O ANΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΘΡΥΛΟΣ
Θα παρατηρησατε (οι πιο παρατηρητικοι) ποσο “ντουκου” περασαν τα καναλια την αναχωρηση του Δημητρη Κοντομηνα για απροσδιοριστο προορισμο. Θα αναρωτηθηκατε γιατι δεν βγηκαν υπουργοι, αρχηγοι κομματων, διευθυνταδες καναλιων, παρουσιασταδες, ρεπορτεραρες — εστω και μια ορδη ασημαντων αταλαντων παρουσιαστριων — να υμνησουν τον θανοντα.
Η Βικυ εγραψε καπου οτι, μετα απο μακρυτατο χρονο σε κωμα, “πεθανε μονος” . Δηλαδη, ουτε η “ενοικιαζομενη” εσχατη συντροφος του δεν ηταν εκει, φυσικο αλλωστε αφου δεν επαιρνε το συμφωνημενο μηνιαιο ενοικιο.
Ο Δημητρης Κοντομηνας ηταν καποτε (και με εκανε μερικες φορες να το πιστευω, οσο και αν οι πραξεις του το διεψευδαν) φιλος μου. Τον γνωρισα στο κτιριο της Βασ. Σοφιας οπου στεγαζοταν η GTV, εταιρια (μου) παραγωγης της εποχης εκεινης. Μου συστηθηκε ως ασφαλιστης και δηλωσε επιθυμια συνεργασιας. Του απαντησα ολιγον απαξιωτικα οτι δεν χρειαζομαι ασφαλεια.
Ομως τα εφερε ετσι η ζωη που οχι απλως να συνεργαστουμε (οταν μετετρεπε τις ασφαλειες Ταμπουρα σε Interamerican) αλλα να κανουμε στενη παρεα, να δημιουργουμε μαζι ολα τα διαφημιστικα της εταιριας του, να γινουμε συνεταιροι στο Video Club of Greece (πρωτη εταιρια που ενοικιαζε βιντεοκασετες, πρωτη που κυκλοφορησε VHS και Beta με ελληνικους υποτιτλους) και, αργοτερα, να μου αναθεσει το τοτε Alpha-Sky, οταν εβγαλε τον Τσοτσορό και αγορασε το μεριδιο του Ιδρυματος Ωναση.
Του εφτιαξα τον Alpha και το ανταπεδωσε με πολλες αθετησεις συμφωνιων. Οσο ανεβαιναν οι “μετοχες” του στα media, τοσο πιο αφιλος γινοταν, με αθλιο παραδειγμα την πληρη εγκαταλειψη του αδελφικου του φιλου και συνεργατη Γιωργου Ψαρρα, που τον αφησε εκτεθιμενο σε δεκαδες αγωγες.
Ο Κοντομηνας μονος του αποξενωσε ολους τους φιλους, ευνοησε και πληρωσε ακριβα σχεσεις επαγγελματικες και προσωπικες με αναξιους και αναξιες, εφτασε ακομη και μαζι μου, για σοβαρο λογο, στα δικαστηρια, οπου εχασε πανηγυρικα. Του ειχα στειλει εκεινο τον καιρο, για την ηττα του, ενα καυστικο σημειωμα που το εδειξε στους νομικους του συμβουλους με το σχολιο “να το παραδεχτουμε, ξερει να γραφει.”
Ολα αυτα, επειδη ειχε μια “πτερνα” που την εκμεταλλευονταν μερικοι επι χρονια: πιστευε ο,τι του ελεγαν χωρις να το ερευνησει, επαιρνε κεφαλια, “απελυε” ερωμενες, και μονο που καποιος, στο τελος της ημερας, θα του ελεγε κατι ανεπιβεβαιωτο, ασαφες, συκοφαντικο.
Ετσι ο ανθρωπος που θα μπορουσε να εχει γινει θρυλος, πεθανε μονος του, σε μια μοναξια που ηταν αποκλειστικα δικο του εργο. Ελπιζω η γλυκυτατη κορη του, η Μαρια, να εχει στη ζωη της λιγους αλλα πιστους και αληθινους φιλους, κατι που δεν καταφερε μεσα σε ογκο οικονομικων επιτευγματων, σκανδαλων και διωξεων, ο πατερας της. Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις