Ο λαός μας λέει ΌΧΙ, η ηγεσία;

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος

Η Τουρκία από ότι δείχνουν όλες οι κινήσεις της δεν πρόκειται να κάνει πίσω στις θέσεις που έχει, αλλά ούτε και να πάει σε έναν διάλογο βασισμένο στο διεθνές δίκαιο και με ένα συγκεκριμένο θέμα, όπως είναι η πρόταση και εθνική γραμμή μέχρι σήμερα της Ελλάδος. Παράλληλα η γείτονα χώρα αποφεύγει το διεθνές δικαστήριο Χάγης «όπως ο διάολος το λιβάνι», γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της συνθήκες και δίκαιο, επιλέγοντας την πολιτική των κανονιοφόρων, πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορέσει να επιβληθεί. Αλήθεια όμως μπορεί;

Η Τουρκία είναι μια χώρα που είναι υπό κατάρρευση, οι φωτογραφίες με τα κρεμασμένα ψωμιά για να τα πάρουν οι πεινασμένοι πολίτες της λένε πολλά. Η τουρκική λίρα καταρρέει μέρα με την μέρα και πάρα τις ενέσεις του Κατάρ συνεχίζει την πτωτική της πορεία. Η περίφημη κατά τους γείτονες πολεμική της βιομηχανία, είναι πλήρως εξαρτημένη από εργοστάσια της δύσης, που έτσι και της κόψουν τεχνογνωσία και ανταλλακτικά έσβησε σε μια μέρα, οι διώξεις στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού είναι στην ημερήσια διάταξη, ο στρατός της είναι σκορπισμένος σε Ασία, Αφρική και Καύκασο, τα 30.000.000 των κούρδων είναι ένα βήμα πριν την ανεξαρτησία τους. Προσπαθεί λοιπόν να κρύψει το χάλι της και της βρωμιές της όπως «η γάτα το σκατό της», θέλοντας να παρουσιάζει εαυτόν  προς τα έξω σαν μια ισχυρή χώρα, ουδέν αναληθέστερον.

Τότε θα αναρωτηθεί κάποιος, γιατί προχωράει σε κινήσεις προβοκατόρικες ή εχθρικές απέναντι στους γείτονες της; Πιο εύκολη απάντηση δεν υπάρχει, από την μια έχει την  Ρωσία που θέλει να την προσεταιριστεί και την έχει μια στο ζεστό και μια στο κρύο, από την άλλη τις ΗΠΑ που τους έχει κάνει την ζωή δύσκολη με τα τερτίπια του σουλτάνου, και προβληματίζονται αν πρέπει να την πετάξουν από το ΝΑΤΟ ή να την κρατήσουν στην συμμαχία, θυσιάζοντας έναν πολύ στενό τους σύμμαχο και συνεργάτη, εδώ είναι ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Σημειώστε την ξαφνική «αγάπη» Ρωσίας και ΗΠΑ για την χώρα μας, αλλά μην ενθουσιάζεστε.     Ο Αντίγονος Α’, 382-301 π.X., Βασιλιάς της Μακεδονίας  έλεγε τα εξης:  «Ει ζην δεήσει μη μόνον τους εχθρούς αλλά και τους φίλους φυλαττόμενον», δηλαδή «Αν θες να ζήσεις, να φυλάγεσαι όχι μόνο από τους εχθρούς αλλά και από τους φίλους». Ας τηρήσουμε ως χώρα αυτή την σοφή λογική και αν μπορούμε να επωφεληθούμε θα είναι ένα συν.

Από την άλλη υπάρχει μια ευρωπαϊκή ένωση ασύνδετη, χωρίς ενιαία φωνή, με τα μικροσυμφέροντα να πρυτανευουν, που μιλά συνέχεια για κυρώσεις, οι οποίες πολύ ακούγονται και πότε δεν επιβάλλονται. Βέβαια η δική μας πλευρά δεν είναι αμέτοχη ευθυνών, έπρεπε μια και έχουμε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις που έχουν φτιαχτεί στην κυριολεξία από το αίμα του λαού μας να κάνει προβολή ισχύος, ούτε αυτό έγινε, κατάντησε το περήφανο πολεμικό ναυτικό μας να είναι η ουρά του Ορούτς Ρέις. Παράλληλα τουρκικά ντρον σκανάριζαν  για ώρες την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής αεράμυνας στην Σκύρο και αντί να τα καταρρίψουμε, (δεν είναι επανδρωμένα) τα κοιτούσαμε λες και ήταν αξιοθέατο, ενώ τα τουρκικά ψαροκάικα ρίχνουν ανενόχλητα δίχτυα στα Ελληνικά νερά, λιγοστεύοντας τα έτσι και αλλιώς λίγα αλιεύματα. Με τέτοιες λογικές η Τουρκία όχι μόνο θα επιμείνει, αλλά υπάρχει περίπτωση να διαβεί και τον Ρουβίκωνα με άγνωστες συνέπειες όχι μόνο για την περιοχή μας αλλά και για την ίδια την Ευρώπη.

