Τα κόμματα της Αριστεράς θα εύχονται προφανώς, να λάβει σήμερα πλειοψηφία εδρών η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, αλλά όχι και πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα. Φανταστείτε για παράδειγμα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να λάβουν μαζί πάνω από 151 έδρες αλλά ταυτόχρονα να κυμανθούν κοντά στο 40% του εκλογικού σώματος. Τότε αφενός τα μνημονιακά κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) θα αναγκαστούν, με την πίεση και της τρόϊκας να συγκυβερνήσουν, αφετέρου τα αριστερά κόμματα θα μπορούν εκ του ασφαλούς να καταγγέλλουν την αντιδημοκρατική διάσταση μεταξύ βουλευτικών εδρών και λαού.
Αυτή η κραυγαλέα ανήθικη και αντιδημοκρατική αντίθεση, μεταξύ εδρών και λαού, θα αναγκάσει την συγκυβέρνηση είτε να γίνει πιο αυταρχική και δικτατορική, είτε θα την αναγκάσει σε διάλυση. Γι’ αυτό, αν προσέξατε τελευταία ο μεν Βενιζέλος έλεγε ότι… απαιτείται το 50%+ του εκλογικού σώματος για συγκυβέρνηση, ο δε Σαμαράς επαναλάμβανε ότι δεν πρόκειται να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ και ότι θα ζητήσει ξανά εκλογές. Αν υπάρξει τέτοια συγκυβέρνηση, με τις πιο πάνω προϋποθέσεις, αυτό θα είναι καταστροφή και για τα δύο κόμματα.
Αν όμως τα φέρει ο λαός έτσι τα πράγματα, ώστε να μην πάρουν πλειοψηφία εδρών μαζί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τότε το αντιμνημονιακό μέτωπο, εκτός από πλειοψηφία στο λαό, θα έχει πλειοψηφία και στη Βουλή. Αυτό το σενάριο θα είναι η τέλεια καταστροφή κυρίως για την Αριστερά. Για να σχηματιστεί κυβέρνηση θα πρέπει να συγκυβερνήσουν μαζί τουλάχιστον ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ κ.λ.π. ή να υπάρξει έστω ψήφος ανοχής. Είναι όμως κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει.
Κάτι τέτοιο όμως θα εκθέσει ανεπανόρθωτα τα κόμματα της Αριστεράς και γενικότερα τα μικρότερα κόμματα και θα αποδείξει ότι τα κόμματα αυτά εξακολουθούν να παραμένουν κόμματα διαμαρτυρίας, τη στιγμή που ο λαός τα εμπιστεύεται για να τον βγάλουν από την δύσκολη θέση.
Σε μια τέτοια περίπτωση, στις επόμενες εκλογές λοιπόν που αναγκαστικά θα γίνουν πολύ σύντομα μετά, είναι απόλυτα βέβαιο ότι τα αναξιόπιστα Αριστερά κόμματα διαμαρτυρίας, θα χάσουν μεγάλη εκλογική δύναμη και από εκεί και μετά θα βαίνουν μειούμενα μέχρι την διάλυσή τους ή την αναγκαστική μετεξέλιξή τους σε κυβερνητικά κόμματα. Θα επιβιώσει μόνο εκείνο από τα αριστερά κόμματα που θα δείξει πραγματική πρόθεση για δημιουργία αντιμνημονιακής κυβέρνησης.
Πέτρος Χασάπης