Ο Ευ. Βενιζέλος -μεταξύ άλλων- διετέλεσε και υπουργός Δικαιοσύνης, από 22 Ιανουαρίου 1996 έως 30 Αυγούστου 1996.
Βρήκα ένα δημοσίευμα της εφημερίδας “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” [12-04-1996-Μ.Παρασκευή], με τίτλο “Διαφωνία στο νόμο περί ευθύνης υπουργών”, όπου ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ εκφράζουν την διαφωνία τους, για τις “μεθοδεύσεις” Σημίτη-Βενιζέλου, στο συγκεκριμένο θέμα.
Αξίζει να διαβάσετε στην συνημμένη ΦΩΤΌ, τις απόψεις του αείμνηστου Γιάννη Αλευρά -και δι’ αυτού και τις απόψεις του Γεωργίου Παπανδρέου παππού- για την νομική υπερπροστασία των υπουργών και βουλευτών.
Στο τέλος έγινε φυσικά το “θέλημα” των Σημίτη-Βενιζέλου.
Έτσι “ξεσάλωσε” το πολιτικό προσωπικό.
Αυτά πληρώνει σήμερα η χώρα και ο Ελληνικός λαός.
Συνεπώς η “αίτηση συγγνώμης’’ του ΒΕΝΖ. ΕΥ. πρόσφατα, από τον λαό και τη κοινωνία, “για τις θυσίες, την προσπάθεια, την αντοχή, έστω και την ανοχή”…, “για τα μεγάλα λάθη που βαρύνουν και την παράταξή μας(τους)”…. είναι άνευ αξίας, γιατί τα λάθη τους-σκοπιμότητες, δεν είναι απλώς μεγάλα, αλλά Τραγικά κι’ Ανεπανόρθωτα !…
ΕΠΊΣΗΣ αυτό το…. “να κοιτάξουμε ξανά στα μάτια τον κάθε συμπολίτη μας…., “δείχνει θράσος…. και όχι μεταμέλεια.
“Να σε σκοτώσω Γιάννη μου, να σου πάρω φέρετρο ! …”