Σκέψεις – απόψεις – προτάσεις

Επί των συντελεστών της παραγωγής
‘ Κύριος εξετάζει τον δίκαιον και τον ασεβή,
ο δε αγαπών την
αδικίαν μισεί την ευτού
ψυχήν. Ψαλμός 14
στιχ. 5 ‘
Μέσα στην φύση επικρατεί πάντοτε διαρχία. Π.χ. ψυχή – σώμα, 0 –
1 ( όπου και σχηματίζονται όλοι οι αριθμοί)
Πρόσθεση – αφαίρεση, οι δύο βασικές πράξεις της αριθμήτικης,
καθ΄ότι πολαπλ/ μος και διαίρεση είναι, δια μεν τον πολαλ/σμό
προσθετική επανάληψη ενός αριθμού , δια δε την διαίρεση
είναι επίσης αφαιρετική επανάληψη ενός αριθμού. Φώς – σκότος
( βέβαια το σκότος δεν έχει οντολογική υπόσταση ) Δία τον Άνθρωπο
: Ανήρ – Γυνή. Δια τα έμβια όντα : άρσεν – θήλυ. Με αναφορά
αυτόν τον Δυϊσμό ή Διαρχία, είναι και η φιλοσοφική θεώρηση :
Δυαλισμός ( από το λατινικό dualismus )
Τα παραπάνω τα ανάφερα διότι παραγνωρίζεται η Διαρχία ΓΗ – ΕΡΓΑΣΙΑ.
Εδώ είναι το αρχικό και βασικό σημείο του, κατ΄ εμέ ,
σφάλματος ( εκουσίου ή ακουσίου ) να θεωρεί η πολιτική οικονομία
τρείς πρωτογενείς βασικούς συντελεστές της παραγωγής, δηλαδή
έδαφος-εργασία-κεφάλαιο. Ενώ οι πραγματικοί πρωτογενείς
συντελεστές της παραγωγής είναι Η ΓΗ και Η ΕΡΓΑΣΙΑ, καθ΄
όσον δια να παραχθεί οποιοδήποτε αγαθό, επεμβαίνει η εργασία
μορφοποιεί την ύλη ( έδαφος ) και παράγει προϊόντα ή πραγματικό
στερεό ή κινητό κεφάλαιο ( σελ.18, παραδόσεις οικονομικής
πολιτικής – Ζολώτα )
Το παραχθέν κεφάλαιο εκφραζόμενο σε χρηματικές μονάδες
αποταμιεύεται στο ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα πού εκτελεί τις
διάφορες τραπεζικές πράξεις, ασφαλώς με προμήθειες. Oι
προμήθειες αυτές των τραπεζών ως είναι φυσικόν επιβαρύνουν το
κόστος των αγαθών γενικώς, ( προϊόντων και υπηρεσιών )
Εκ του γεγονότος της συσσώρευσης στις ιδιωτικές τράπεζες του
παραχθέντος εκ της εργασίας πλούτου, δίνει την απόλυτη
δυνατότητα σε αυτές να κατευθύνουν τις ροές των χρηματικών
κεφαλαίων κατά την δική τους κρίση, αναλόγως της
μεγιστοποίησης του συμφέροντός τους, ή των οδηγιών πού θα
πάρουν ! !!
