Η σκοτεινή πλευρά του Λόρδου Βύρωνα και οι ύβρεις του κατά των Ελλήνων

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

“Οι Έλληνες είναι πιθανώς ο πιο εκφυλισμένος, ο πιο διεφθαρμένος λαός του κόσμου…είναι η πιο ματαιόδοξη και η πιο ανειλικρινής φυλή της γής.

PRAXIS REVIEW

Σαν σήμερα, 7 Απριλίου 1824, πεθαίνει στο Μεσολόγγι ο λόρδος Βύρωνας (Τζορτζ Γκόρντον Νόελ Μπάιρον), ο δήθεν “Φιλέλληνας”. Γεννήθηκε το 1788 στο Λονδίνο, από αριστοκρατική οικογένεια. Τα πρώτα του ποιητικά έργα χλευάστηκαν αλλά απάντησε και συνέχισε να γράφει, με το Childe Harold’s Pilgrimage (Tο προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ) να εκδίδεται το 1812.

Η πρώτη έκδοση με 500 αντίτυπα εξαντλήθηκε αμέσως και ακολούθησαν ακόμα πολλές εκδόσεις.
Παράλληλα εκφώνησε τον πρώτο του λόγο στη Βουλή των Λόρδων, συντασσόμενος με τους φιλελεύθερους. Ξεκίνησε μια μεγάλη Ευρωπαϊκή περιοδεία,όπως έκαναν κατά τα πρότυπα της εποχής οι νεαροί Άγγλοι ευγενείς. Στα Βαλκάνια, ο αριστοκράτης τυχοδιώκτης, αν και

Φιλελεύθερος “επαναστάτης” γοητεύτηκε από την υποδοχή του Αλή Πασά. Στην Αθήνα ερωτεύτηκε σχεδόν παράφορα την Τερέζα Μακρή, την μόλις 12χρονη κόρη του Άγγλου προξένου, στην οποία αφιέρωσε και το ποίημά του “Κόρη των Αθηνών”. Κατέληξε στην Πάτρα όπου προσβλήθηκε από ελονοσία.
Επέστρεψε στην Αγγλία και-ως επιτυχημένος ποιητής-συνέχισε την ζωή της σπατάλης,των ερωτικών σκανδάλων, της ανίας, των ρομαντικών παρορμήσεων και των επαναστατικών εξάρσεων. Το 1816,η κατακραυγή για ένα νέο οικονομικό σκάνδαλο και την συμπεριφορά του απέναντι στην σύζυγο του (που εγκατέλειψε το σπίτι λίγο πριν κατασχεθούν τα έπιπλα) προκάλεσαν ραγδαία μείωση της δημοτικότητας του.
Βουτηγμένος στα σκάνδαλα, με τους πιστωτές και πρώην ερωμένες να τον κυνηγούν, αναγκάστηκε να φύγει από την Αγγλία το 1816. Δεν θα επέστρεφε ποτέ ξανά. Κατέληξε στην Ιταλία όπου υποστήριξε το κίνημα των καρμπονάρων για ανεξαρτησία έναντι των Αυστριακών.
Όμως η επαναστατικότητα του συνυπήρχε πάντα με την υπεροψία. Όταν οι εξεγερμένοι δεν ανταποκρίνονταν στις “προσδοκίες” του (θεατή) λόρδου τότε προχωρούσε σε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. “Οι λαοί θα νικήσουν” έγραφε, όμως μετα την ήττα των Ιταλών κατέληξε ότι “οι Ιταλοί πρέπει να ασχολούνται αποκλειστικά με την όπερα και τα μακαρόνια”.Σχεδίαζε να αγοράσει ένα πριγηπάτο στην Χιλή κ.α. Μπορεί να είχε ταξιδέψει στην Ελλάδα αλλά δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον για τον Ελληνικό αγώνα.

