Η Λέσχη Φίλων της Κριμαίας, σε συνεργασία με τη δημοσιογράφο Μαρία Καλύβα-Πρίφτη, προσκάλεσαν σε συνέντευξη τον Αντιπρόεδρο της Κριμαίας κ. Γεόργκι Μουράτοφ, για να ακουστεί από τα πιο επίσημα χείλη και η άλλη φωνή γύρω από τα όσα συμβαίνουν σε αυτή την ξεχωριστή για τους Έλληνες περιοχή της Ευρώπης.
Ο κ. Μουράτοφ ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση και μας έδωσε τη συνέντευξη στα ελληνικά, καθώς η για δεκαετίες παραμονή του τόσο στη χώρα μας όσο και στην Κύπρο του άφησε, εκτός από τη γνώση της γλώσσας και μεγάλη αγάπη για τον Ελληνισμό. Στη συνέντευξη αναλύει την κατάσταση στην περιοχή, απαντάει στην προπαγάνδα, τονίζει τους ισχυρούς και πολύπτυχους δεσμούς των Ελλήνων με την περιοχή του και με τη Ρωσία.
Περιγράφοντας τις γενικές γραμμές της γεωπολιτικής ατζέντας στην περιοχή, εκτιμάει ως επικίνδυνη την πολιτική των δυτικών δυνάμεων, τονίζει ωστόσο ότι η Ρωσία δεν θα φοβηθεί να συνεχίσει μια αυτόνομη και αυτοτελή πολιτική, όσο και αν αυτό δεν το ανέχονται οι δυτικές δυνάμεις και τέλος θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν θα βρει τον δρόμο της μέσα από την εχθρότητα, αλλά μέσα από τη συνεργασία, καταλήγοντας χαρακτηριστικά: «Θα περιμένουμε να αλλάξει η κατάσταση στην Ευρώπη. Αλλά με την Ελλάδα δεν θα περιμένουμε. Την Ελλάδα την αγαπάμε και θα προχωράμε». Ας δούμε τη συνέντευξη αναλυτικά.
Να σας ευχαριστήσουμε που αποδεχτήκατε την πρόσκλησή μας.
Και για μένα είναι μεγάλη χαρά να είμαι μαζί σας. Όμως βέβαια θα μιλήσω όχι μόνο σαν Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας της Κριμαίας, αλλά και σαν Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλίας Ρωσίας-Ελλάδας, που υπάρχει ήδη πολλά χρόνια, πολλές δεκαετίες, 65 χρόνια περίπου.
Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, σε εποχές με κρίσιμες γεωπολιτικές αναταράξεις, που αγγίζουν τόσο την Ελλάδα, όσο και την Κριμαία. Να ξεκινήσουμε όμως από πιο παλιά. Η Κριμαία και η Ελλάδα, συνδέονται με δεσμούς που χάνονται κυριολεκτικά στον χρόνο. Η Κριμαία είναι χαραγμένη στην ιστορική συνείδηση των Ελλήνων και στην περιοχή της ζούνε πολλοί ελληνόφωνοι. Δύσκολα ωστόσο έρχονται μέχρις εμάς νέα από την Κριμαία. Και όταν ακόμα η περιοχή αναφέρεται, αυτό γίνεται μέσα από το πρίσμα των μεγάλων δυτικών συνασπισμών, των αποφάσεων δηλαδή του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή των διακηρύξεων των κυβερνήσεων των ΗΠΑ. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε γύρω από τη ζωή και την κατάσταση στην Κριμαία σήμερα.
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλους τους Έλληνες και να τους συγχαρώ για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, που ήταν ένα μεγάλο γεγονός, το οποίο ήταν μεγάλο και για τους Ρώσους, οι οποίοι βοήθησαν με τις δυνάμεις τους στην επανάσταση και την ελευθερία της Ελλάδας. Όπως ξέρετε και ο πρώτος Πρόεδρος, ή Κυβερνήτης της Ελλάδας ήταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Καποδίστριας.
Είναι αλήθεια ότι οι ρίζες των σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Ταυρίδας, έτσι λέγονταν τότε η Κριμαία και τώρα λέγεται Ταυρίδα, είναι πάρα πολύ παλιές και χάνονται στους αιώνες. Πέρυσι γιορτάσαμε 2.500 χρόνια του Βασιλείου του Βοσπόρου. Ήταν το πρώτο κράτος, έλληνο-σκυθικό, το οποίο βέβαια ιδρύθηκε από τους Έλληνες, που ζούσανε και τα αρχαία χρόνια και ζουν και σήμερα εκεί. Δεν τους λέμε ελληνόφωνους, λέμε Έλληνες, είναι και περηφανεύονται για το όνομα αυτό.
