Τουριστικὴ ἀνάπτυξις ἤ ἐξαθλίωσις καὶ διαφθορὰ;

ΕΧΘΕΣ
Ἡ, ἐν Τροιζήνι, Ἐθνοσυνέλευσις τῆς 14ηςἈπριλίου 1827, ἐπέλεξεν ὡς πρῶτον Κυβερνήτην τῆς Ἑλλάδος τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια. Ἡ σύγκρουσίς του μετὰ τῶν συμφερόντων τῆς ἐποχῆς, ἤτοι τῶν Μπέηδων, ἡγεμόνων καὶ Κοτζαμπάσηδων, εἶχεν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀποστερηθῇ ἡ Πατρὶς καὶ οἱ Ἕλληνες τῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ εύπατρίδου ἐκείνου, ὅστις τὴν 27ην Σεπτεμβρίου ἤ 8ην Ὀκτωβρίου 1831 τῶν, Γρηγοριανοῦ καὶ Ἰουλιανοῦ, ἡμερολογίων ἀντιστοίχως, ἔπιπτε νεκρὸς, κατόπιν ἐντολῆς τῆς ἈγγλοΓαλλικῆς διπλωματίας, διὰ χειρῶν Γεωργίου καὶ Κωνσταντίνου Μαυρομιχάλη, υἱοῦ καὶ ἀδελφοῦ τοῦ ἐν φυλακῇ εὑρισκομένου μπέη, ἤ ἡγεμόνος ἤ φεουδάρχου τῆς Μάνης, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Ὁ Βλαχογιάννης εἰς τὸ ἔργον του «Ἰστορική Ἀνθολογία» σελίς 59, φέρει τὸν Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη λέγοντα: «Ἀνάθεμα στοὺς ἀγγλογάλλους ποὺ ἦσαν ἡ αἰτία κι’ ἐγὼ ἔχασα τοὺς δικοὺς μου καὶ τὸ ἔθνος ἕναν ὑπέροχο ἄννθρωπο ποὺ δὲν θὰ τόνε ματαβρῇ καὶ τὸ αἷμα του μὲ παιδεύει τώρα…»
Ἡ ὀλιγότερον τῶν τριῶν ἐτῶν διακυβέρνησις τῆς Πατρίδος ὑπὸ τοῦ εὐπατρίδου Καποδιστρίου ἔθεσεν τὰ θεμέλια ἐπὶ τῶν ὀποίων ἑδραιοῦται καὶ ἡ σύγχρονος Ἑλλὰς. Οἱ ἀκολουθήσαντες πολιτικοὶ ἡγέται πόῤῥῳ ἀπέχουν τοῦ βεληνεκοῦς τοῦ Εὐπατρίδου. Ὁ παραλαβὼν καταχρεωμένη καὶ, οὐσιαστικῶς, πτωχευμένη Πατρίδα, δὲν ἐπτώχευσεν τὸν τόπον καὶ τοὺς Ἕλληνας. Ἔκτοτε ἡ Ἑλλὰς, διὰ τῶν ἡγετῶν της, ὁδηγήθη εἰς τρεῖς πτωχεύσεις εἰς τὰς ὁποίας δὲν προσμετρᾶται αὐτὴ τῶν ἡμερῶν μας.
ΣΗΜΕΡΟΝ
Ἡπρόσφατος ἐπίσκεψίς μου εἰς τὸν τόπον καταγωγῆς μου, τὴν Μεσσηνίαν, εὗρεν τὴνπαραλιάκὴν περιοχὴν τοῦ νομοῦ διηρημένην εἰς φέουδα, μὲ τὴν προφανὴν ἀνοχὴν καὶπιθανότατα καὶ συνδρομὴν τῶν τοπικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν ἀρχόντων τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας, καὶ ὅλα αὐτὰ «εὶς τὸν βωμὸν τῆς τουριστικῆς ἀναπτύξεως τῆς περιοχῆς».
Τεράστιαι περιοχαὶ ἤλλαξαν ἰδιοκτήτας· παραδοσιακαὶ καλλιέργειαι..