Με τους Έλληνες δεν τον έδενε απολύτως τίποτα:”Οι Έλληνες είναι πιθανώς ο πιο εκφυλισμένος, ο πιο διεφθαρμένος λαός του κόσμου. Συντρίβοντας με την επανάσταση τους εύθραστους κρίκους της αλυσίδας τους αποκάλυψαν τον πραγματικό τους χαρακτήρα..είναι η πιο ματαιόδοξη..η πιο ανειλικρινής φυλή της γής”.
Ακόμα και όταν επαινούσε τους Έλληνες, δεν ξεχνούσε να κάνει συγκρίσεις-αρνητικές για αυτούς-με τους Οθωμανούς: “Μου άρέσουν οι Έλληνες είναι γοητευτικοί κατεργαρέοι με όλα τα ελαττωματα των Τούρκων αλλά χωρίς το θάρρος τους”. Ξαφνικά, ο αδιάφορος για
την επανάσταση ποιητής αποφασίζει να αφοσιωθεί στην υπόθεση της ελληνικής ελευθερίας. Είναι η στιγμή που η Αγγλία επιχειρεί να θέσει υπό τον έλεγχό της την εξέγερση των Ελλήνων υπερφαλαγγίζοντας τους ανταγωνιστές της.
Ο Μπλανκιέρ, εκπρόσωπος Άγγλων κεφαλαιούχων που ενδιαφέρονταν για παροχή τοκογλυφικών δανείων σε επαναστατημένες χώρες (κάτι άναλογο έκαναν με Ν.Αμερική) συναντά τον λόρδο το 1823 στην Ιταλία και τον πείθει να αναλάβει αποστολή στην Ελλάδα. Έπρεπε να αξιοποιηθούν η ακτινοβολία και ο τίτλος ευγενείας για τους πολιτικούς ελιγμούς και τις κερδοσκοπικές προσδοκίες από το δάνειο. Αφήνουν να εννοήσει ότι θα πρωτοστατήσει σε μεγαλεπήβολα σχέδια.
Ο στηλιτευτής της απολυταρχίας τώρα βλέπει την Ελλάδα ως μελλοντική αποικία της Μ.Βρετανίας: “Η Ελλάδα θα ικανοποιήσει με κάποιον τρόπο το σημερινό πάθος των Άγγλων για κάθε λογής κερδοσκοπία. Μπορούν να βρουν σ’ αυτή χώρο κατάλληλο για εκμετάλλευση και μάλιστα κοντά στην πατρίδα”. Φανταζόταν ότι θα γίνει στρατηγός, βασιλιάς κ.α. Έτρεξε να προμηθευτεί πολύχρωμες στολές και περικεφαλαίες. Στο ταξίδι προς την Ελλάδα μάθαινε σκοποβολή και φανταζόταν τον εαυτό του να ηγείται σε μάχες. Με το που φτάνει και βλέπει τις πραγματικές συνθήκες, αρχίζει να καταριέται την μοίρα του (“ήμουν τρελός που ήρθα εδώ”). Όμως έχει μαθευτεί ότι ένας λόρδος έφτασε στην Ελλάδα και διάφοροι αρχηγοί των-αντιμαχόμενων-παρατάξεων στέλνουν απεσταλμένους για να τον πάρουν με το μέρος τους. Για την τελική απόφαση του να επισκεφτεί το Μεσολόγγι και να υποσχεθεί “προσωρινό” δάνειο τεσσάρων χιλιάδων λιρών φαίνεται ότι έπαιξαν ρόλο κυκλώματα γύρω απο τον Μαυροκορδάτο.

54CC9B7A 2AFA 4C9C 8CD4 7C8687EABE15

Με την άρνησή του να μεταβεί στην Πελοπόννησο για να συνεργαστεί με
την επαναστατική κυβέρνηση και την απόφασή του να εγκατασταθεί στο Μεσολόγγι ο Βύρωνας συνέβαλε- ίσως άθελα του-στον διχασμό. Η επιρροή του Μαυροκορδάτου στον Βύρωνα προκάλεσε αντιδράσεις άλλων παρατάξεων που έβλεπαν ότι η αγγλόφωνη φατρία θα διαχειριζόταν το δάνειο, δηλαδή την εξουσία.
Ήταν η πρώτη επέμβαση των Άγγλων, με διεκπεραιωτή τον Βύρωνα. Στο Μεσολόγγι τον υποδέχονται σαν Μεσσία. Κυκλοφορεί με συνοδεία, κ.α. Η γνώμη του για τους Έλληνες εξακολουθεί να είναι η χειρότερη. Δημόσια και ιδιωτικά τους αποκαλεί “διαολεμένα ψεύτες” και “βαρβάρους”.
Στο λίγο διάστημα που έζησε στο Μεσολόγγι θα προλάβει να προκαλέσει προβλήματα με την προσπάθεια του να δημιουργήσει ιδιωτικό στρατό απο Σουλιώτες και να έρθει σε αντιπαράθεση με τον Ελβετό έκδοτη των “Ελληνικών Χρονικών” Ι.Μάγερ επειδή ο τελευταίος στα άρθρα του ασκεί κριτική στις μοναρχίες της Ευρώπης για την στάση τους απέναντι στον αγώνα.
Ο Μπάιρον συνειδητοποιεί την πολιτική αξία του δανείου: “Φοβάμαι μήπως κάποιος απο τους Έλληνες ηγέτες θεωρήσει το δάνειο έπαθλο νίκης με αποτέλεσμα να ξεσπάσει εμφύλιος”. Αυτό δεν τον εμποδίζει να φαντάζεται τον εαυτό του στρατηλάτη. Σύντομα έπεσε στο κρεβάτι με πυρετό. Aφησε την τελευταία του πνοή 7/4/1824,σε ηλικία 36 χρονών. Χρειάστηκαν 3,5 μήνες παραμονής του σημαντικού ρομαντικού ποιητή στο Μεσολόγγι για τον μύθο του “Φιλέλληνα”, χρήσιμο και για αφηγήσεις της εποχής και για το μετά.
*τον εαυτό του