Βέβαια πολλά ψέματα τώρα λέγονται για την Ταυρίδα μας και είναι κατανοητό ότι υπάρχει μια εκστρατεία, διότι δεν άρεσε ούτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε στο ΝΑΤΟ, η ενίσχυση της Ρωσίας, που έγινε με την επανένωση πριν 7 χρόνια ακριβώς, αυτές τις μέρες το γιορτάζουμε αυτό, της Κριμαίας με τη Ρωσία.
Μπορώ να σας πω για όλους τους Ρώσους, που ζούνε και στη Ρωσία και στην Κριμαία και βέβαια στην Κριμαία η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού είναι Ρώσοι, είναι παράξενο να ακούγονται τέτοια πράγματα, όπως η «κατοχή» της Κριμαίας από τους Ρώσους, από τη Ρωσία. Δηλαδή ότι οι Ρώσοι έκαναν κατοχή των Ρώσων. Δεν ξέρω, αν συγκρίνουμε κάτι με τη ζωή της Ελλάδας, κάποτε έγινε η κατοχή του Μεσολογγίου από τους Έλληνες. Περίπου το ίδιο είναι.
Βέβαια τα θέματα τα οποία μας χωρίζουν είναι σημαντικά με το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, τα πλοία των οποίων πολύ συχνά έρχονται στη Μαύρη Θάλασσα και κάνουν ασκήσεις κοντά στην Κριμαία, την Ταυρίδα μας.
Δεν φοβόμαστε εμείς, όμως είναι πολύ λυπηρό γεγονός ότι έτσι αναπτύσσεται η κατάσταση. Είναι δικαίωμα των Ρώσων να έχουν τα δικαιώματά τους, να έχουν τη γλώσσα τους, να έχουν την πατρίδα τους. Μόνο οι Ρώσοι στερούνται τέτοιο δικαίωμα από τις δυτικές χώρες.
Και όπως ξέρετε είναι και κυρώσεις, σκληρές κυρώσεις, από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, εναντίον της Ρωσίας και ιδιαίτερα εναντίον της Κριμαίας, που λένε ότι είναι τόσο σκληρές, που είναι σαν αποκλεισμός της Κριμαίας.
Ήθελα εδώ να πω ότι είστε κι εσείς παθών από τις κυρώσεις αυτές και δεν μπορούμε δυστυχώς να σας έχουμε κοντά μας. Γιατί ξέρουμε ότι αγαπάτε ιδιαίτερα τη χώρα μας, έχετε περάσει χρόνια και ως Πρεσβευτής στην Κύπρο.
Όχι μόνο αγαπάω, αλλά αφιέρωσα όλη τη ζωή μου στη φιλία μεταξύ των λαών μας και όταν ήμουν Πρέσβης στην Κύπρο και 10 χρόνια που ήμουν στην Ελλάδα και τα παιδιά μου και τα εγγονάκια μου γεννήθηκαν στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Είναι πάντα, όλη η ζωή μου μαζί με τον Ελληνισμό. Και σε εμένα επίσης επέβαλλαν τις κυρώσεις, αλλά τι να κάνουμε.
Ήθελα να το πω αυτό, για να γίνει και κατανοητό, πόσο αυτές οι κυρώσεις στερούν και εμάς, την Ελλάδα εννοώ, και βεβαίως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, από τη συμβολή προσωπικοτήτων και μιας φιλίας μεταξύ των χωρών, που θα μπορούσε να βοηθήσει.
Βέβαια, κάνουν μεγάλη ζημιά οι κυρώσεις και η Ελλάδα σαν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετέχει. Όμως πρέπει να πω ότι για μια περιοχή, μία Δημοκρατία της Ομοσπονδίας της Ρωσίας, να κάνουν κυρώσεις είναι ανόητο και παράξενο. Διότι είναι αδύνατο να γίνονται κυρώσεις εναντίον ενός μέρους μιας χώρας, μεγάλης χώρας και ισχυρής χώρας.