Η χώρα μας έχει το προνόμιο να έχει καλούς δημοσιογράφους και άριστους διανοούμενους, καθώς και άλλους που ασχολούνται με τα κοινά, μερίδα όμως αυτών των ατόμων είτε θελημένα, είτε αθέλητα λόγο λανθασμένης πληροφόρησης, μεταφέρουν προς τους πολίτες ότι η χώρα μας είναι ανίσχυρη απέναντι στην γείτονα και ότι θα πρέπει να κάτσουμε σε ένα τραπέζι για να συνδιαλλαγούμε με τους όρους και τις θέσεις των Τούρκων, ενώ ακούγονται και φωνές όπως: «εθνικισμός», «θα τσακωθούμε για τους Πετρελαιάδες;», «υπερπατριωτική πλειοδοσία» κ.α., που απευθύνονται σε όσους αγωνιούν για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της κυριαρχίας της πατρίδας μας. Αυτά τα άτομα τα βρίσκεις σε όλες τις κομματικές αποχρώσεις, αλλού λίγο, αλλού πολύ και αν περιοριζόντουσαν εκεί λίγο το κακό, φαίνεται όμως ότι επηρεάζουν μια μερίδα πολιτών λέγοντας την μισή αλήθεια και κρύβοντας την άλλη μισή. Τι μας ζητάνε οι συγκεκριμένοι ή τι αφήνουν να εννοηθεί σε σχέση με την γείτονα χώρα. Να φιλανδοποιηθούμε και να γίνουμε δορυφόροι της Άγκυρας, με άλλα λόγια:

·       Οι Έλληνες να γίνουν μόνοι τους δούλοι στα πλαίσια της «καλής γειτονίας».

·       Να δηλώσουν υποταγή στον Σουλτάνο και να την πούνε «ειρήνη».

·       Να αποποιηθούμε τα κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και να το πούμε  «συνεταιρισμός για την ειρήνη».

Ξεχνούν όμως οι άφρονες που μας προτείνουν ενθουσιωδώς την Φινλανδοποίηση της χώρας μας έναντι της Τουρκίας, στα πρότυπα της τότε ΕΣΣΔ με την Φινλανδία, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα έχει ευτυχή για εμάς κατάληξη. Λησμονούν το βασικότερο, όσο υπήρχε η ΕΣΣΔ ως ο ένας εκ των δύο κυρίαρχων δυνάμεων του πλανήτη, η Φινλανδία ήταν «δορυφόρος» και υποτελής στην ισχυρή αυτή υπερδύναμη με ότι αυτό συνεπάγεται, γεγονός που το αποσιωπούν. Η Φινλανδία όντως είχε η προκοπή τις τελευταίες δεκαετίες αλλά αυτό έγινε επειδή προηγήθηκε το γεγονός της πτώσης της ΕΣΣΔ και της ακολουθούμενης απεξάρτησης της, εν ολίγοις η δημοκρατία και η ποιότητα ζωής επήλθε όταν έγινε η «αποφινλανδοποίηση».

Αυτά είναι τα τρελά και παλαβά της σημερινής πραγματικότητας στην χώρα μας. Από την άλλη πλευρά όμως η Τουρκία βλέπει να περνάει ο καιρός και στην ουσία να μένει ανενόχλητη στην παράνομη, καταχρηστική, απεχθή, ενάντια σε κάθε διεθνές δίκαιο παρουσία της σε ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, θίγοντας την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας, που αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση έτσι και δεν την σταματήσουμε, μελλοντικά θα είναι σχεδόν αδύνατον να τα ασκήσει τα δικαιώματα της η Ελλάδα, μια και από τώρα τα γκριζάρει η γείτονα χώρα με την παρουσία της.

Οι πολιτικοί μας ταγοί συνηθίζουν να λένε ότι οι κινήσεις της Άγκυρας είναι παράνομες, το οποίο σημαίνει ότι «δεν παράγει έννομο αποτέλεσμα». Αληθές, μόνο που δεν υπολογίζουν και κάτι άλλο, ότι δημιουργείται ντε φάκτο κυριαρχία στην «γαλάζια πατρίδα», πώς; Με τρία διαφορετικά στάδια:

·       Πρώτα από όλα με το γκριζάρισμα του χώρου όπως προαναφέραμε μεταξύ των δύο χωρών.

·       Με την καθιέρωση στον διεθνή χώρο ως διαφιλονικούμενα νερά, ήδη ακούγονται αυτές οι φωνές από τους «συμμάχους» μας.

·       Με τη σιωπηρή παραίτηση της Ελλάδας από την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, μια και η αντίδραση μας δεν είναι αυτή που απαιτείται αυτές τις ώρες.

Με τα μέχρι τώρα δεδομένα τα οποία αν δεν αλλάξουν προς το δυναμικότερο φαίνεται ότι δυστυχώς είμαστε ένα βήμα πριν από το τρίτο στάδιο. Γιατί μέχρι στιγμής, και παρά τις επικοινωνιακές πολυλογίες και την αγωνιώδη προσπάθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης να κάνουν την «τρίχα τριχιά», δεν έχει η Αθήνα να δείξει κάποια αντίδραση που να είναι άξια λόγου. Από την ευρωπαϊκή ένωση δεν κατάφερε να πάρει την στήριξη που ήθελε στα αυτονόητα:

·       Να μπει εμπάργκο όπλων που ζήτησε και πολύ σωστά, αλλά οι ευρωπαίοι «σύμμαχοι» μας προτιμούν να σπρώχνουν οπλικά συστήματα σε έναν δικτατορίσκο, που τα κάνει εργαλεία παραβιάσεών και μακελέματος λαών.

·       Να διακοπή η τελωνειακής ένωσης που θα της στοιχίσει το φρέσκο χρήμα, μέχρι στιγμής η Αυστρία και η Γαλλία είναι αυτές που συντάσσονται μαζί με εμάς.

Οι ευτραφείς Ευρωπαίοι ζουν στον δικό τους κόσμο και από ότι καταλαβαίνω το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να δουλεύουν τα εργοστάσια τους παραγωγής οπλικών συστημάτων  και «γαία πυρί μιχθήτω».

Η αντίδραση που έχει κάνει η Αθήνα είναι να στέλνει επιστολές δεξιά και αριστερά οι οποίες από ότι φαίνεται, ή δεν λαμβάνονται υπόψη ή αν λαμβάνονται ακολουθούνται από μια δήλωση συμπάθειας και ως εκεί. Αντί επιστολών η Αθήνα κατά την άποψη μου και όχι μόνο, θα έπρεπε αφού πρώτα είχε συνεννοηθεί όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα (ελληνικό και κυπριακό) να διαμηνύσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο δεν πρόκειται να αφήσουν να περάσει καμία απόφαση στα όργανα της Ευρώπης, αν πρώτα δεν δείξουν στην πράξη την βούληση στήριξής τους απέναντι σε δυο κράτη μέλη τους, που τα απειλούν με πόλεμο. Έχουμε φτάσει στο αμήν και οι επόμενες μέρες ή μήνες πρόκειται να είναι δύσκολες για τις δυο χώρες του ελληνισμού.

Ας ελπίσουμε η εθνική επέτειος του «ΟΧΙ» που γιορτάζουμε οσονούπω να ξυπνήσει συνειδήσεις και να θυμίσει σε νενέκους και σε όσους είναι στο δοβλέτι, ότι έχουν μπροστά τους έναν λαό που ξέρει πότε να πει το μεγάλο ΟΧΙ, για αυτό να μην κάνουν το λάθος, ποιο είναι αυτό; Το γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι.

Όσο για τους υπόλοιπους που απαρτιζουμε τους πολίτες του έθνους μας ας έχουμε στο νου μας αυτό που έχει πει και ο πρώην ΓΕΕΘΑ αλλά και όλοι όσοι μιλούν την γλώσσα της αλήθειας. Ότι και να συμβεί από εδώ και μπρος θα είμαστε μόνοι μας, όπως ήμασταν πάντα στην ιστορία μας λίγοι απέναντι σε πολλούς.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