Απίστευτο κι όμως αληθινό. Όλος ο κόσμος είδε στις ειδήσεις τις τηλεοπτικές,
την Γενική Εισαγγελέα της Νέας Υόρκης να ανακοινώνει δίωξη εναντίον του Ντόναλντ Τράμπ για φορολογικές απάτες, περίπου σαράντα ημέρες πριν τις ενδιάμεσες εκλογές όπου θα κριθεί ποιό κόμμα, δύο είναι, θα έχει την πλειοψηφία στα νομοθετικά σώματα, δυο είναι και αυτά, στις ΗΠΑ.
Η κατηγορία συνίσταται στο ότι κατέθεσε υπεραξίες ακινήτων του, περί του τρείς φορές πιό ψηλά, στα δικαιολογητικά προς τράπεζες, για να πάρει ανάλογα υψηλότερα
δάνεια από αυτές. Και τα πήρε. Και τα πήρε γιατί του τα δώσανε. Η απάτη, θα ήταν απάτη, μόνο με αθέτηση υποχρέωσης αποπληρωμής δανείων ή αδυναμία παντελούς ανταπόκρισης δηλαδή δεν έχω «κρατήστε τις εγγυήσεις». Από πού άραγε να προκύπτει η απάτη, όταν όπως δείχνεται, δεν υπάρχει καθορισμός αντικειμενικών αξιών ακινήτων. Ο Τράμπ λοιπόν, με το κατηγορητήριο που του απάγγειλλαν, αθωώνεται, και εγκαλούνται οι τράπεζες να ψάξουν να βρουν τα λάθη τους. Εφόσον τα πράγματα έχουν μόνο σε ότι είπε η Εισαγγελέας.