Τιμή σε αυτούς που την αξίζουν…

Γράφει ο Λεωνίδας
Κύριε Υπουργέ Παιδείας σαν ακαδημαϊκό δάσκαλο σας τιμώ και σας σέβομαι. Με αυτό το θάρρος θα σας απευθύνω ένα ερώτημα και μια παράκληση . Όλοι εκείνοι που πάνω στις εξέδρες των επισήμων αύριο , θα επιζητούν να μοιραστούν με τους ηρωικούς αγωνιστές τις επανάστασης τις απονεμόμενες τιμές , πιστεύετε πως τις αξίζουν ;
Μπορείτε με το χέρι στην καρδιά , να βεβαιώσετε τα παιδιά μας ότι δεν είναι αυτοί που ευθύνονται για την σημερινή ταπείνωση της πατρίδας και για τον αυριανό βέβαιο
εξανδραποδισμό των ιδίων των μαθητών και των άλλων συμπολιτών τους . Σας παρακαλώ Μην ζητήσετε από τους μαθητές μας, οι οποίοι ενδεχομένως έχουν άνεργους γονείς και πεινασμένα αδέλφια στα σπίτια τους , να τιμήσουν εκείνους που νομοθετούν χωρίς λαϊκή εντολή το άδικο και παράλληλα το ακαταδίωκτο για τις δικές τους ανομίες .
Αξίζουν πιστεύετε εσείς οι τοιούτοι , (με την αρχαιοπρεπή έννοια του όρου) ,να τιμούνται παράλληλα με τους ήρωες των Εθνικών μας αγώνων ! Οι μέρες είναι δύσκολες και τα αυτοκτονικά μέτρα που μας επιβάλλουν οι δανειστές μας δεν είναι εύκολο να υλοποιηθούν μέσα σε καθαρό δημοκρατικό περιβάλλον και γι αυτό εγώ προβληματίζομαι και ψιλοκοσκινίζω τα πάντα . Έζησα και τις τελευταίες ημέρες της χούντας του Παπαδόπουλου σαν δημοκρατία Μαρκεζίνη και μυρίζω ήδη στον αέρα την ίδια οσμή . Αν δεν είστε εντελώς βέβαιος , που φυσικά δεν θα είστε , ότι τις θέσεις των τιμωμένων προσώπων στις εξέδρες των επισήμων στις παρελάσεις , θα τις καταλάβουν άξια τιμής άτομα , μην υποχρεώσετε τους μαθητές να τους τιμήσουν . Μην αναλάβετε αυτήν την μεγάλη ευθύνη .Μην γίνετε ο υπεύθυνος για τις όποιες αναμενόμενες αντιδράσεις οι οποίες μπορεί να υπερκαλυφθούν από προβοκάτσιες και να δρομολογήσουν ακόμα και ένα νέο Πολυτεχνείο. Είμαι ένας από τους λίγους που επιμένουν ακόμα και σήμερα να θυμούνται πως το Πολυτεχνείο το 73 δεν έφερε τη Δημοκρατία αλλά την χούντα του Ιωαννίδη και τον Αττίλα στην Κύπρο ! Σαν παλιός Δάσκαλος ενοχλούμε όταν βλέπω τους μαθητές να ασχημονούν στις Εθνικές παρελάσεις αλλά σαν Δημοκράτης θα πληγωθώ περισσότερο να δω αυτούς , τα ουσιαστικά αυριανά θύματα , να τιμούν τους θύτες τους . Ποια ελπίδα θα είχε ένα Έθνος με μια υποταγμένη απ` αρχής νεολαία . Μην βάλετε εμάς τους δασκάλους ούτε τους μαθητές σε μια τέτοια δοκιμασία . Έλληνες άξιους τιμής μπορεί να μην βρίσκετε στο χώρο όπου από συνήθεια ή σκοπιμότητα τους αναζητούν αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα βρείτε χιλιάδες σε άλλους χώρους . Δοκιμάστε τους χώρους των επιστημόνων των δασκάλων των μαθητών και των φοιτητών . Ψάξετε ανάμεσα σε βραβευμένους και καταξιωμένους στους χώρους των λογοτεχνών και των καλλιτεχνών και ακόμα ανάμεσα στους αθλητές και τους εθελοντές κοινωνικού έργου για να μας εκπλήξετε ευχάριστα με αυτή την άλλη Ελλάδα που μας τιμά και αξίζει να την τιμούμε γιατί μας δίνει ελπίδα .