Γράφει ο Βασίλης Κικίλιας για τα xalia(υποψήφιος βουλευτής Α Αθηνών με τη Ν.Δ.)
Μια από τις πιο αγαπημένες φράσεις των πολιτικών της άλλης όχθης του Ατλαντικού ταιριάζει σε όλους εκείνους που θεώρησαν την ΑΟΖ «μόδα που θα περάσει» αλλά και σε όλους τους όψιμους υποστηρικτές της.
Ταιριάζει όμως και σε όλους εκείνους που αδυνατούν να κατανοήσουν τι σημαίνει για την
επανεκκίνηση της οικονομίας η χάραξη και οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Τι σημαίνει για τη Νέα Γενιά που θέλει να τα καταφέρει και να μείνει στην Ελλάδα.
Ασχολούμαι με την ΑΟΖ τον τελευταίο χρόνο με μεγάλη ένταση και απόλυτη προσήλωση στη σοβαρότητα του μεγάλου αυτού εθνικού μας θέματος.
Γνωρίζουμε το πλαίσιο της ΑΟΖ από το 1982 που καθορίζεται από το Δίκαιο της θάλασσας κι όμως μια απέραντη σιωπή σκέπαζε το απέραντο γαλάζιο της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια.
Από αυτή την εκκωφαντική σιωπή που δημιουργεί πάμπολλες απορίες τελικά περάσαμε στην κριτική και στις κατηγορίες ενάντια στον ενθουσιασμό που προκάλεσε η ανακάλυψη του πλούσιου κυπριακού κοιτάσματος της Αφροδίτης και ιδιαίτερα όμως η διαχείριση της θέσπισης της ΑΟΖ από το μικρό και ταλαιπωρημένο κράτος της Κύπρου.
Παραμένει όμως ακόμα ζωντανό το ερώτημα αν θέλουμε τελικά να υπερβούμε τα όποια φοβικά μας σύνδρομα και να θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ.
Η απάντηση δόθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο και την προσωπική δέσμευση του προέδρου της ΝΔ κ Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο Μέγαρο στις 22 Απριλίου 2012.
Θέλουν δεν θέλουν οι λάτρεις του εθνικού μας ραγιαδισμού, η Ελλάδα από φέτος κιόλας, από το δεύτερο εξάμηνο του 2012 θα θεσπίσει την ΑΟΖ της. Θέλουν δεν θέλουν η ελληνική ΑΟΖ θα βγάλει από την κρίση την πατρίδα μας, όχι γιατί θεραπεύει «πάσαν νόσον» , όπως αντιτάσσουν οι δέσμιοι του φόβου τους και οπαδοί της άρνησης, αλλά γιατί πολύ απλά το οφείλουμε στις επόμενες γενιές.
Δεν αρκεί να παρακολουθούμε θεωρητικές εξαγγελίες που υπαινίσσονται προεκλογικά και ψελλίζουν λόγω των επικείμενων εκλογών ότι όλοι συμφωνούν και το περιλαμβάνουν στα προγράμματα τους. Η ΑΟΖ είναι και παραμένει θέμα υπερκομματικό και ύψιστης εθνικής υποχρέωσης μας.
Η ΝΔ το ανακήρυξε σε αιχμή του δόρατος της πολιτικής της για το μέλλον της χώρας.
Οφείλουμε να ξυπνήσουμε από αυτόν κοινωνικό λήθαργο και μόνο τότε θα συμμετάσχουμε , όπως διατείνεται σε όλους τους τόνους , ο φίλος μου Νίκος Λυγερός, «στην επανάσταση της Θάλασσας για το μέλλον της πατρίδας και του λαού μας».
Τότε και μόνο τότε θα γευτούμε τα πολλά και πολυεπίπεδα οφέλη που έχει να μας προσφέρει η ΑΟΖ και η εκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου μας.
Όχι γιατί εξιδανικεύω την θέσπιση της ΑΟΖ και όχι πολύ περισσότερο βέβαια επειδή πρέπει να βρώ ελπίδα προεκλογικά για να τεκμηριώσω πολιτικό λόγο αισιόδοξο μιας και δοκιμάζομαι στην Α Αθηνών με τη ΝΔ, αλλά επειδή η θέσπιση της ΑΟΖ και η εκμετάλλευση του πλούτου που ορίζει, αποτελεί τη μοναδική λύση ανάπτυξης απέναντι στη στείρα πολιτική των περικοπών, της υπερφορολόγησης και του ξεπουλήματος των εθνικών μας κειμηλίων και ασημικών.
Όλα αυτά εύκολα μπορούμε να τα μετατρέψουμε σε θέσεις εργασίας και σε νούμερα για του εραστές των στατιστικών και των μετρήσεων. Από την πρώτη στιγμή, που θα περάσουμε στη δράση αφήνοντας παράμερα τα λόγια, χρειαζόμαστε ικανούς διαπραγματευτές και στελέχη έμπειρα στη διαπραγμάτευση μιας και περνάμε στα ουσιαστικά θέματα.
Αμέσως μετά έρχονται οι έρευνες οι γεωτρήσεις και οι εξορύξεις και επιβάλλεται από σήμερα να στοχεύουμε στην ανακάλυψη έμπειρων στελεχών ώστε να επανδρώσουμε τα αντίστοιχα τμήματα.
Στη συνέχεια οι εφοπλιστές θα επενδύσουν σε πλοία κατάλληλα για τη μεταφορά του υγροποιημένου αερίου, ενώ σταθμοί αεροποίησης θα κατασκευαστούν στην ηπειρωτική Ελλάδα απασχολώντας εργατικό δυναμικό κάτι ανάλογο με τη Ρεβυθούσα στο κόλπο Μεγάρων. Επομένως περνάμε σε άλλα μεγέθη μεγαλύτερα και διαφορετικότερα.
Το λιμάνι του Πειραιά αλλά και άλλα μεγάλα ελληνικά λιμάνια σύντομα θα αρχίσουν να προσαρμόζονται σ αυτές τις απαιτήσεις.
Προσπαθώ να δώσω μονάχα μια γεύση της πλήρους ανατροπής στο σκηνικό της κρίσης που φέρνει στη χειμαζόμενη Ελλάδα η ΑΟΖ.
Δεν είναι θέμα προεκλογικής εκμετάλλευσης. Είναι θέμα ουσίας γιατί είναι εθνικό.
Οφείλουμε να περάσουμε από την στρατηγική και το σχεδιασμό επιτέλους στη δράση που θα φέρει την οικονομική λύση.
Και αυτή ώρα είναι ΤΩΡΑ!!
Ο Βασίλης Κικίλιας είναι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στην Α Αθηνών.