Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
– «Γειά σου ρε Κωστή», χαιρέτησε ο Πέτρος μπαίνοντας στο μπαράκι.
– «Καλώς τον Πέτρο», τον καλωσόρισε ο μαγαζάτορας.
– «Κάνε ρε έναν καφέ, ώρα για διάλειμμα».
– «Πως πάει βρε το ταξί»;
– «Τώρα θες να σου απαντήσω ή να σε ρωτήσω κι εγώ πως πάει το μπαράκι»;
– «Άστο, κατάλαβα».
– «Τι χαμός είναι αυτός ρε συ δίπλα στο στενό»;
– «Καλά, εσύ τώρα το πρόσεξες; Έτσι είναι συνέχεια».
– «Πάω τουαλέτα. Άσε τον καφέ στο πάσο κι έρχομαι».
– «Τι έγινε ρε Κώστα; Πάλι γκρινιάζει ο ταρίφας»; σχολίασε πειραχτικά ο Παντελής που μόλις είχε μπει κι αυτός.
– «Όπως πάντα ρε Παντελή. Όπως πάντα. Τώρα θα τον μάθουμε τον Πέτρο»;
– «Εεεπ..σας άκουσα! Καλώς τον Παντελή».
– «Γειά σου ρε Πετρή…πάλι στην τουαλέτα; Μήπως να εξεταστείς για κανα προστάτη»;
– «Μπα…γρήγορος ήσουν», τον πείραξε κι ο Κώστας.
– «Τι γρήγορος ρε, που μ’ έκοψαν τα τσογλάνια»!
– «Ποια τσογλάνια ρε; Αφού μόνος σου ήσουνα εκεί μέσα».
– «Καλά δεν σου είπα ότι γίνεται χαμός στο στενό»;
– «Σιγά το νέο ρε Πέτρο….πάλι άνοιξες το παράθυρο, ε; καλά να πάθεις. Να μην το
άνοιγες, να μην τους άκουγες».
– «Ρε συ φίλε, γίνεται σφαγή εκεί πίσω».
– «Ώχου, τι σφαγή μωρέ; Έτσι κάνουνε κάθε μέρα. Πάλι ξύλο παίζουνε»;
– «Για ξύλο δεν ξέρω, αλλά ότι «κάποια έχουνε βάλει κάτω», αυτό σίγουρα».
– «Συνηθισμένα πράγματα».
– «Τι συνηθισμένα ρε; Η κοπέλα βογγάει, δείχνει πως της έχουν κλείσει το στόμα».
– «Ναι καλά. Και γιατί πήγε εκεί πίσω μαζί τους; Θα τά’ θελε. Του συναφιού τους θα
είναι. Ίδια λέρα κι αυτή. Πετράκη, πολλές αστυνομικές ταινίες βλέπεις. Άντε
κούλαρε και πιες τον καφέ σου. Άστους αυτούς να βγάλουνε τα μάτια τους».
– «Κώστα πάντως έχει κι ένα δίκηο ο Πέτρος. Γιατί τους αφήνετε ρε συ»;
– «Και τι θες να κάνω ρε Παντελή»;
– «Όχι μόνον εσύ Κώστα. Όλη η γειτονιά. Δεν σας ενοχλεί δηλαδή; Δεν φοβάστε»;
– «Εντάξει. Δεν είναι ωραίο. Αλλά και τι να γίνει δηλαδή»;
– «Ρε συ Κώστα, έχεις πίσω από τον τοίχο σου έμπορους ναρκωτικών, πόρνεςκαι
μαχαιροβγάλτες και το αντιμετωπίζεις έτσι άνετα; Τα παιδιά σας ρε συ περνάνε
από εδώ».
– «Και θα τα βάλω εγώ μαζί τους ρε Πέτρο; Θες να μου το κάψουν το μαγαζί»;
– «Δεν ξέρω. Πάντως κάποιες άλλες γειτονιές επειδή το πήραν ζεστά κάτι κατάφεραν.
Κάπως ανάσαναν».
– «Κι εδώ μαζεύονται οι γείτονες, κουβεντιάζουν, ξανακουβεντιάζουν αλλά οι
περισσότεροι δεν ανακατεύονται».
– «Όπως εσύ ας πούμε, ε»;
– «Παντελή, εγώ κοιτάω την δουλειά μου. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά της Πολιτείας.
– «Και που είναι η Πολιτεία τώρα ρε Κωστή»;