Γι’ αυτό δεν το αισθανόμαστε, η ανάπτυξη της Κριμαίας είναι πάρα πολύ ραγδαία και μεγάλη, δεν συγκρίνεται με αυτά που ήταν στα χρόνια, τα 20 χρόνια που ήταν στην Ουκρανία. Για παράδειγμα το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Δημοκρατίας της Κριμαίας, αυξήθηκε στα 7 χρόνια 2,4 φορές.
Δυόμισι φορές επάνω σχεδόν.
Ναι, 140% είναι η αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος στη Δημοκρατία μας. Για παράδειγμα η παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας έξι φορές αυξήθηκε, διότι ξέρετε ότι οι τρομοκράτες έκοψαν τις γραμμές ηλεκτρικής ενέργειας, που έρχονταν από τη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας.
Φτιάξαμε και δύο μεγάλες γέφυρες, σιδηροδρομική και για αυτοκίνητα. Και αύξηση της οικοδόμησης 17 φορές είχαμε στην Κριμαία. Χτίζονται τα πάντα, νοσοκομεία, σχολεία, πολλά κτίρια, σπίτια. Και πρέπει να πω ότι ήδη άλλαξε πάρα πολύ η Κριμαία, η Ταυρίδα, σε σύγκριση με αυτό που ήταν.
Έχουμε καινούριο και μεγάλο αεροδρόμιο, ένα από τα μεγαλύτερα της Νότιας Ρωσίας. Προχωρούμε έχοντας στη διάθεσή μας τις δυνατότητες μιας μεγάλης χώρας, της Ρωσίας, που μας υποστηρίζει.
Ωστόσο θα μου επιτρέψετε να επιμείνω σε αυτά που κι εσείς επισημάνατε. Πράγματι, στις 16 Μαρτίου, έκλεισαν επτά χρόνια από το ιστορικό δημοψήφισμα, που οδήγησε στην επανένωση της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Η επέτειος γιορτάστηκε με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια και παρουσία και του Προέδρου Πούτιν. Στη Δύση είχαμε μια προσπάθεια να «γιορτάσουν» αυτή την επέτειο, με διαφορετικό τρόπο. Είδαμε πολλά άρθρα στον δυτικό τύπο να μιλούν για τους αποκλεισμένους Τατάρους που «ζητούν βοήθεια από την Τουρκία». Είδαμε μέχρι και άρθρα εναντίον των «Λεσχών Φίλων της Κριμαίας» που λειτουργούν σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα. Είδαμε την Ουκρανία να οξύνει τη ρητορική της εναντίον της «κατοχής», όπως την ονομάζουν, της Κριμαίας από τη Ρωσία, αλλά και να συγκεντρώνει στρατεύματά της, τόσο στα σύνορα με την Κριμαία, όσο και με τις αυτόνομες δημοκρατίες του Ντομπάς. Και από την άλλη, το ΝΑΤΟ διεξάγει μεγάλες ασκήσεις στη Μαύρη Θάλασσα και η ρητορική των ΗΠΑ τον καιρό αυτό οξύνει σε πρωτόγνωρο βαθμό τις διεθνείς σχέσεις. Πόσο επικίνδυνα κρίνετε τα «πολεμικά παιχνίδια» που βλέπουμε στην περιοχή και πώς βλέπετε να εξελίσσονται τα πράγματα στο άμεσο μέλλον.
Πολλά θέματα θίξατε. Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε μερικά από αυτά. Το πρώτο είναι το δημοψήφισμα στην Κριμαία, που σηματοδότησε. Με συμμετοχή 83% του πληθυσμού, 97% ψήφισαν για ανεξαρτησία της Δημοκρατίας της Κριμαίας, δηλαδή να βγει από την Ουκρανία και να επανενωθεί με τη Ρωσία, το 97%.
Το δεύτερο είναι, ότι αμέσως δόθηκαν όλες οι ελευθερίες στις εθνικές μειονότητες. Και μεγαλύτερες εθνικές μειονότητες είναι οι Ουκρανοί 15% και οι Τατάροι της Κριμαίας 13%. Η δημοκρατία μας αμέσως έκανε δύο γλώσσες, την ουκρανική και την ταταρική, κρατικές γλώσσες, μαζί με τη ρωσική γλώσσα τις όρισε κρατικές γλώσσες της Κριμαίας. Αμέσως ξεκίνησαν να λειτουργούν όλα και σχολεία και μέσα μαζικής ενημέρωσης σε αυτές τις γλώσσες και στήριξε όλα τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων.