Παράδειγμα : Έστω ότι εκδηλώνεται κάποια επιχειρηματική
πρωτοβουλία για την παραγωγή ενός αγαθού. Τα στάδια πού θα
διατρέξει είναι περίπου τα εξής : Α ) χρηματοδότηση της
μονάδας , αφού διαπιστωθεί η φερεγγυότητες της, με ορισμένο
συμφωνηθέν επιτόκιο. Παρατήρηση : ΓΙΑΤΙ ; γιατί παίρνουν τόκο
από χρήματα πού δεν είναι δικά τους ; Μα θα λεχθεί α) για
τον τόκο πού μας δίνουν (καταθέσεις) β) για να καλύψουν τα
λειτουργικά τους έξοδα για τις υπηρεσίες πού προσφέρουν γ)
για το κέρδος τους, διότι είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Δηλαδή ασκούν εμπορία του χρήματος. Ας κάνουνε τώρα μια
υπόθεση εργασίας της περίπτωσης αυτής . Έστω ότι το τραπεζικό
σύστημα ( πού πρέπει να υπάρχει για την οικονομική λειτουργία
) είναι κρατικό . Τότε ο εν λόγω επιχειρηματίας, του
παραδείγματός μας, θα πάει στην κρατική τράπεζα και θα
ζητήσει δάνειο (επενδυτικό) για την επιχείρηση πού θα
λειτουργήσει. Oι υπηρεσίες της τράπεζας αφού ελέγξουν την
φερεγγυότητα του δανειολήπτου και αφού η επιχείρηση πού
πρόκειται να ανοίξει δεν προκαλεί προβλήματα στον κλάδο (νόμος
φθίνουσας απόδοσης ). Τότε θα του χορηγηθεί το επενδυτικό
δάνειο έστω σε χρονικό ορίζοντα 20ετίας ατόκως Το δάνειο θα
διαιρεθεί διά του 20, όπου και θα δώσει το ετήσιο χρεολύσιο
και αυτό διά του 12 όπου θα διαμορφώσει το μηνιαίο
χρεολύσιο. Ερώτημα α) η κρατική τράπεζα πώς θα καλύψει την
λειτουργία της γενικώς ; (ετήσια δαπάνη της όλης λειτουργίας της )
αφού δεν θα έχει άλλους οικονομικούς πόρους ; ( ούτε τόκοι
ούτε προμήθειες κ.λ.π. εισπράξεις ) ; Λέμε εφθαρσώς : Διά του
κρατικού fiscus. Δηλαδή όπως όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, θα
καλυφθούν και οι κρατικές τράπεζες διά του ετήσιου
προϋπολογισμού. Γιατί ; οι τράπεζες πού ασκούν βασική
οικονομική λειτουργία να εξαιρεθούν των λοιπών κρατικών
υπηρεσιών;
Ερώτημα β) Θα αντέχει ο προϋπολογισμός να καλύπτει τόσης
έκτασης, δαπάνες ; Αυτό το έχω αποδείξει στην εργασία μου περί
νέου φορολογικού συστήματος με τίτλο ( ανάρτηση
στον ιστότοπον μου, blog ) πού θα μας απαλλάξει και από το
άγος των δανειοδοτών-τοκογλύφων διεθνών απατεώνων . Ερώτημα γ)
Μήπως υπάρξουν παρενέργειες και ενδεχομένως <> ;
πολύ φυσικό, εξάλλου και τώρα αυτό δεν συμβαίνει ; Αλλά αυτό
είναι υπόθεση Διοικήσεως και πολιτικής, πού θα αναμορφωθούν ,
επ’ αυτού θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο μας.
Περιληπτικά αναφέρθηκα στον συντελεστή κ ε φ ά λ α ι ο , όπως
λογικά και ηθικά το νομίζω.
Β ) ΕΡΓΑΣΙΑ : Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα έχουν μισθωτή
εργασία πού καθορίζεται από τις εργασιακές συμβάσεις (Γ Σ Ε Ε )
κ.λ.π. Πρέπει όμως ο βασικός αυτός πρωτογενής συντελεστής η
ΕΡΓΑΣΙΑ να έχει συμμετοχή στην επιχειρηματική μονάδα πού έχει
ΑΤΟΚΩΣ δανειοδοτηθεί από την κρατική τράπεζα. Λεπτομέρειες
επί της όλης δομής , σε προσεχές σημείωμά μου με θέμα <>
Γ ) Η ΓΗ (φυσικοί πόροι ) είναι δεδομένη και χαρισμένη στον
άνθρωπο από τον πανάγαθο ΘΕΟ. Από αυτή αντλούμε όλα τα αγαθά.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ : Πρωτογενείς συντελεστές της παραγωγής είναι : ΕΔΑΦΟΣ
και ΕΡΓΑΣΙΑ. Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ δημιουργείται από την εργασία πάνω
στη ΓΗ. Επομένως οι λεγόμενοι κεφαλαιούχοι ( ! ) τραπεζίτες
και τα περιβόητα funds νοσφίζονται τους φυσικούς πόρους και
την εργασία και το παραχθέν χρηματικό κεφάλαιο και το
χρησιμοποιούν κατά τις εντολές <> πού είναι υπηρέτες
τους.
Γενικώς αναφέρθηκα στο υπάρχον σήμερα και στο τι πρέπει να γίνει.
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
Christathan.blogspot.com