Πηγές: “Επιστολές από την Ελλάδα: 1809-1811 και 1823-1824”, Μπάιρον, “Επιλογές από επιστολές, ημερολόγια και ποιήματα”, Μπάιρον,”Τα Καπάκια”, Κωστής Παπαγιώργης, “Ξενοκρατία Μισελληνισμός και Υποτέλεια”, Κυριάκος Σιμόπουλος, “Τα ψιλά Γράμματα της Ιστορίας”, Θεόδωρος Παναγόπουλος.

*πριγκηπάτο ΠρωτοσελιδαΕιδήσεις

Μαρτυρίες γιά συμβάντα, στό έπος του ΄40 Από τό αρχειο του υποστράτηγου Δρακούλη Βασιλαράκου

Πρόλογος Δέν ειναι μόνο τά πρόσωπα πού έχουν τή δική τους ιστορία, αλλά καί τά κείμενα, τά έργα τέχνης καί γενικως όλα τά πράγματα. Μπορει νά περάσουν...

Ο ερχομός του πολέμου στα τηλεγραφήματα του ΑΠΕ και το ημερολόγιο του Γιώργου Σεφέρη

Γιώργος Σεφέρης Μέρες Γ΄(16. Απρίλη 1934-14. Δεκέμβρη 1940) εκδόσεις Ίκαρος Της Κατερίνας ΒλαχοδήμουΣεπτέμβρης 1938. Κυριακή Βράδυ, Κηφισιά(Γράμμα) «…Προχτές βράδυ ήρθα στην Κηφισιά, αργά στις 8.30. Κατά...

Θεόδωρος Κανδηλάπτης: Από τον Πόντο στην Αλεξανδρούπολη και στα βουνά της Βορείου Ηπείρου

Στο «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» Ο Οδυσσέας Ελύτης υμνεί τον ηρωισμό ενός νεαρού ανθυπολοχαγού που έπεσε ηρωικά μαχόμενος στα...

Τι συζήτησαν Μεταξάς και Γκράτσι πριν το ιστορικό «ΟΧΙ» που οδήγησε στον πόλεμο

Ο Εμμανουέλε Γκράτσι, πρέσβης της Ιταλίας στην χώρα μας, το 1940 Συμπρωταγωνιστής κι αυτός της ιστορικής εκείνης νύχτας της 28/10/1940 στο βιβλίο του, «Η αρχή...

Ύψωμα 731: Οι Θερμοπύλες πού δέν έπεσαν Ποτέ!

Στις αρχές Μαρτίου 1941, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις Κύριος στόχος, η διάσπαση του...

Πώς πήραμε τη Χειμάρρα: Οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να ηχούν χαρμόσυνα για πάνω από μία ώρα – Τα σπίτια σημαιοστολίζονταν το ένα μετά...

Η Χειμάρρα έπεσε! Τα έκτακτα παραρτήματα των εφημερίδων λίγο μετά το μεσημέρι γίνοταν ανάρπαστα στην Αθήνα και στον Πειραιά.Από τον Βασίλη Γαλούπη Εφημερίδα Δημοκρατία Οι...

Γυναίκες της Πίνδου: Οι ηρωίδες του έπους του ’40

Επιζήζασες του έπους του 40 μίλησαν στην ΕΡΤ και τη Δέσποινα Αμαραντίδου Βιντεο από παλιότερη εκδήλωση του 2020Εκτός από τους ήρωες στρατιώτες που έπεσαν στα...

