«Ενα τζακ-ποτ 600 εκατομμυρίων για την Goldman Sachs»: έτσι τιτλοφορεί άρθρο του στη χθεσινή «Μοντ» ο δημοσιογράφος Μαρκ Ρος, αναφερόμενος στο κέρδος που αποκόμισε η αμερικανική τράπεζα επενδύσεων από την επιχείρηση που οργάνωσε το 2001 προκειμένου η Ελλάδα να μειώσει το χρέος της. Το κέρδος αυτό αντιστοιχούσε το 2001 στο 12% των συνολικών εσόδων της GS. Και τα στοιχεία αυτά είναι το συμπέρασμα έρευνας που πραγματοποίησαν δύο δημοσιογράφοι του πρακτορείου Bloomberg, ο Νικ Ντάνμπαρ και η Ελίζα Μαρτινούτσι.
Για «μια πολύ σέξι ιστορία ανάμεσα σε δύο αμαρτωλούς» κάνει λόγο στο Bloomberg ο πρώην επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ, από το 1999 έως το 2004), Χριστόφορος Σαρδελής. Το πρακτορείο επανέρχεται στο θέμα της ανταλλαγής χρέους (swaps) που πραγματοποίησε η χώρα μας με την Goldman Sachs έπειτα από επαφές, ακριβώς, που είχε με τον Σαρδελή και τον διάδοχό του στην κεφαλή του ΟΔΔΗΧ (έως το 2010) κ. Σπύρο Παπανικολάου. Το «μυστικό δάνειο» – όπως χαρακτηρίζεται – που πήρε η χώρα μας από τον αμερικανικό επενδυτικό οίκο κρίνεται από το Bloomberg ως «ένα εξαρχής ακριβό λάθος».
Η συναλλαγή συνίστατο στην ανταλλαγή του ελληνικού χρέους, που ήταν εκφρασμένο σε δολάρια και γιεν, σε ευρώ, με τη χρησιμοποίηση μιας πλασματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας. Η ισοτιμία αυτή θα επέτρεπε – όπως επιβεβαιώνουν οι δύο έλληνες αξιωματούχοι – τη μείωση του χρέους κατά 2%. Οπως αναγνωρίζει όμως ο κ. Σαρδελής, οι υπηρεσίες του δεν ήταν κατάλληλα εξοπλισμένες για να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα του συμβολαίου που υπογράφηκε με την Goldman Sachs τον Ιούνιο του 2001 – ούτε για να φανταστούν ότι σε τέσσερα χρόνια, χάρη σε ένα χρηματιστηριακό παράγωγο που είχε αποστολή να συγκαλύψει αυτό το δάνειο, το δάνειο που είχε συνάψει κατ’ αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα με την Goldman Sachs θα εκτοξευόταν από τα 2,8 δισ. στα 5,1 δισ. ευρώ.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ. Τη στιγμή της υπογραφής, παραδέχεται ο κ. Σαρδελής, το swap τού είχε φανεί ωφέλιμο για τη χώρα όπως και για την τράπεζα επενδύσεων. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μεγάλη άνοδος του κόστους της επιχείρησης για την Ελλάδα οφείλεται σε δύο γεγονότα. Κατ’ αρχάς, στην πτώση της αγοράς ομολόγων έπειτα από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 η οποία, λόγω της συνταγής που είχε επιβάλει η Goldman Sachs, βάρυνε επί των εξοφλήσεων. Και κατά δεύτερον, η επιλογή από τον επενδυτικό γίγαντα το 2002 ενός νέου δείκτη, με βάση τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη, που αποδείχθηκε καταστροφικός.
Μια ακόμα αποκάλυψη: η Αντι Λουδιάδη (φωτό), η τραπεζίτης της Goldman Sachs που ήταν υπεύθυνη του φακέλου, είχε επιβληθεί όχι εξαιτίας της ελληνικής καταγωγής της, αλλά διότι είχε προειδοποιήσει την Αθήνα για τους κινδύνους ενός ανάλογου συμβολαίου που της είχε προτείνει ανταγωνιστής της Goldman Sachs το 1999!
«Τα swaps ήταν μία από τις τεχνικές που χρησιμοποιούσαν πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες ώστε να μην αποκλίνουν από τα κριτήρια της συνθήκης του Μάαστριχτ», απαντά η αμερικανική τράπεζα επενδύσεων. Το συνδυασμένο αποτέλεσμα αυτού του swap, δηλώνει, περιορίστηκε σε μια μείωση της τάξης του 1,6% για το ελληνικό δημόσιο χρέος, που πέρασε από το 105,3% στο 103,7% του ΑΕΠ.
http://kourdistoportocali.com/articles/10222.htm