κατηργήθησαν· ἀγρόται ὑπεχρεώθησαν νὰ ὑποταχθοῦν εὶς τὰς βουλήσεις τῶν κραταιῶν οἰκονομικῶν συμφερόντων εἴτε οἰκείᾳ βουλήσει εἴτε κατόπιν δικαστικῶν ἀποφάσεων περὶ ἀπολλοτριώσεως περιουσιῶν εἴτε ἐπηρεασμένοι ἐκ τῆς περιῤῥεούσης ἀτμοσφαίρας·τμήματα ἐθνικῶν ὁδῶν κατέστησαν «ἰδιωτικὰ» δι’ ἀλλαγῆς καὶ αὐτῶν ἀκόμη τῶν σχεδίων τῆς «Ἰονίου ὁδοῦ»· ἡ αἰγιαλίτις ζώνη καταπατεῖται· δασικαὶ ἐκτάσεις ἀποψιλοῦνται καὶ ἡ τοπικὴ χλωρὶς ἀντικαθίσταται ὑπὸ τῶν, ῥητῶς ἀπηγορευμένων ὑδροφίλων καλλιεργειῶν, ὡς «γκαζὸν»· τουριστικοί οἰκισμοὶ κτίζονται ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ· τμήματα αἰγιαλοῦμετατρέπονται εἰς ίδιωτικάς παραλίας· αἱ κατατεθεῖσαι καταγγελίαι πρὸς τοὺς, κατὰ νόμον, ὑπευθύνους καὶ ἁρμοδίους, διὰ τὴν προστασίαν τοῦ δημοσίου πλούτου, τοπικούς ἄρχοντας δὲν τυγχάνουν ἀπαντήσεως, ἀγνοοῦνται καὶ, προφανῶς, τίθενται εἰς τὸ ἀρχεῖον· αἱ οἰκοδομικαὶ ἐργασίαι καὶ κατασκευαὶ ἐκτελοῦνται κατὰ τὸ δοκοῦν καὶ οὐχὶ συμφώνως πρὸς τὰ ἐγκεκριμένα σχέδια· δημόσιαι ἀγροτικαὶ ὁδοὶ μετατρέπονται εἰς ιδιωτικὰς καὶ ἐκτελοῦνται ἒπ’ αὐτῶν ἔργα ὁδοποιίας και γεφυροποιίας ἄνευ ἀδείας· καταπατῶνται ὄμοραἀγροτεμάχια, ἐγκρίνεται ἡ κατασκευὴ τουριστικῶν μονάδων ἐντὸς περιοχῶν «ὑψηλῆς ἀγροτικῆς παραγωγικότητος» καθ’ ἥν στιγμὴν ὁ νόμος ἀπαγορεύει ῥητῶς τὴν ἀλλαγὴν χρήσεως τῶν «ὑψηλῆς ἀγροτικῆς παραγωγικότητος», εἰ μὴ, διὰ λόγους ἐθνικοῦ συμφέροντος· οἱ καταγγέλοντες ξυλοκοποῦνται ὑπὸ τῶν «ἐπενδυτῶν» ὡς ἡ σύζυγὸς μου· ἡ ἀστυνομία δὲν ἐπιλαμβάνεται, εἰ μὴ, κατόπιν ἀνταλλαγῆς «καταλλήλων φιλοφρονήσεων»· ἡ τοπικὴ ἀστυνομία τῆς ἐπαρχίας Μεσσήνης ἠρνήθη νὰ καταγράψῃ τὴνμήνυσιν «ἐξυβρίσεως, ξυλοδαρμοῦ καὶ προκλήσεως σωματικῶν βλαβῶν» ποὺ ἤθελε νὰ ὑποβάλλῃ ἡ σύζυγός μου κατὰ τῶν, κατὰ τὰ ἄλλα, ἐπενδυτῶν, καὶ ἐν τῇ πράξει «μπράβων υἱοῦ καὶ συζύγου» τοῦ ἰδιοκτήτου τῆς ἐταιρείας *********· τὸ αὐτόφωρον δὲν ἐφηρμόσθη· ἐνημερωτικὰ δελτία ἐφημερίδων, ῥαδιοσταθμῶν καὶ τηλεοπτικῶν σταθμῶν ἠρνήθησαν, διὰ τῆς σιωπῆς των, νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὰς καταγγελίας.