Ο Άγνωστος Πόλεμος του ’40 – Το διπλωματικό και στρατιωτικό παρασκήνιο

Το διπλωματικό και στρατιωτικό παρασκήνιο της ιταλικής εισβολής στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου του 1940  Το παρουσίασε παλιότερα  η «Μηχανή του χρόνου». H εκπομπή ερευνά...

Ο πόλεμος του 1940 δεν ήταν μόνο μάχες με όπλα – Ήταν μάχη αξιών

Τιμούμε και αυτούς που πάλεψαν όχι μόνο στα πεδία των μαχών, αλλά και με το ήθος, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη τους Μέσα στο χιόνι...

Τα σπουδαία τραγούδια που γράφτηκαν για το έπος του ’40 και αναπτέρωσαν το ηθικό του στρατού και του λαού

Με τις φωνές τους έδιναν κουράγιο και δύναμη στους Έλληνες που αγωνίζονταν στον πόλεμο του ‘40 Ήταν οι φωνές και τα τραγούδια τους, που ταξίδευαν...

Έλληνες: Ο μόνος λαός που γιορτάζει την αρχή του πολέμου και όχι το τέλος του

Ο μόνος λαός που γιορτάζει την αρχή του πολέμου και όχι το τέλος του Τον πόλεμο θα τον χάναμε, και θα κέρδιζαν ο Άξονας, οι...

Με την “Μαντάμ Μπάτερφλάϋ”, άρχισε η Ιταλική επίθεση το 1940

Η τέχνη στην υπηρεσία μιάς ανομίας βλέψεων, που ενδύονται “φιλία” Ενώ οι προθέσεις είναι απατηλές και ο πολιτισμός χρησιμοποιείται ως στάχτη στα μάτια, για άλλες...

Η Ελληνική Μεραρχία Πεζικού που έκανε το Επος της Ηπείρου το χειμώνα του 1940

Στον πόλεμο του 1940-41 ο Ελληνικός Στρατός παρέταξε την μεγαλύτερη, αριθμητικά, δύναμη, στην ιστορία της Ελλάδας, από την προϊστορία έως σήμερα του Παντελή Καρύκα Συγγραφέα Στον...

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος

Ο πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν ένας από τους γιους του Ιωσήφ από άλλη γυναίκα, γι’ αυτό ονομαζόταν αδελφός του Κυρίου. Η...

Το Ιστορικό και Μεγάλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940

Συμπληρώνονται 85 χρόνια από το Ιστορικό και Μεγάλο ΟΧΙ της 28ηςΟκτωβρίου 1940. Με την ευκαιρία της Μεγάλης αυτής Εθνικής μας Εορτής, θα αναφερθώ στη βραδιά...

20 Οκτωβρίου 1827: Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου

Η Ναυμαχία του Ναβαρίνου αποτέλεσε σημείο καμπής για την εξέλιξη της Ελληνικής Επανάστασης Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γαλλίας, Μ. Βρετανία, Ρωσία) είχαν αποστείλει ναυτική δύναμη στη...

Οταν ο Ντίκ Φόσμπερι άλλαξε το άλμα εις ύψος

Όταν ο Αμερικανός αθλητής του εις ύψος άλματος Ντίκ Φόσμπερι Κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, αφήνοντας άφωνους τους όλους θεατές του σταδίου Λένιν, στην Μόσχα, περνώντας...

Ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής μας Ντίνος Κούης

Γράφει ο  Πάνος Ν. Αβραμόπουλος Στην περιωπή της αθλητικής μας ιστορίας ξεχωριστή θέση κατέχει αδιαμφισβήτητα, ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής μας του Άρεως Θεσσαλονίκης και της Εθνικής...

Ο Άγιος Λουκάς Ευαγγελιστής ο Θεόπνευστος

Ιατρός ψυχών και σωμάτων ​Η δόξα, η φήμη, τα υλικά αγαθά και το επάγγελμα που φέρνει πολλά χρήματα και κοινωνική αναγνώριση δεν γεμίζουν την ψυχή...

Συνταγματάρχης Ψαρρός πλήρωσε με τη ζωή του την αγάπη του για την Ελλάδα, τη Δημοκρατία και τη Λευτεριά

Εθνική Αντίσταση‧ σελίδα ηρωική της σύγχρονης ιστορίας με ελάχιστους λεκέδες Ο Ελληνικός Λαός υπερήφανος, δημοκράτης και ελεύθερος δεν μπορούσε να αντέξει την σκλαβιά και την...

ΔΗΜΟΦΙΛΗ