Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης
Εδώ και πολύ καιρό ενημερωνόμαστε από όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ ότι υπάρχουν φόβοι στο πολιτικό σύστημα για επαπειλούμενα επεισόδια στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου. Σαν να μην έφτανε αυτό, ανακοινώθηκε ακόμα ότι όλα τα μέλη της κυβέρνησης θα παρουσιαστούν, ως τιμώμενα πρόσωπα, στις παρελάσεις σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Φαίνεται λοιπόν σαν να θέλουν να προκαλέσουν τους πολίτες. Ουσιαστικά με έμμεσο τρόπο τους λένε ότι έχουν μία ευκαιρία να δείξουν την αντίδρασή τους, σε όλους αυτούς που θεωρούν υπεύθυνους για το κατάντημα της πατρίδας τους και την προσωπική τους εξαθλίωση.
Εδώ λοιπόν υπάρχει το ερώτημα. Αυτή τη στιγμή που η κοινωνία είναι ρευστή, αν υπάρξουν έντονα επεισόδια, είναι εναντίον ή υπέρ των μνημονιακών δυνάμεων; Οι ξενόδουλοι συγκυβερνώντες εμφανίζονται ότι είναι αυτοί που παρά τη δύσκολη κατάσταση, μπορούν τουλάχιστον να εγγυηθούν την ηρεμία στη χώρα και την ομαλή διέξοδο από την κρίση. Σε χειρότερη κατάσταση; έστω σε χειρότερη… Αλλά τουλάχιστον ήρεμα και ομαλά. Άλλωστε σ’ αυτό πια ποντάρουν και μάλιστα το ακούμε συνέχεια με δηλώσεις τού τύπου: «Μνημόνιο ή χάος», «Πείνα ή λιμοκτονία» «Φτώχεια ή εξαθλίωση» κ.λπ.
Είναι λοιπόν πιθανό, με αφορμή την έκφραση της δίκαιης αγανάκτησης του λαού, να βρουν την ευκαιρία να εμφανίσουν πάλι τα πασίγνωστα εργαλεία του συστήματος, κατά κόσμον «γνωστούς άγνωστους» για να στήσουν την χιλιοπαιγμένη παράσταση. Φυσικά στην κρίση κάθε σκεπτόμενου πολίτη είναι να αναλογιστεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ποιος ωφελείται;
Σίγουρα όμως το πρώτο όφελος για το πολιτικό σύστημα είναι ότι δεν θα βρεθεί αντιμέτωπο με τον απλό λαό, με δημοκρατικούς πολίτες, αλλά με τις δυνάμεις ανωμαλίας. Θα εμφανιστούν μάλιστα αυτοί που κατάντησαν τη χώρα κουφάρι, ως υπερασπιστές της δημοκρατίας και της ομαλότητας. Τα δε προπαγανδιστικά ΜΜΕ θα αναλάβουν να κάνουν ένα μίγμα με κουκουλοφόρους, διαμαρτυρόμενους πολίτες, αριστερούς, ακροδεξιούς, αυγά, γιαούρτια και μολότοφ. Θα έχουν έτσι τη δυνατότητα να τονίσουν ότι η χώρα βάλλεται από δυνάμεις καταστροφής και ανωμαλίας και οι κυβερνώντες υπερασπίζονται την τάξη, την κοινωνική γαλήνη, – και λόγω της ημέρας – τα ιερά και τα όσια του έθνους. Θα βρουν την ευκαιρία να θέσουν και πάλι διλήμματα.
Μπορεί βέβαια το μεγαλύτερο μέρος του λαού να έχει καταλάβει το σκηνικό και τη μεθόδευση, όμως δεν τους ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι, έτσι κι αλλιώς αυτό είναι πια χαμένο για αυτούς. Στόχος είναι όλοι αυτοί που δεν έχουν ιδιαίτερη πολιτική σκέψη …αυτοί που ενημερώνονται με ό,τι τους σερβίρουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ …αυτοί που φοβούνται την ανωμαλία και το χάος που δήθεν θα οδηγήσουν τη χώρα οι αντιμνημονιακές πολιτικές.
Επειδή λοιπόν η προπαγάνδα θα πάρει φωτιά, είναι σίγουρο ότι θα ισχυριστούν ότι αφού κάποιοι πολίτες δεν σέβονται τα σύμβολα, τις επετείους, τους ήρωες, κ.λπ. βρήκαν την ευκαιρία και οι «μπαχαλάκηδες» να προκαλέσουν ανωμαλία. Θα έχουν την δυνατότητα το σύνθημα «Μνημόνιο ή χάος» να το οπτικοποιήσουν για να το αφομοιώσει εύκολα ο κάθε «φιλειρηνικός» και «νοικοκύρης» πολίτης. Άλλωστε η 25η ίσως είναι η τελευταία τους ευκαιρία, για κάτι εντυπωσιακό, που μπορεί να επηρεάσει το κλίμα και να αλλάξει, έστω και λίγο, την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Μελετώντας ακόμα και τα ιστορικά παραδείγματα, επίσης θα δούμε, ότι πάντα όταν το σύστημα οδηγείτο στην κατάρρευση έμπαιναν σε εφαρμογή προβοκάτσιες και σενάρια ανωμαλίας, ως τελευταία ευκαιρία διάσωσης. Όσες φορές η δημοκρατία δεν τους συνέφερε οι εμφανιζόμενοι ως δημοκράτες φρόντιζαν να βρουν το πρόσχημα για τον περιορισμό της.
Αλλά θα θέσω και ένα ακόμα ερώτημα. Αν γίνουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στις παρελάσεις, ποιο θα είναι το όφελος για το λαό, πέρα από την εκτόνωση και την ικανοποίηση του θυμικού; Να τους δείξει την αντίδρασή του; Δεν την ξέρουν; Να προκαλέσει εκλογές; Αφού ήδη είναι περισσότερο κοντά από ποτέ. Μήπως, όμως ο λαός άθελά του, προκαλέσει το αντίθετο; Μήπως τελικά εξωθούν τους πολίτες σε ενέργειες που εξυπηρετούν τους ίδιους; Μήπως επειδή τα νούμερα δεν τους βγαίνουν θέλουν πάσει θυσία να απομακρύνουν τις εκλογές οπότε με την προβοκάτσια θα το «αιτιολογήσουν»; …και πιθανότατα κάνουν ακόμα και χρήση του άρθρου 48 του Συντάγματος (που αναστέλλει το μισό το σύνταγμα).
Είναι βασική αρχή στις πολεμικές τέχνες να χρησιμοποιείς τη δύναμη και το βάρος του αντιπάλου εναντίον του. Προσωπικά θεωρώ ότι, αυτή τη στιγμή, δεν συμφέρει το λαό να δώσει την ευκαιρία να συμβεί αυτό, όσες προκλήσεις και αν δεχθεί.
Είμαστε πολλοί, είμαστε περισσότεροι. Γι’ αυτό θέλουμε δημοκρατικές ενέργειες και ομαλές διαδικασίες. Δεν μας συμφέρει να τους δώσουμε ευκαιρία να ενεργοποιήσουν κανένα αντιδημοκρατικό σενάριο. Προσοχή λοιπόν στις παγίδες…. λίγα μέτρα μας μείνανε.