Οἱ ἐμπλεκόμενοι κρατικοὶ φορεῖς, ὡς ἡ ἁρμοδία διεύθυνσις ΠΕ.ΧΩ. τῆς Περιφερείας Πελοποννήσου, ἡ Πολεοδομία Καλαμῶν, ἡ Κτηματικὴ ὑπηρεσία, ἡ Δασικὴ ὑπηρεσία, ὁΔῆμος Μεσσήνης ἤτοι ὁ πρωτίστως καθ’ ὕλην ἁρμόδιος διὰ τὴν προστασίαν του δημοσίου πλούτου τῆς περιοχῆς, καὶ τὰ ἐμπλεκόμενα καὶ συναρμόδια ὑπουργεία, ὅπου ἀπεστάλησαν ἐπώνυμοι καὶ ένυπόγραφοι καταγγελίαι, παρουσιάζουν ὑψηλὸν βαθμὸν ἀδρανείας, ἄν ὄχι ἀδιαφορίας καὶ δὴ εἰς βαθμὸν συγκαλύψεως τῶν παρανομιῶν, ὡς πρὸς τὴν ἒξέτασιν τῶν καταγγελιῶν.
Σήμερον, τὴν 29/03/2012 καὶ περὶ ὥραν 10:46, ὑπῆρξα καὶ ὁ ἴδιος θύμα, ἀπείρου κάλλους,ἐξυβρίσεως καὶ ξυλοδαρμοῦ τῶν ἐργατῶν-μπράβων τῆς ἐταιρείας ********, οἱ ὁποῖοι, καθ’ ἥν στιγμὴν μὲ ἐξύβριζον καὶ ἐβιοπράγουν εἰς βάρος μου, ἐκραύγαζον: «τὼρα δὲν ἔχεις μάρτυρες ρὲ πούστη, θὰ δῇς τὶ θὰ πάθῃς», καὶ ἀκόμη «κάνε μας μήνυση ῥὲ, δὲν ἔχεις μάρτυρες, νομίζεις ὅτι δὲν ξέρουμε ἀπὸ αὐτὰ;», καὶ ἀκόμη ἐξύβριζον χυδαιότατα ἐμὲ, τὴν ἤδη ξυλοδαρθεῖσα σύζυγὸ μου, καὶ ὁλόκληρον τὴν οἰκογένειὰν μου, ἀλλὰ καὶ τὸ στρατιωτικὸ «συνάφι» μου ὅπως χαρακτηριστικῶς εἶπον. Τὸ γεγονὸς κατηγγέλθη εἰς τὸ ΑΤ Μεσσήνης.
Ἡ συμπεριφορὰ τῶν, κατὰ τὰ ἄλλα, «ἐπενδυτῶν», μᾶς ὑποχρεώνει εἰς περιπετείας πολυχρονίους, πολυδαπάνους καὶ ψυχοφθόρους· παγία τακτικὴ τῶν χωματοφάγων τῆς Ἑλλάδος· συνάμα ὁ ξυλοδαρμὸς τῆς συζύγου μου άλλὰ καὶ ἐμοῦ τοῦ ἰδίου, ὡς καὶ αἱ λαμβανόμεναι, πανταχόθεν, πληροφορίαι μᾶς ὑποχρέωσαν νὰ καταγγείλλωμεν, ἐπισήμως,τὸν κίνδυνον ποὺ διατρέχει, πλέον, ἡ σωματικὴ μας ἀκεραιότητα ἀλλά καὶ ἡ ζωὴ μας, ἀλλὰ, πρωτίστως, νὰ καταγγείλωμεν τὴν, εἰς βαθμὸν κακουργήματος, ἀδράνειαν καὶ σιωπὴν τῶνταγῶν τῆς δημοσίας διοικήσεως.
