Ο Ηλίας Βουτιερίδης (1874 – 10 Αυγούστου 1941) ήταν Έλληνας ιστορικός της ελληνικής λογοτεχνίας, ποιητής, πολεμιστής και δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε στο Σουλινά στη Ρουμανία όταν ο πατέρας του υπηρετούσε εκεί ως προξενικός υπάλληλος. Στην Κρητική επανάσταση του 1897 συμμετείχε ως εθελοντής, έγραψε δε και εξέδωσε με έξοδα της Επαναστατικής Επιτροπής της Κρήτης την Ιστορία της Κρητικής Επανάστασης του 1897. Το 1900 εξέδωσε τη ποιητική του συλλογή «Σύννεφα».
Από το 1903 συνεργάσθηκε με το δημοτικιστικό περιοδικό Νουμάς που εκδιδόταν από τον Δ. Ταγκόπουλο. Μεγάλο μέρος δε αυτού το έγραφε ο Βουτιερίδης με τα ψευδώνυμα «Γρίφιλος», «Γοργίας», «Σταύρος Λαμπέτης» και «Τίμωνας».
Ο Βουτιερίδης υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους αγωνιστές του ακραίου δημοτικισμού. Αντίθετα στη τέχνη του παρόλο ότι ήταν συντηρητικός δεν παρέμεινε μακριά από την επίδραση των νεωτεριστικών ιδεών της εποχής του.
Ως δημοσιογράφος υπήρξε από τους επιφανέστερους στην εποχή του και είχε χρηματίσει δύο φορές Πρόεδρος της Ενώσεως Συντακτών των Αθηναϊκών εφημερίδων το 1920 και 1923. Υπήρξε επίσης Καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου καθώς επίσης και Γραμματεύς στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Η σύζυγός του, Ναταλία, απεβίωσε το 1982. Από τον γάμο τους απέκτησαν έναν γιο, τον Περικλή.
Εργογραφία
Στο έργο του εκτός από την Ιστορία της Κρητικής επανάστασης, συγκαταλέγεται η Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (δίτομο έργο για το διάστημα 1453-1800, εκδόθηκε το 1924- 1927, η Σύντομη Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας (καλύπτει το διάστημα 1000-1930 και εκδόθηκε το 1933), Νεοελληνική Στιχουργική (1929) και πολλές μεταφράσεις αρχαίων λυρικών. Επίσης δημοσίευσε πολλές ποιητικές συλλογές, δράματα καθώς και μεταφράσεις.