Οι γέροι έχουν μιά μεγάλη αξία ,τις μνήμες τους.
Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Οι γέροι εφόσον δεν έχουν ξεκουτιάνει , θυμούνται πράγματα τα οποία οι νέοι δεν τα έζησαν και τα οποία το σύστημα δεν θέλει να μάθουν . Θα σας γράψω τώρα ένα από αυτά , το οποίο μπορεί να αποδειχθεί και επίκαιρο . Ήταν τότε την περίοδο ( 63-65 ) που κυβερνούσε η Ένωση Κέντρου . Ένας βουλευτής της , ο οποίος υπήρξε και Υπουργός της κυβέρνησης του Βουνού είχε γίνει ο κύριος στόχος της συντήρησης . Με αφορμή αυτόν τον (κομμουνιστή 😉 βουλευτή ,τα συντηρητικά κόμματα και ο τύπος τους , κατηγορούσαν τον Παπανδρέου ότι θα φέρει τον κομμουνισμό στην Ελλάδα και τελικά ο βασιλιάς με αφορμή και αυτό απέμπεψε τον Παπανδρέου από την πρωθυπουργία .
Αυτόν τον (κομμουνιστή 😉 βουλευτή όμως , σε λυγώ τον κάλεσε ο βασιλιάς και του έδωσε την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση , για να γίνει πρωθυπουργός . Τον εξευτέλισε έτσι και αποκάλυψε στο πανελλήνιο ότι ήταν από πάντα , μέσα στον προοδευτικό χώρο, ένας πράκτοράς των Άγγλων και των ανακτόρων . Και μη νομίσετε ότι έκαψαν έναν πράκτορα τους , τον συγκεκριμένο ήξεραν ότι θα τον έχαναν σύντομα καθώς έπασχε από την επάρατο .
Δεν γράφω ονόματα επειδή σέβομαι τους νεκρούς , εξάλλου η ιστορία δεν του χαρίστηκε .
Γιατί τα θυμήθηκα όμως τώρα αυτά και τα έγραψα ; Για δυο λόγους ! Ο πρώτος είναι για να τονίσω στο λαό ότι τα πράγματα , δεν είναι πάντα όπως φαίνονται . Και ο δεύτερος για να θυμίσω στους πολιτικούς , αν τους ενδιαφέρει η υστεροφημία τους , ότι αφού παίξουν το ρόλο τους , το σύστημα δεν έχει κανένα ενδοιασμό τους κάψει .
