της Φανούλας Αργυρου
«Αφήνεται στον αναγνώστη η δυνατότητα να προβληματιστεί και να ερμηνεύσει το πλέον εξουθενωτικό και καταθλιπτικό γεγονός της νεότερης κυπριακής Ιστορίας. Πώς με 300 χρόνια τουρκικής κατοχής (1571-1878) η Κύπρος βγήκε ελληνική και με πενήντα χρόνια ελεύθερης πολιτειακής ζωής, με Έλληνες ηγέτες, πορεύεται προς την τουρκοποίηση! Αυτό το πυρακτωμένο γεγονός είναι ένας από τους βασικούς λόγους συγγραφής του συγκεκριμένου βιβλίου. Ο άλλος λόγος είναι η ευθύνη όλων μας για την καταστροφή της πατρίδας μας…» (Κώστας Ν. Χατζηκωστής «Έξι Προεδρικά Πορτραίτα»2015).
Την 1 Οκτωβρίου 2020 ο Υπουργό Άμυνας, κ. Χαράλαμπο Πετρίδη δήλωσε :
«Η σημερινή ημέρα είναι ημέρα συγκίνησης και υπερηφάνειας. Μια ημέρα μνήμης των πεσόντων και αγνοουμένων μας και μια ευκαιρία να αντλήσουμε δύναμη από την ένδοξη δράση των ηρώων μας που θυσιάστηκαν για εμάς…»
Όχι κύριε Υπουργέ, είναι ημέρα περισυλλογής και θρήνου για μια κατάντια που οφείλεται όχι πρωτίστως στους ξένους που είναι ξένοι και ενεργούν για τα δικά των συμφέροντα, αλλά στους δικούς μας, απροετοίμαστους, ανίκανους αδιάβαστους και αλαζονικούς κατά περίπτωση… Ακριβώς όπως έγραψε ο κ. Κ. Ν. Χατρζηκωστής,
Η τραγωδία της πατρίδας μας, ημικατεχόμενης για 46 χρόνια αντιμέτωπη με ολοκληρωτική τουρκοποίηση, και πέραν των ευθυνών της χουντικής κυβέρνησης στην Ελλάδα μιας χούφτας ηλιθίων για την τραγωδία του 1974 με το πραξικόπημα, το οποίο ακολούθησαν οι δύο τουρκικές εισβολές, η τραγωδία ήταν μεν σχέδιο του Λονδίνου (ούτε των αμερικανών ούτε του ΝΑΤΟ) σε συνεργασία με την Τουρκία, αλλά που βοήθησαν δικές μας λανθασμένες ενέργειες. Και με το οποίο συμβάδισε και ο τότε υπ. Εξωτερικών Δρ. Henry Kissinger για διάφορους λόγους….
Παράλληλα εξίσου ευθύνες φέρει και η τότε Σοβιετική Ένωση εφόσον όπως ακριβώς η Αμερική και εκείνη δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει αμφότερες τις τουρκικές εισβολές και υποστήριξε τα βρετανο-τουρκικά σχέδια για ομοσπονδοποίηση από το 1964…
Η προϊστορία του κυπριακού και τα λάθη ξεκίνησαν ευθύς μετά την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα από εκείνους που τον ξεκίνησαν. Είναι ξεπερασμένος κατά πολύ ο καιρός που πρέπει επιτέλους να δούμε και τα λάθη και ευθύνες δικών μας. Υπάρχουν και οι ευθύνες της ΕΟΚΑ Β’, όμως ο Στρατηγός Γρίβας «πέθανε» τον Ιανουάριο του 1974, έξι μήνες πριν τα γεγονότα και υπάρχει και ο έντονος ισχυρισμός ότι αν ζούσε δεν θα επέτρεπε τέτοια τραγωδία για την πατρίδα του. Στην συνέχεια οι ευθύνες βαραίνουν τους ΤΌΤΕ κύριους πρωταγωνιστές τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974, για τους χειρισμούς, λανθασμένες εκτιμήσεις, ενέργειες και στόχους τους…
Ξεκινήσαμε ένα αγώνα για Ένωση. Ορκίζαμε αμούστακα παιδιά να θυσιάζονται γι΄αυτήν και παράλληλα δίδαμε ενδείξεις εγκατάλειψής της από το 1955. Τον Σεπτέμβριο του 1958 την εγκαταλείψαμε ενυπογράφως στους Βρετανούς… Για να μνημονεύουμε ειρωνικά τους χρήσιμους ήρωές μας εδώ και 60 χρόνια για την ψευτο-ανεξαρτησία της Ζυρίχης και του Λονδίνου με τουρκικές προδιαγραφές για να χαίρουν τελικά θέσεις κάποιοι… Με τρείς εγγυητές, βάσεις, αναβάθμιση του 18% σε 50% κοινότητα…
Όταν τον Ιανουάριο του 1958 οι ένα χρόνο αργότερα «εγγυητές» στο Γραφείο Αποικιών έλεγαν :
«ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ
«Ουσιαστικά η μελέτη είναι αρνητική στην ιδέα για μια γρήγορη διχοτόμηση όπως διευκρινίζεται… με χωριστές κυρίαρχες περιοχές, βρετανική, ελληνική και τουρκική… τέτοια λύση θα πρέπει να επιβληθεί δια πυρός και σιδήρου…» Και προτίμησαν μια « πιο σταδιακή προσέγγιση του προβλήματος». ». Η οποία όμως τελικά επιβλήθηκε δια πυρός και σιδήρου…
Στην συνέχεια,
Δεχθήκαμε να μας υποδείξουν οι βρετανοί τη συγγραφή των 13 σημείων και τους φέραμε μέσα τον Δεκέμβριο του 1963 ως σωτήρες για να βάλουν το θεμέλιο λίθο της διχοτόμησης με την Πράσινη Γραμμή και να τους κατηγορούμε εντός εβδομάδων μετά, για επιβολή διαμελισμού και συνεργασίας με τους Τούρκους. Με το Φόρειν ΄Οφις (Ιανούαριος 1964) να ξεκινά μελέτη για διάλυση της ΚΔ και διαμελισμό της σε «two constituent states» ένα ελληνικό και ένα τουρκικό συν τις βάσεις. Παράλληλα και οι Τούρκοι…
Δεχθήκαμε να μας βομβαρδίσουν οι τούρκοι με ναπάλμ στην Τυλληρία το 1964 και το 1974 και να έχουμε συσκοτίσει από μόνοι μας τέτοια εγκλήματα… Καλωσορίσαμε την Ελληνική Μεραρχία για να την διώξουμε κακή κακώς και εξευτελισμένη όπως απαιτούσαν οι Τούρκοι, Ρώσοι και Βρετανοί με τις «ευλογίες» του Προέδρου τότε Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, που συμφωνούσε αλλά δεν μπορούσε να το ζητήσει ο ίδιος φοβόταν θα τον αποκαλούσαν προδότη…
Τον αρχιτρομοκράτη της ΤΜΤ και ανδρείκελο της Τουρκίας Raouf Denktash από προδότη της πατρίδας του το 1964 τον χρίσαμε στον ιδανικότερο συνομιλητή το 1968, δίνοντάς του κυπριακό διαβατήριο, απαιτήσαμε τον Ιούλιο του 1974 την αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών όπως είχαν σχεδιάσει οι Βρετανοί από το 1967, αντί να πάμε να τα βρούμε με την Αθήνα. Αντιθέτως θεωρήσαμε την Ελλάδα ως μεγαλύτερο κίνδυνο από μια τουρκική εισβολή και το καταγράψαμε κιόλας επίσημα (Ομιλία Μακαρίου 19.7.1974 στον ΟΗΕ) ΄Οταν γνωρίζαμε λεπτομερώς τις τουρκικές προετοιμασίες για εισβολή, αλλά με αδικαιολόγητη αφέλεια πιστεύαμε θα μας επανέφεραν την… συνταγματική τάξη και εκφράσαμε και ευγνωμοσύνη προς την Τουρκία (συνάντηση Μακαρίου με τουρκική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ πριν την ομιλία του) για να κλαίμε τη αιματοβαμμένη μοίρα μας από την βαρβαρότητά της ώρες αργότερα μέχρι σήμερα…
Απορρίπταμε την τουρκική ομοσπονδιακή λύση στις 10 Ιουλίου 1974 με υπόμνημα προς τους Βρετανούς ως ανεφάρμοστη, για να συζητούμε γεωγραφική ομοσπονδία στη Γενεύη πριν την δεύτερη εισβολή του 1974 (ΔΔΟ) και να την εκλιπαρούμε έκτοτε ως χρήσιμοι δουλοπρεπείς ηλίθιοι. Μια λύση που προώθησαν πρώτοι οι Βρετανοί το 1956 και ο Δρ. Νιχάτ Ερίμ με το σχέδιο του για επανάκτηση της νήσου και το 1957 οι Τούρκοι ως δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία… Μια λύση, νέο-οθωμανική, διαιρετική, αντιδημοκρατική, βρετανο-τουρκική, μια λύση απαρτχάιντ που καταπατά κάθε αρχή δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Η δυσκολία είναι ότι ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες και, έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρώσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερούν των πλεονεκτημάτων. Κάτι τέτοιο σίγουρα θα δημιουργήσει πρόβλημα. Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο, οι οποίες σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετωπίζουν προβλήματα, είναι δικά μας δημιουργήματα». 1965 Φόρειν ΄Οφις προς Υπ. Αρμοστή Σερ David Hunt.