Πρέπει να προσθέσω ότι και οι Έλληνες έχουν δικαίωμα να οργανώνουν τις τάξεις τους, στα Δημοτικά, υπογραμμίζω, σχολεία, με την ελληνική γλώσσα. Αυτό το κάναμε και ήταν προσπάθεια και επιτυχία του Συνδέσμου Φιλίας μας με την Ελλάδα.
Τι άλλο; Για τους αποκλεισμένους Τατάρους. Και πάλι, όσο πιο άγριο είναι το ψέμα, τόσο πιστεύουν ότι θα το δεχτούν οι άνθρωποι. Και γι’ αυτό περισσότερα και περισσότερα ψέματα λένε για τη Ρωσία γενικά και για τους Τατάρους της Κριμαίας συγκεκριμένα.
Θίξατε το θέμα των Φίλων της Κριμαίας. Υπάρχουν οι Λέσχες Φίλων της Κριμαίας, που απόλυτα δένει, με λέσχες οργανωμένες από κάποιους, δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι (επίσημοι) οργανισμοί τέτοιοι. Είναι απλώς η θέληση του κόσμου, των φίλων μας, να έχουν τέτοιες λέσχες. Υπάρχουν τέτοιες Λέσχες και στην Ελλάδα, πραγματικά, και σε άλλες χώρες, σε περισσότερες από 30 χώρες.
Όσον αφορά το ΝΑΤΟ και την Ουκρανία, πρέπει να πω ότι η Ουκρανία είναι τώρα, ξεκάθαρα όργανο της Αμερικής, είναι στα χέρια των Αμερικάνων, για την όποια κατάσταση στη Μαύρη Θάλασσα και γενικά μπορώ να πω ότι σ’ αυτή η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και των Βαλκανίων, είναι επικίνδυνη πολιτική.
Εμείς δεν κάναμε τίποτα για να υπάρχει τέτοια εχθρότητα. Και δεν μπορούν να πουν, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι είναι μια κομμουνιστική χώρα, όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση, και είναι εναντίον μας κλπ. Τώρα είμαστε μια οικογένεια, αλλά γιατί τέτοια εχθρότητα; Τι θέλουν;
Λένε ότι τώρα τα σύνορα της Ρωσίας είναι πολύ κοντά στο ΝΑΤΟ. Σαν να είμαστε εμείς αυτοί που ήρθαμε στην Ευρώπη. Όχι το ΝΑΤΟ εξάπλωσε τα εδάφη του με καινούριες χώρες, που ορισμένες από αυτές ήταν και μέλη της Σοβιετικής Ένωσης κάποτε, όπως οι χώρες της Βαλτικής.
Αλλά συνεχίζουν αυτή την επίθεση και στο έδαφος της Ουκρανίας, που βοήθησαν πολύ σημαντικά και το πραξικόπημα του 2014, πραξικόπημα με βία βέβαια. Το ίδιο και με τη Γεωργία και μας περικυκλώνουν από όλες τις πλευρές. Και τι θέλουν να κάνουν με τη Ρωσία; Δεν μας απαντάνε τι σχέδια έχουν.
Εμείς όμως καταλαβαίνουμε και βλέπουμε ότι η Ρωσία δεν τους αρέσει. Διότι είναι μια χώρα με την αυτόνομη πολιτική, με πολιτική αυτοτελή. Πάντα είναι αυτή η ιστορία με τη Ρωσία.
Είμαστε μια χώρα επίκεντρο ενός ξεχωριστού πολιτισμού, ορθόδοξου πολιτισμού. Μαζί με άλλες ορθόδοξες χώρες. Σε όλα τα κείμενα και τα βιβλία των μεγάλων φιλοσόφων και πολιτικολόγων γράφεται ότι είναι ιδιαίτερος πολιτισμός, ορθόδοξος πολιτισμός και η Ρωσία και η Ελλάδα.
Και βέβαια έκαναν όλες τις προσπάθειες οι εχθροί μας για να σπάσουν την ορθοδοξία. Εγώ το λέω με μεγάλη λύπη. Γιατί ο ρωσικός κόσμος και ο ελληνικός κόσμος, όπως είπε και ο Πατριάρχης μας, δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε ο ένας από τον άλλον. Γιατί μόνο μαζί η ορθοδοξία, όταν έχει ενότητα, είναι μια δύναμη.
