Η Λευκή που τρόμαξε τα… μαύρα μυαλά της μεταπολίτευσης.

Λευκή, Αντωνάρου – Ρούσσου. Η όμορφη Χιώτισσα, υποψήφια στον τόπο καταγωγής της με το χρίσμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, έμελλε να έρθει αντιμέτωπη με όλη την μαυρίλα που μαστίζει την πατρίδα εδώ και δεκαετίες.
Αλήθεια, πόσο καλύτερη θα ήταν η Ελλάδα εάν όλη την (γλοιώδη) φαιά ουσία που ξοδεύουν οι νοσηροί εγκέφαλοι της διαπλοκής, την χρησιμοποιούσαν έστω και για λίγο για να κάνουν απλώς την δουλειά τους. Την δουλειά για την οποία αυτή η χώρα τους ακριβοπληρώνει, οδηγούμενη μαθηματικά στην εξαθλίωση.
Διότι μην γελιέστε, πίσω από κάθε εκτοξευτήρα λάσπης, βρίσκονται πακτωλοί δημοσίου χρήματος που ρέουν μέσα από τα κανάλια της διαπλοκής για να διατηρήσουν την πολιτική σηπεδόνα στην παρούσα, ελεεινή μορφή της.
Η Λευκή δεν έχει όμως ανάγκη από προστασία, αφού η Χίος γνωρίζει πολύ καλά αυτήν και την οικογένεια της. Πατέρας και Μάνα από τις Οινούσσες, κρίκοι και αυτοί στην εσωτερική μετανάστευση που κλόνισε τις ακριτικές περιοχές από αυτή τον ιδιότυπο ξεριζωμό. Προϊόν και αυτός, της “Εθνικής πολιτικής” του Κολωνακίου που στέρησε τα παιδιά από τις μήτρες της Μητέρας Ελληνικής Γης.
Την ίδια Χιώτικη Γη που δέχτηκε τα αναθήματα του πόνου για την μικρή αδελφή της Λευκής, την Κατερίνα και τον πατέρα της. Το καμπαναριό και την εικόνα της Αγίας Αικατερίνης για την απώλεια τους. Χτυπημένοι και οι δύο από την επάρατη νόσο.
Η ίδια κατάφερε να αριστεύσει στις σπουδές αλλά και στους δεσμούς της με το νησί στο οποίο ανήκει. Και η απόδειξη δεν είναι οι εικόνες και οι δωρεές στις μνήμες των αγαπημένων της αλλά αυτή η απόφαση της να πολιτευθεί στην Γη της αντι να επιλέξει την ευκολία της μεγάλης περιφέρειας.
Η Λευκή βλέπετε ενεπλάκει από νωρίς στην πολιτική χωρίς όμως ποτέ να εξαργυρώσει την εμπλοκή της με οφίτσια και βόλεμα. Ήταν πάντα στις επάλξεις, τα τελευταία χρόνια στο πλευρό του Πάνου Καμμένου και το μόνο “ρουσφέτι” που ζήτησε, ήταν το δικαίωμα να προσφέρει στον τόπο καταγωγής της, την Χίο.
Είναι τόσο δύσκολο στο σύστημα της μεταπολίτευσης που μεγάλωσε με την πορνοβοσκή του Νίτρο και την ηθική κατάπτωση του Σημιτισμού, να ανεχθεί το γεγονός πως υπάρχουν γυναίκες λεβέντισσες σαν την Λευκή που δεν πούλησε ποτέ την ομορφιά της. Με τέτοια κληρονομιά και βιώματα, πως θα μπορούσε άλλωστε.
Όπως δεν μπορούν να συλλάβουν πως μπορεί μία όμορφη γυναίκα να έχει τέτοιο τσαγανό ώστε να μπει στα βαθιά χωρίς σωσίβιες δομές και δεκανίκια. Μόνο και μόνο επειδή έχει μπέσα και πάθος για την Χίο, για την Ελλάδα.
Όποιος μάχεται για την πατρίδα Λευκή μου, βρίσκει μπροστά του πάντα τον Εφιάλτη. Τον Εφιάλτη, που αυτός ο υπέροχος λαός, από Κύριο όνομα τον μετέτρεψε σε ουστιαστικό ώστε να γράφεται με μικρά γράμματα μέσα στους αιώνες: Ο εφιάλτης, καταδικασμένος στην αέναη απαξίωση.
Είναι τιμή σου λοιπόν Λευκή, που ακολούθησες τον κώδικα πραγματικής Τιμής. Να είσαι σίγουρη ότι και οι συντοπίτες σου θα σε τιμήσουν με την ψήφο τους, στέλνοντας τους εφιάλτες και τις μαύρες ψυχές τους στους υπονόμους της ιστορίας.
Ειδικά στην Χίο, που γνωρίζει από ηρωϊσμό και προδοσία.