Οι τούρκοι επιδιώκουν τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου, τελική φάση σχεδίου Νιχάτ Ερίμ μέσω της ΔΔΟ. Δήλωση καθηγητή Erol Keymak 8.2.2017 στο Λονδίνο:
«Τι επιδιώκουμε; Και θα πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός εδώ, γιατί επιδιώκουμε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Η οποία είναι μια ομοσπονδία με διαμοιρασμό εξουσίας. Δεν επιδιώκουμε μια δημοκρατία, δεν επιδιώκουμε σταθερότητα, ή πολλά άλλα πράγματα που γνωρίζετε, επιδιώκουμε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία…»
Στις 8 Ιουλίου 2015, ο πρώην δικαστής του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και πρώην Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της ΚΔ Δικαστής Γεώργιος Πικής δήλωσε στον Φιλελεύθερο ότι διαχρονικά, δεν χρησιμοποιήσαμε τα δικαιικά ερείσματα που μας παρείχε η κρατική μας υπόσταση και η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. για διεκδίκηση των βάναυσα τρωθέντων δικαιωμάτων των Ελλήνων της Κύπρου. Παράλληλα για την εν εξελίξει διαδικασία ανέφερε πως το κοινό ανακοινωθέν (Αναστασιάδη/Eroglou 11.2.2014) στη βάση του οποίου διεξάγονται οι συνομιλίες, προδιαγράφει λύση όμοια προς το «σχέδιο Ανάν». Και τόνισε:
«Κάτω από οποιονδήποτε φακό και αν εξεταστεί, ο καθορισμός της έκτασης της τουρκικής ζώνης είναι το σημαντικότερο θέμα προς εξέταση. Οι Τούρκοι της Κύπρου αποτελούσαν το 18% του πληθυσμού. Ούτε η ιδιοκτησία γης που κατείχαν οι Τούρκοι υπερέβαινε αυτό το ποσοστό. Συμφωνία για την παραχώρηση ζώνης μεγαλύτερης του ποσοστού αυτού, ή έστω του 20%, είναι βήμα προς τον επιδιωκόμενο εκτουρκισμό της Κύπρου…»
Ο Δικαστής Πικής αναφερόταν μάλλον στον «διζωνικό» χάρτη που έδωσε τον Μάρτιο του 1977 ο Τ. Παπαδόπουλος στους Τούρκους στη Βιέννη και που ο Μακάριος είχε στο συρτάρι του έτοιμον όταν τον επισκέφθηκε ο Αμερικανός Clark Clifford στις 23 Φεβρουαρίου 1977.
«Σε 60 χρόνια μίκρυναν όλα, πατρίδα, πολιτικοί, αξίες, ελπίδες…» Γιώργου Καλλινίκου «Φιλελεύθερος» 3/10/2020
Το σημερινό αδιέξοδο και ο κίνδυνος πλήρους τουρκοποίησης οφείλονται στα αρχικά λάθη πάνω στα οποία συνεχίζουν οι «ηγέτες» να πορεύονται στα τυφλά…
Είναι λοιπόν καιρός να δούμε την ιστορία της πατρίδας μας στον ιστορικό καθρέφτη, δίχως προκαταλήψεις και προσωπολατρίες, γιατί η Κύπρος ατύχησε σε ηγεσίες που την οδήγησαν στα χάλια που βρίσκεται σήμερα λόγω των ανεύθυνων χειρισμών τους και όχι μόνο και έφυγαν αφήνοντας πίσω τους ερείπια… (Από το βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2019).
Εν κατακλείδι Αιωνία του η Μνήμη του αείμνηστου Δρ Νεοκλή Σαρρή (απεβίωσε 19.11.2011) ο οποίος κάποτε είπε προνοητικά «Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μας ήττα».
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 11/10/2020 onisilos.gr