Δεν πρέπει να μας διαχωρίζουνε με διάφορες ενέργειες και υπονομευτικές δράσεις εναντίον μας. Έτσι βλέπουμε την κατάσταση. Θα κρατηθούμε βέβαια, είμαστε δυνατοί, αλλά βλέπουμε ότι η εχθρική πολιτική αυτή αυξάνει την ένταση στην περιοχή.
Να έρθουμε σε ένα άλλο θέμα. Οι μακρόχρονοι δεσμοί που συνδέουν την Ελλάδα και τη Ρωσία, είναι δεσμοί που παραμένουν και σήμερα ζωντανοί και δυνατοί στη συνείδηση των λαών των δύο χωρών. Η Ρωσική Ομοσπονδία τίμησε την επέτειο των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης, με την πιο υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Μισούστιν. Από την άλλη, πρόσφατο δημοψήφισμα, έδειξε ότι το 67% του ελληνικού λαού ζητάει την προμήθεια του ρωσικού εμβολίου SPUTNIK V, παρά την άρνηση των κεντρικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τη διασπορά ψευδών ειδήσεων γύρω από το εμβόλιο, από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Πόσο νομίζετε ότι αντικατοπτρίζονται οι αδιάρρηκτοι αυτοί δεσμοί των δύο λαών, στις σχέσεις που έχουν οι κυβερνήσεις των χωρών μας και πόσο περισσότερο μπορούμε να δούμε να αναπτύσσονται αυτές οι σχέσεις, των λαών, αλλά και των κυβερνήσεων.
Παρόλες τις προσπάθειες εκείνων που θέλουν να διαχωρίσουν τους λαούς μας, να διασπάσουν την ορθοδοξία, η Ρωσία και η Ελλάδα πάντα είχαν και έχουν μακριά συμπάθεια και βαθιά αισθήματα φιλίας ο ένας λαός προς τον άλλον και αυτό κανείς δεν μπορεί να το υπονομεύσει.
Και πρέπει να πω ότι ο Σύνδεσμος Φιλίας μας με την Ελλάδα, είναι πολύ ισχυρός στη Ρωσία, έχουμε και πολλά μέλη. Και γενικά, παρόλες τις αλλαγές που υπάρχουν στον κόσμο, πάντα διατηρούμε θερμά αισθήματα προς τους Έλληνες, τους ομόθρησκους.
Και τώρα με την πανδημία, εμείς βλέπουμε επίσης ότι ο ελληνικός λαός, όπως είπατε κι εσείς, θέλει και προμήθεια και ρωσικού εμβολίου. Αυτό σημαίνει ότι πάντα υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και η θέληση να είμαστε μαζί.
Αυτό επιβεβαιώνει και η επίσκεψη του Πρωθυπουργού μας στην Ελλάδα. Είπε ορισμένα νούμερα ο Πρωθυπουργός, ότι έπεσε λίγο το εμπόριο, σημαντικά ο τουρισμός. Αυτό είναι κατανοητό, διότι είναι η επιδημία, δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Αλλά αποδεικνύει και κάτι άλλο, ότι μαζί πρέπει να είμαστε όλοι, με την Ευρώπη, όχι μόνο με την Ελλάδα και με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Να παλεύουμε το κακό αυτό το παγκόσμιο, όπως είναι η πανδημία του κορονοϊού.
Πάντα μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα πράγματα μαζί, απ’ ότι με την εχθρότητα των λαών, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, η οποία έχει πολλά προβλήματα και με migration και με διάφορα άλλα θέματα. Εμείς θα περιμένουμε, θα περιμένουμε να αλλάξει η κατάσταση και στην Ευρώπη. Αλλά με την Ελλάδα δεν θα περιμένουμε. Την Ελλάδα την αγαπάμε και θα προχωράμε.
Θέλαμε να κλείσουμε αυτή μας τη συζήτηση, ζητώντας από τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης της Κριμαίας και Εκπρόσωπο στην Προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, να στείλει το μήνυμά του στο ελληνικό κοινό.
Πρώτα απ’ όλα βέβαια, συγχαρητήρια για την ωραία και μπορώ να πω κοινή μας γιορτή για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Το δεύτερο, θα πω την αισιοδοξία ότι με έναν πολύ φιλικό λαό, όπως είναι οι Έλληνες, θα έχουμε θερμές, καλές σχέσεις και θα μείνουμε μαζί, σαν ένας ενιαίος, πολύ σημαντικός πολιτισμός του σύγχρονου κόσμου.