ΕΛΛΑΔΑ, ΜΙΑ ΝΟΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ!

Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας

Ο λόγος στη χώρα μας σήμερα προσιδιάζει περισσότερο με το λόγο που «κατοικεί» σε κάθε ψυχιατρικό εργαστήριο ή γραφείο. Οι λέξεις άγχος, κατάθλιψη και νευρωτικός θυμός χρησιμοποιούνται σχεδόν σε κάθε συζήτηση μεταξύ των Ελλήνων. Με αφορμή τον πρόσφατο «ύμνο της Liberation» προς την Ελλάδα, θα γράψω λίγες αισιόδοξες σκέψεις. Κατ’ αρχήν, ένα πράγμα είναι βέβαιο: η Ελλάδα πρέπει να γυρίσει γρήγορα σελίδα, να αντιστρέψει την πολιτική λογική της, να τολμήσει τις μεγάλες ανατροπές. Με άλλα λόγια, η χώρα μας πρέπει να αποκτήσει πραγματικό παραγωγικό ιστό, ένα ισχυρό σύστημα παραγωγής και μια νέα νοοτροπία που θα περιστρέφεται γύρω από την λέξη ανάπτυξη.

Χίλια «κουρέματα» να μας κάνουν, εάν εμείς δεν αποκτήσουμε μια νέα γνήσια Ελληνική «παραγωγική μηχανή», τότε, δεν θα οδηγηθούμε πουθενά ως Έθνος. Η Συμφωνία-ξεπούλημα PSI+ θα έχει κάποιο μίνι νόημα μόνον εφόσον εμείς λύσουμε τα δομικά προβλήματά μας και επανακτήσουμε την περιβόητη ανταγωνιστικότητα. Χρέος βιώσιμο σημαίνει αληθινή παραγωγή και πρωτογενή πλεονάσματα. Δυστυχώς έως τώρα, η χώρα μας έχει ενδεές και διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό, δεν παράγει πολλά καινοτόμα προϊόντα, δεν γεννά αρκετές υγιείς επιχειρήσεις, δεν έχει χαμηλά κόστη ίδρυσης νέων επιχειρήσεων.

Και παρόλα αυτά, θεωρώ ότι η Liberation έχει δίκιο σε κάποια σημεία. Σημεία αναφοράς που θα μας βγάλουν από την εθνική μας μοναξιά. Όπως αναφέρει επί λέξει η Γαλλική εφημερίδα, «αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία». Οι Έλληνες πάντα τα κατάφερναν στα δύσκολα. Είναι ένας κοσμοπολίτικος λαός που πέρασε νικηφόρα δια «πυρός και σιδήρου» ανά τους αιώνες. Διαχρονικά, μέσα στο DNA μας έχουμε βαθιά ριζωμένες τις καταβολές, την δύναμη και την διεθνή μεγαλοπρέπεια που είχαν ο Όμηρος, ο Περικλής, το Βυζάντιο, το «ΟΧΙ» του 1940 και πάει λέγοντας.

Οι σημερινές χαραμάδες της ελπίδας και της προοπτικής πρέπει να βρεθούν ξανά εδώ. Υπαρκτές. Άσβεστες. Οι Γερμανοί, λόγου χάρη, πήραν το «μάθημά» τους τότε όταν έπρεπε, από μια φούχτα «πεινασμένους και ξεβράκωτους φουστανελάδες». Ιστορικό «φόντο» είναι οι Ρώσοι και το παγωμένο Στάλινγκραντ. Όπως και τότε, το κεντρικό πείραμα γίνεται εδώ, στην πλάτη των δυνατών. Των Ελλήνων! Για πάνω από δύο χρόνια τώρα, η Ελλάδα είναι το «ρεμάλι» της Ευρώπης, είναι ο πρώτος «ανόητος» από τα 27 αδέλφια. Είναι στη μοίρα του δυνατού. Εμείς οι «ανάδοχοι» της ίδιας της Ευρώπης, πρέπει να υπογράψουμε μόνοι μας πλέον την ληξιαρχική πράξη θανάτου της οικογενειοκρατίας, του κρυφο-φεουδαρχικού συστήματος εξουσίας και του «έχω χωρίς να εργάζομαι». Τέρμα, κοφτά, τα τζάμπα γεύματα των κάποιων αδίστακτων εκμεταλλευτών χωρίς ένσημα, σε βάρος των υπολοίπων εξ ημών. Οι κλέφτες πολιτικοί-ταγοί με τις παρέες τους στην ειρκτή!

Δυστυχώς, οι Έλληνες με την μοίρα τους «πρωτοπορούν» σε μια τιτάνια ασύμμετρη διεθνική μάχη, όπου ο νέος ολοκληρωτισμός περνάει από την αθέατη οικονομία, τις οθόνες των golden boys, το αόρατο χρήμα-αέρας, το λογιστικό νόμισμα. Αυτά, όλα μαζί, απειλούν κάθετα την επιβίωση, την υπερηφάνεια και την περιουσία (δημόσια και ιδιωτική) όλων των Ελλήνων. Η μη ύπαρξη οραματιστών σήμερα στην ΕΕ περιπλέκει έτι περαιτέρω τα ευρωπαϊκά πράγματα. Γι’ αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερη η ανάγκη να αναδυθεί μια νέα ισχυρή Ελλάδα. Θα πάρει χρόνο. Σίγουρα. Οι ταλαντούχοι, οι καινοτόμοι και οι προικισμένοι Έλληνες, ναι!, μπορούν να φέρουν τη νότα αισιοδοξίας και τον αντίστοιχο αέρα της ανάπτυξης που η πατρίδα μας τώρα έχει μεγάλη ανάγκη. Πρέπει να κερδίσουμε ξανά τις καρδιές των λαών και την καινούργια μας διεθνή εικόνα και ταυτότητα..