Ο Ραγκούσης επιμένει για το θέμα επιχορήγησης των κομμάτων, ενώ ο Βενιζέλος δεν θέλει να ανοίξει καν το θέμα της αντιπαράθεσης στο εσωκομματικό πεδίο.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε αναφέρει ότι η παραίτησή του είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του πρωθυπουργού ως αναπληρωτής υπουργός Άμυνας.
Ο Βενιζέλος δεν θέλει σε καμία περίπτωση να δημιουργήσει αρνητικό κλίμα συνοχής στο ΠΑΣΟΚ αυτή την περίοδο. Για την ακρίβεια, δεν θέλει να φανεί προς τα έξω, ότι εσωκομματικά το ΠΑΣΟΚ «βράζει».
Η ανακοίνωσή του:
«Σε πρόσφατη παρέμβασή μου επανέλαβα για πολλοστή φορά μια πάγια προγραμματική θέση του ΠΑΣΟΚ και πάγια θέση μου για την ανάγκη συνολικής εξυγίανσης των οικονομικών των κομμάτων για ουσιαστική διαφάνεια, αποτελεσματικό έλεγχο και δραστικό περιορισμό των δαπανών.
Τόνισα ότι υπάρχει έτοιμο νομοσχέδιο ήδη εδώ και έναν χρόνο, που περιλαμβάνει 75 ριζικές αλλαγές, μεταξύ των οποίων την ανεξαρτητοποίηση των επιτροπών ελέγχου, την κατάργηση των ανώνυμων πηγών χρηματοδότησης και την υποχρεωτική ανάρτηση όλων των στοιχείων στο διαδίκτυο.
Σημειωτέον ότι το παραπάνω πλαίσιο έχει ήδη θεσμοθετηθεί και εφαρμοστεί (Ν. 3870) στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010, γεγονός που πολιτικά καθιστά ακόμα πιο προβληματική την πραγματοποίηση εθνικών εκλογών με ένα καθεστώς το οποίο πια δεν ισχύει ούτε στις εκλογές για περιφέρειες και δήμους.
Το νέο αυτό πλαίσιο μπορεί άμεσα να υιοθετηθεί και για τις εθνικές, μαζί με μέτρα δραστικού περιορισμού των δαπανών, όπως η απαγόρευση της κομματικά χρηματοδοτούμενης μετακίνησης των ετεροδημοτών ή η αντικατάσταση της πανάκριβης διακίνησης ατομικών φυλλαδίων που έχει επικρατήσει, με φυλλάδια που από κοινού θα εκδώσουν οι υποψήφιοι.
Αντ’ αυτού, η επιχειρούμενη τροπολογία της τελευταίας στιγμής είναι ακατανόητα αποσπασματική και αδικαιολόγητη, υπογραμμίζω ότι δεν εγκρίθηκε από κανένα κυβερνητικό όργανο, ώστε να συνιστά δεσμευτική κυβερνητική πολιτική.
Παρόλα αυτά είναι προφανώς αυτονόητο ότι η παραίτησή μου είναι και σήμερα, όπως έχω πει από την μέρα της ορκωμοσίας μου, ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του Πρωθυπουργού.
Οφείλω, όμως, να επαναλάβω ότι μόνον σε ένα συνολικό πλαίσιο εξυγιαντικής παρέμβασης των οικονομικών των κομμάτων είναι νοητή η αντιμετώπιση ταμειακών προβλημάτων που είναι αναγκαία για την λειτουργία τους.
Αντίθετα, η αποσπασματική ρύθμιση που επιχειρείται, εμφανίζεται μοιραία ως χαριστική,υπονομεύει όση εμπιστοσύνη των πολιτών έχει απομείνει για τα κόμματα, δίνοντας τη χαριστική βολή στον αναντικατάστατο αυτό πυλώνα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Είναι ακλόνητη πεποίθησή μου ότι μια συνολική παρέμβαση που θα αποκαθιστά την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος είναι όσο ποτέ αναγκαία και ακόμα και τώρα εφικτή».
