Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε. Δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε. Δεν μπορεί η τύχη της Ελλάδας να βρίσκεται στα χέρια ανθρώπων που το μοναδικό τους επίτευγμα ήταν και είναι, η χρεοκοπία της χώρας και των Ελλήνων.
Γιατί από τη μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, ποια κυβέρνηση, ποιος πρωθυπουργός ή έστω ποιος πολιτικός έκανε τους Έλληνες να νοιώσουν περήφανοι; Απεναντίας, μεγάλος είναι ο αριθμός των Ελλήνων πολιτικών που ντρόπιασαν τους Έλληνες, που ζημίωσαν τη χώρα, που ακόμα και σήμερα παραμένουν αμετανόητοι για τα δεινά που συσσώρευσαν στη χώρα.
Η οργή μου ξεχειλίζει γιατί, μόνο ανίκανοι ή ύποπτοι για τον ρόλο τους πολιτικοί, θα έμεναν άπραγοι μπροστά στις τουρκικές προκλήσεις.
Νέα NAVTEX εξέδωσε η Τουρκία για έρευνες εντός της ελληνικής ΑΟΖ και ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ δήλωσε πως οι έρευνες θα συνεχιστούν επ’ αόριστον.
Τρεις φορές από αυτή τη θέση τονίσαμε την ανάγκη, η Ελλάδα να δεσμεύσει με NAVTEX τις θαλάσσιες εκείνες περιοχές εντός της ελληνικής ΑΟΖ, στις οποίες οι Τούρκοι προκλητικά στέλνουν πολεμικά κι ερευνητικά σκάφη για έρευνες εκδίδοντας ανενόχλητοι NAVTEX αφού οι χώροι είναι ελεύθεροι.
Δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τις κινήσεις της Τουρκίας. Δύσκολο είναι να καταλάβει, τι ρόλο άραγε «παίζουν» οι Έλληνες πολιτικοί στο σύνολό τους. «Παίζουν» τον ρόλο που οι Έλληνες πολίτες τους έδωσαν με την ψήφο τους ή «παίζουν» τον ρόλο που άλλοι τους υπαγορεύουν και που είναι σε βάρος της χώρας και των Ελλήνων;
Θα πει κάποιος καλοπροαίρετος πολίτης «και τι να κάνουν οι πολιτικοί μας απέναντι στην Τουρκία;»
Εκτός από την έκδοση των NAVTEX που έχουμε προτείνει και που α) θα εμπόδιζαν την Τουρκία να κάνει έρευνες και β) θα σηματοδοτούσαν την κυριαρχία μας στην ελληνική ΑΟΖ, η ελληνική κυβέρνηση, θα μπορούσε να θέσει ΒΕΤΟ για την Τουρκία στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βέτο στο ΝΑΤΟ ζητώντας την διαγραφή της Τουρκίας από την συμμαχίαλόγω των συνεχών παραβάσεων προκλήσεων κατά της χώρας μας, άλλως θα αποχωρούσε η Ελλάδα.
Βέτο στην Ευρωπαϊκή Ένωση ζητώντας, όχι απλά το «πάγωμα» των συνομιλιών για την οριστική ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση αλλά την αποπομπή της ως μία άκρως αντιδημοκρατική, φασιστική χώρα.
Τα παραμύθια για «οικονομικά μέτρα» κατά της Τουρκίας, τα παρακάλια για «μάλωμα» του Σουλτάνου, τα «κλαψουρίσματα» της εκάστοτε κυβέρνησης σε Αμερική και Γερμανία ζητώντας να κάνουν «νταντά» τον Τούρκο που δεν κάθεται φρόνιμα είναι κακόγουστες παραστάσεις για αφελείς πολίτες!
«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα…»είχε γράψει ο Βάρναλης. Ο μεγάλος αυτός ποιητής που δεν απαρνήθηκε τις ιδέες του όταν του ζητήθηκε να κάνει δήλωση μετάνοιας λέγοντας: «Κύριε πρόεδρε, ο άνθρωπος έκανε κάτι εκατομμύρια χρόνια για να σταθεί στα δυο του πόδια. Δεν θα τον ξαναγυρίσω εγώ στα τέσσερα»!
Που είναι αυτοί, οι λαμπεροί φωτοδότες, που ενέπνεαν τους πολίτες κι έκαναν τους πολιτικούς να τους τρέμουν;
Που είναι αυτοί οι σπουδαίοι πολιτικοί που έβαζαν πάνω και πρώτα από όλα την πατρίδα και τους πολίτες;
Η θλίψη με κυριεύει με τα όσα βλέπω να γίνονται, με τους πολιτικούς να δίνουν παραστάσεις «εξυπνάδας» στη Βουλή ή στα τηλεοπτικά παράθυρα αλλά να στερούνται της ικανότητας να μεταδώσουν τη σιγουριά, την βεβαιότητα, ότι αγωνίζονται για το καλό της χώρας.
Υποψιάζομαι, πως ο Κώστας Βάρναλης όταν έγραψε τους «μοιραίους» και ειδικότερα τον στίχο «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα…» αναφερότανε στους τριακόσιους της Βουλής. Λέτε να κάνω λάθος;