…την Χριστιάνα και τους άλλους φίλους.
Επειδή νιώθω ότι όλοι συμβάλλαμε στο να μεγαλώσει απότομα το Ολυμπία, μέσα σε κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης που πήγε πολλές φορές να διαρραγεί από αρλεκίνους του μεροκάματου, επαγγελματίες συκοφάντες, εκβιαστές, όλα αυτά τα δύστυχα πλάσματα που πωλούν φτηνά την ύπαρξη τους και δεν χάνουν ευκαιρία να πανηγυρίσουν πάνω στο “λάθος”.
Μα και βέβαια θα γίνουν λάθη. Σε 35,000 αναρτήσεις, σε 700,000 σχόλια, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας επαγγελματίας πίσω από την “κουρτίνα” παρά μονάχα άνθρωποι για την πατρίδα και για την αλήθεια.
Το Olympia.gr στηρίζεται σε εθελοντές, σχολιαστές όπως και διαχειριστές.
Αυτό όμως που συνέβη χτες το βράδυ είναι στα όρια του ασυγχώρητου.
Ένα άρθρο του Σπάρτακου που έτυχε τεράστιας αποδοχής και κατάφερε να πετύχει τον αρχικό και αφάνταστα δύσκολο στόχο του, πέρασε σε δεύτερη μοίρα.
Τα γράφω όλα αυτά, όχι για να ρίξω την ευθύνη σε κάποιον από τους φίλους της διαχείρισης, αλλά για να εξηγήσω πως η ευθύνη στην πραγματικότητα είναι δική μου και μόνο δική μου. Η εμπιστοσύνη σε όλους δόθηκε έμπρακτα από εμένα, έτσι και τα λάθη, τις αμετροέπειες ακόμα και την υστεροβουλία οποιουδήποτε, την αναλαμβάνω προσωπικά.
Θα ήταν πράξη δειλίας να ρίξω δημόσια την ευθύνη σε κάποιον από τους (εθελοντές επαναλαμβάνω) όπως όλοι μας .
Αν τα λάθη όπως το χτεσινό είναι στα όρια του ασυγχώρητου, η δειλία είναι πέρα από αυτά, ειδικά την ώρα αυτής της κρίσιμης μάχης που δίνουμε όλοι.
Γι αυτό λοιπόν:
Από τον Σπάρτακο.
Από τους σχολιαστές – συμπολεμιστές του Olympia.gr.
Και τέλος από τους συνεργάτες στη διαχείριση του Olympia.gr.
Ζητώ συγγνώμη.
(συγγνώμη και από τους φίλους αναγνώστες που τους ανακατέψαμε στα οικογενειακά μας, αλλά η διόρθωση όφειλε να είναι δημόσια).
Ο.Σ.
ΥΓ. Χριστιάνα, δεν σβήστηκαν μόνο τα δικά σου σχόλια. Σβήστηκε ολόκληρο το άρθρο. Όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούσαν να μείνουν σχόλια χωρίς άρθρο.
ΥΓ2. Ανδρέα ερωτήματα τύπου “αυτός ή εγώ” μην τα βάζεις. Δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης.