Βγήκε λοιπόν κανονικά στο προσκήνιο χτες ο πολυς και πολύ γνωστός Ευρωπαίος και «αφιλοκερδής» τουρκόφιλος Σαρλ Μισελ ο εκ Βελγίου ορμώμενος, για να επιτιμήσει την Κομισιόν ότι αργεί να πάρει μέτρα για την ενέργεια ( αυτό δεν δεν το είπε) και για τη θέρμανση των Ευρωπαίων τον χειμώνα που έρχεται, λες και αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη της Ούρσουλα, και όχι των υπουργών της ενέργειας των κρατών/μελών της ΕΕ οποίοι συσκέπτονται για να συγκλίνουν τις διαφορές τους και να αποφασίσουν.Είναι όντως περίεργη αυτή η πρεμούρα για απόφαση ΤΩΡΑ που έδειξε να επείγεται ο γνωστός Σάρλ.
Ποίον άλλον άραγε ενδιαφέρει και βιάζεται να μάθει γιά το τί θα αποφασίσει πάνω σε αυτό το «καυτό» ζήτημα η Ευρώπη; Και αυτό διότι εκείνα τα, λες και γνωρίζονταν από παιδιά,
περίεργα και λίαν «θερμαντικά» χαμόγελα που αντάλλαξαν με τον Ερντογάν πλησίον του έχοντας την αμήχανη Ούρσουλα δίπλα στην πόρτα όρθια, οι δυό τους καθιστοί και αδιάφοροι για την παρουσία της, να μην γνωρίζει ποία η θέση της στον χώρο, λέει πολλά. Να μιλήσει λοιπόν ο κ. Μισέλ και να πει προς τί η βιάση του; Να μην κρυώσουν οι Ευρωπαίοι. ή για να ενημερώσει τον διπλό ρουφιάνο εγκαίρως;
Η ειρωνία και ο εκβιασμός που δέχεται η Ευρώπη, και καλά να πάθει ως έρμαιο του Ζελένσκι, φίλου του Ερντογάν, φίλου του Σάρλ, την έχει φέρει να της εκτοξεύονται σάχλες ακόμη και απο παράπλευρα παιδοβούβαλα που κόβουν ξύλα με το τσεκούρι ον κάμερα.Λες και το κάνουν κάθε μέρα. Ή μήπως το κάνουν;
Όμως η TV τους δεν το είχε ξαναδείξει εκτός συνόρων. Το κλαψούρισμα τέλος του Ερντογαν δημόσια στη κυρία Μπάμποκ πως «μέχρι πιο πριν σας γνωρίζαμε αλλιώς» έχει πολλά απόνερα που θα βγαίνουν σιγά σιγά, και σε κάθε ευκαιρία. Εξ ού και η λύσσα των λύκων με πανσέληνο οποία και συνέπεσε. Προχτές ήταν.