Η απογοήτευση που νιώθω σήμερα δεν εκφράζεται με λόγια. Είμαι πληγωμένη, που το βουνό των αποδεικτικών στοιχείων δεν ήταν ακόμα αρκετό για να αντισταθεί στη δυσανάλογη δύναμη και επιρροή του πρώην συζύγου μου.
Είμαι ακόμη πιο απογοητευμένη με το τι σημαίνει αυτή η ετυμηγορία για άλλες γυναίκες. Είναι οπισθοδρομικό. Ρυθμίζει το ρολόι σε μια εποχή που μια γυναίκα που μίλησε ανοιχτά θα μπορούσε να ντροπιαστεί και να ταπεινωθεί δημόσια. Ανατρέπει την ιδέα ότι η βία κατά των γυναικών πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.
Πιστεύω ότι οι δικηγόροι του Τζόνι κατάφεραν να κάνουν την επιτροπή των ενόρκων να αγνοήσει το βασικό ζήτημα της ελευθερίας του λόγου και να αγνοήσει τα στοιχεία που ήταν τόσο πειστικά. Ενώ κερδίσαμε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Λυπάμαι που έχασα αυτή την υπόθεση. Αλλά είμαι ακόμα πιο λυπημένη που φαίνεται ότι έχασα το δικαίωμα που πίστευα ότι είχα ως Αμερικανίδα – να μιλάω ελεύθερα και ανοιχτά.