Ουδείς αμφισβητεί ότι τα μέτρα στήριξης για την οικονομία που εξήγγειλε ο υπουργός οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, είναι κοστολογημένα και τα παρουσίασε επαρκώς. Μελετώντας όμως προσεκτικά τα μέτρα βλέπουμε ότι είναι υποδεέστερα των αντίστοιχων ενεργειών άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και δυστυχώς η στόχευση τους είναι πολύ συγκεκριμένη: Όχι να σώσουν την ελληνική οικονομία, αλλά απλώς να παρατείνουν το τσουνάμι λουκέτων που έρχεται στην αγορά καθώς και των απολύσεων λόγω ακριβώς των οριζόντιων απαγορεύσεών στην οικονομική δραστηριότητα που έχει επιβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Κοινώς η κυβέρνηση δίνει παράταση ζωής σε επιχειρήσεις όχι για να λειτουργήσουν, αλλά για να μην ανακοινώσουν ακόμα το επερχόμενο λουκέτο. Επίσης, παρατείνει τις αναστολές εργασίας ώστε να μην υπάρχει έκρηξη της ανεργίας, που όμως δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί, όποια μεθοδολογία κι αν χρησιμοποιήσει η ΕΛΣΤΑΤ.
Παρατείνονται οι μειώσεις οι απαλλαγές για τα ενοίκια των επιχειρήσεων που πλήττονται, δίνεται βοήθημα 500 εώς 1000 € στους ελεύθερους επαγγελματίες ανάλογα την ζημιά που έχουν υποστεί, αλλά δεν υπάρχει ουδεμία προοπτική για επανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας, ειδικά τέτοια που να αντιστοιχεί στις προβλέψεις του προϋπολογισμού 2021.
Όλα αυτά οδηγούν σε μία ύφεση η οποία θα είναι τουλάχιστον διψήφια για το πρώτο τρίμηνο, γεγονός καταστροφικό το οποίο σε καμία περίπτωση δεν είχε προβλεφθεί στον κατατεθειμένο προϋπολογισμό. Κάποιοι μάλιστα κάνουν λόγο για ύφεση της τάξης του 12,9%, ένα σενάριο που ισοδυναμεί με οικονομικό εφιάλτη και τινάζει στον αέρα τις προβλέψεις για ανάπτυξη άνω του 5% για το σύνολο του έτους.
Τέλος, δεν υπάρχει ούτε μία πρόβλεψη για την πραγματική, παραγωγική οικονομία. Την στιγμή που όλες οι προσπάθειες της κυβέρνησης θα έπρεπε να κατευθύνονται στην παραγωγική ανασυγκρότηση που αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά εν μέσω πανδημίας, ότι αποτελεί την μοναδική σταθερά για ανάπτυξη και προκοπή. Κυρίως όμως, δίνει την απάντηση στην επισιτιστική κρίση που έρχεται.
Είναι αδιανόητο η Ελλάδα που έχει τόσα πλεονεκτήματα αναφορικά με την πρωτογενή παραγωγή, να αντιμετωπίσει πρόβλημα σε βασικά αγαθά, ακριβώς επειδή ακόμα και τα κονδύλια του ταμείου ανάκαμψης, κατευθύνονται σε άχρηστες, αντιπαραγωγικές κατευθύνσεις.