ΑΥΡΙΟΝ
Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ ἐπίορκοι λειτουγοὶ ἀφθονοῦν ἐν Ἑλλάδι, τὴν χώραν τῶν ἠρώων ἀλλὰ καὶ τῶν προδοτῶν. Ἀπὸ κατακτήσεως τῶν Ἑλλήνων ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων, οἱ Ἕλληνες τελοῦν κατὰ τὸν ἕναν ἤ τὸν ἄλλον τρόπον, ἐν σκλαβιᾷ, ἔως καὶ σήμερον.
Τὸ πλιάτσικον τῆς πατρίδος καλὰ κρατεῖ, τὰ δὲ ΛΥΤΡΑ ποὺ καλεῖται νὰ καταβάλλῃ ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς εἰς τοὺς διαφόρων εἰδῶν ΛΥΤΡΑφάγους δὲν φαίνεται νὰ ἔχῃ τέλος.
Ἡ προσπάθεια ἀρπαγῆς τῆς γῆς μας καὶ δὴ τῶν περιοχῶν ὑψηλῆς παραγωγικότητος, ὅπου καὶ ὁ πλοῦτος, ἡ πραγματικὴ οἰκονομία τῆς Ἑλλάδος, εὑρίσκεται εἰς τὸ ζενὶθ.
Κινδυνεύει πλέον καὶ ἡ ζωὴ μας!!!
Χρέος, τουρισμὸς, ἀνάπτυξις εἶναι τὰ κύρια, καταλλήλως ἐπενδεδυμένα, ψεύδη ποὺ οἱ ἡγέτες τῶν Ἑλλήνων χρησιμοποιοῦν γιὰ νὰ ἐξαπατήσουν τοὺς Ἕλληνας προκειμένου νᾶ ἐξαναγκασθοῦν, ἐκ ταῶν πραγμάτων, νὰ πωλήσουν τὰς περιουσίας των και ἀπομακρυνθοῦν ἐκ ταῆς πραγματικῆς πρωτογενοῦς οἰκονομίας.
Τὶ θα γίνῃ ἄραγε, εἰς τὴν ὑποθετικὴν περίπτωσιν, κατὰ τὴν ὁποίαν τὸ τουριστικὸν συγκρότημα τῆς περιοχῆς τῆς Πύλου, ἀποφασίσει, γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο, νὰ διακόψῃ τὴν λειτουργία του, ἔστω καὶ δι’ ἕν μόνον ἔτος; πῶς θὰ ἐπιβιώσῃ ὁ τοπικὸς πληθυσμὸς ὁ ὁποῖος ἀπὸ ἀγροτικὸς μετετράπη εὶς πάροχον τουριστικῶν καὶ συναφῶν ὑπηρεσιῶν;
Μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἡ παρούσα θὰ συγκινήσῃ τοὺς ἁρμοδίους νὰ ἐξετάσουν τὰ καταγγελθέντα, τολμῶ νὰ προτρέψω τους συμπατριώτας μου λέγοντας:
· «ΜΗΝ ΠΩΛΕΙΤΕ ΓΗΝ»
· «ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΠΤΕΤΕ ΕΙΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ»
· «ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΩΜΕΝ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΣΥΜΠΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΣΩΜΕΝ ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΝ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ»
· «Τὸ ΧΡΗΜΑ εἶναι ἐπεξεργασμένο ξύλο καὶ μὴ ΧΡΗΣΙΜΟ»
· «Τὸ ΝΟΜΙΣΜΑ ὡς μέσον ἀνταλλαγῆς ἀγαθῶνπροέρχεται ἐκ τοῦ ΝΟΜΙΖΩ καιστερεῖται ἀξίας»
· «ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ = ὁ νόμος τοῦ οἴκου, ἤτοιτῶν πράγματι χρησίμων ἀγαθῶν»
· «Χρήσιμα εἶναι μόνον τὰ προϊόντα τῆς μητρὸς γαίαςήτοι γεωργία, κτηνοτροφία, άλιεία»
· «Χρυσός, ἄργυρος καὶ λοιπὰ μέταλλα δὲν τρώγονται, δὲν θρέφουν»
Μετὰ τιμῆς,
Ἰωάννης Καραδημητρόπουλος
Κάτοικος Γαλλίας
Syndesmos71