Σύμφωνα με το The Economist …
Η ιδέα μιας ρήτρας αμοιβαίας άμυνας που είναι πιο ουσιαστική και ισχυρότερη από το Άρθρο 5
(ρήτρας συλλογικής άμυνας της ιδρυτικής συνθήκης) του ΝΑΤΟ-που υποχρεώνει έναν σύμμαχο να προβεί «σε ενέργειες που κρίνει αναγκαίες» -δεν είναι πρωτοφανής.
Η Γαλλία έκανε το ίδιο με τη Γερμανία στη συνθήκη του Άαχεν του 2019. Η αγγλογαλλική συνθήκη Lancaster House του 2010 αναφέρεται επίσης σε εκτεταμένες πυρηνικές εγγυήσεις.
Αλλά τέτοιες διμερείς συμφωνίες είναι κακές ειδήσεις για το ΝΑΤΟ , λέει ο Γουές Μίτσελ (Wess Mitchell), Αμερικανός πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος είναι πρόεδρος της ομάδας προβληματισμού της συμμαχίας από το 2020.
Το νέο σύμφωνο «θα θεωρηθεί στο ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα από τα ανατολικά μέλη της συμμαχίας ως υπονόμευση σιωπηρά του άρθρου 5», αναφέρει. Άλλοι, όπως η Πολωνία, ενδέχεται να ενθαρρυνθούν να αναζητήσουν τις δικές τους εγγυήσεις ad hoc από την Αμερική.
Για την ιστορία…
Στις 31 Μαρτίου 2020, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, διόρισε τον Μίτσελ συμπρόεδρο της ομάδας προβληματισμού υψηλού επιπέδου του ΝΑΤΟ.