πόρτα πόρτα (καμμία σχέση με τον φίλτατο ΠΠ)!
Μα κ. Δήμαρχε, είναι δυνατόν να με απασχολεί το κεραμιδί ρούζ περισσότερο απ’ το κεραμίδι μου, που από εδώ και πέρα χρωστάω στους δανειστές μου? Η 85χρονη γερόντισσα θ’ αγοράσει αντιρυτιδική κρέμα αντί για φάρμακα που δεν καλύπτει πλέον το ταμείο? Θα πεταρίσω γλυκά τα βλέφαρά μου – με την καινούργια μωβ μάσκαρα που αναδεικνύει το χρώμα των ματιών μου – για να παρηγορήσω το ξυλιασμένο απ’ το κρύο παιδί μου? Ή θ’ ανακοινώσω στον άντρα μου την έλλειψη φαγητού φορώντας κραγιόν κόκκινο της φωτιάς #125?
Κύριε Δήμαρχε, μετατρέψατε το Δήμο σε βιτρίνα των προσωπικών business υπαλλήλου σας και ταυτόχρονα προωθείτε λάθος πρότυπα, σε λάθος τόπο και λάθος εποχή. Ή μήπως προετοιμάζετε τον γυναικείο πληθυσμό του νησιού, να υποδεχτεί «καταλλήλως» και να προσφέρει τις «ανάλογες» υπηρεσίες στον Βορειοευρωπαίο οικονομικό του δυνάστη? Ντροπή κ. Δήμαρχε. Αναρωτιέμαι τι ιδεώδη αποτυπώθηκαν στα μυαλά των γυναικών του τόπου και στην ψυχή της κορούλας σας…

Μετά μεγάλης αγανάκτησης,

Antart22