Απευθύνομαι σε εσένα αγαπημένε, άγνωστε φίλε, μήπως έστω και την ύστατη στιγμή,σώσουμε κάτι από τον κόσμο που ζούμε. Αγρίεψαν οι άνθρωποι φίλε μου και δυστυχώς μεταξύ τους αναγνωρίζουμε πλέον και γνωστά μας πρόσωπα.
Αφαιρούν δίχως σκέψη, θα έλεγα και με την ελπίδα ότι θα δοξαστούν από τους ομοίους τους, τη ζωή ενός παιδιού, η ηλικία έχει απλά το ρόλο της ελπίδας, ενός ανθρώπου λοιπόν, γιατί προτιμά διαφορετικά ποδοσφαιρικά σύμβολα. Κάτι τόσο απλό γίνεται αιτία θανάτου.
Άλλοι σκοτώνουν για 1ή5ή10 χαρτονομίσματα, έναν ανυποψίαστο, φιλήσυχο άνθρωπο, γιατί το «δικαιούνται». Κυριαρχεί παντού ανεξέλεγκτη βία από τα χαράματα μέχρι τα περασμένα μεσάνυχτα.Η καθημερινότητά μας χαρακτηρίζετα από φόβο. Ακόμα και τα παιδικά και μη, παιχνίδια, πλημμυρίζουν από βία.
Πόσους σκότωσες εσύ; Τόσους έφαγα εγώ. Θεωρώ ότι απέχουμε ελάχιστα από την επικράτηση του Δικαίου του βιαιότερου. Φυσικά ο συγκεκριμένος δρόμος είναι αδιέξοδος. Θέμα χρόνου η πλήρης διάλυση του όποιου κοινωνικού ιστού. Δεν το βλέπουμε;
Φρονώ ότι έφτασε ήδη χθες, η ώρα να αντιδράσουμε σε αυτή την αθλιότητα. Να αντιδράσουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι σε αυτή την ανθρωποφαγική κατάσταση. Λέω εμείς, γιατί ως συνήθως οι Πολιτικοί μας, απλά θα κάνουν τις αναμενόμενες δηλώσεις και ύστερα θα αποσυρθούν στα πολυτελέστατα διαμερίσματά τους, αδιάφοροι οι περισσότεροι να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων.
Η Πνευματική Ηγεσία θα κρύβεται στα χρυσά φρούρια της και οι καθοδηγούμενοι υπερασπιστές του δικαίου, κάπου θα απολαμβάνουν τους κόπους τους. Άρα το νόμισμα της βασιλόπιτας, μας έμεινε στα χέρια.
Πως; εύλογα θα με ρωτούσες φίλε μου.
Μέσω του επαναπροσδιορισμού θα σου απαντήσω. Να επαναπροσδιορίσουμε τις κοινωνικές μας αξίες, όχι ως θεωρητικά σχήματα, αλλά στην πράξη. Η γενική και αφηρημένη, όπως κατάντησε έννοια του Σεβασμού, να καθορίζει τη μέρα μας.
Σεβασμό στο δικαίωμα του« Άλλου» στη ζωή, στη διαφορετική άποψη, έκφραση και δράση. Εκ θεμελίων απαναπροσδιορισμό των ορίων της συνύπαρξης. Χωρίς κανόνες, κανένα σύνολο δεν μακροημέρευσε.
Ας σταθούμε με ειλικρίνεια όλοι μπροστά στον καθρέφτη μας φίλε μου και επιτέλους ας αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Λόγω χρόνου και έκτασης, απότομα σε εγκαταλείπω.
Με εκτίμηση
Α. ΓΑΚΗΣ
Ονειροπόλος λογοτέχνης