Γεια σου Έλληνα,

Με λένε Δημήτρη και θα ήθελα να σου εκφράσω κάποια πράγματα που με απασχολούν, ίσως και εσένα.
Η διάσπαση είναι εργαλείο σπουδαίο για τους λίγους, που σκοπό έχουν να ελέγξουν τους πολλούς.
Η συλλογικότητα είναι εργαλείο σπουδαίο για τους πολλούς, που σκοπό έχουν την αυτοδυναμία.
Ελπίζω εσύ όπως και εγώ, να έχεις ήδη αντιληφθεί ότι η ζωή σου δεν ξεκινάει, ούτε τελειώνει μέσα στην φυλακή που κάποιοι έκτισαν για σένα ή σε παρέσυραν να κτίσεις ο ίδιος την δική σου. Η ελεύθερη ζωή ξεκινάει υπερνικώντας τον φόβο για τον θάνατο και τελειώνει όταν ο φόβος για τον θάνατο υπερνικήσει στη ζωή μας.
Όταν δεν θα βρίσκεσαι εν ζωή δεν θα σε απασχολεί ο θάνατος πλέον, ούτε φόβο θα έχεις
πια, όσο έχεις ζωή όμως πρέπει να παλεύεις για αυτή με αρετή και τόλμη.
Τι έχει νόημα αλήθεια, το πόσο θα ζούμε ή το πώς θα ζούμε;
Διότι και τώρα ζούμε αλλά είμαστε σκοπίμως σε καταστολή, εκφοβισμένοι και κακοποιημένοι, ενώ θα έπρεπε να είμαστε ευδαίμονες.
Είναι δύσκολο να ξεκινήσεις από την αρχή, πρέπει πρώτα να έρθεις αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό.
Να μάθεις από τα λάθη σου χωρίς να τα επαναλάβεις ξανά, να φέρεις σε ισορροπία την ψυχή σου, να κυριαρχήσεις τον εαυτό σου και τέλος να δημιουργήσεις αυτό που πάντα ήθελες.
Κρατώντας σε έλεγχο αυτό που κάποτε σε έκανε να σκέπτεσαι αλλά και να πράττεις άδικα, αλόγιστα και ανισόρροπα.
Θα πρέπει μέσα στην αδυναμία του μυαλού σου να βρεις αυτό που θα σε συνδέσει με τον κόσμο όλο, αυτό που ενώνει και κινεί τα πάντα για εσένα μέσα στο σύμπαν που υπάρχεις.
Όταν τα καταφέρεις, θα αντλήσεις την δύναμη που χρειάζεσαι για να παλέψεις ότι σε πολεμάει.
Μόλις νιώσεις το μεγαλείο της συλλογικότητας σου/μας ως Έλληνες, έχοντας για οδηγούς τη γλώσσα, τη σκέψη, τη γνώση και τις αρετές, τότε θα μπορέσεις να ελευθερωθείς από τα αιώνια δεσμά.
Καλό θα είναι να αναρωτηθούμε πια μοίρα μας ταιριάζει μεταξύ των δύο: του μελλοθάνατου ή του Έλληνα του αθάνατου ;
Το γνώθι σ’ αυτόν είναι το πρώτο βήμα από τα πολλά, που θα οδηγήσουν κάποτε στην κοινωνία που θα κτίσουμε όλοι οι Έλληνες μαζί.
Μία κοινωνία εφάμιλλη ή ακόμη και καλύτερη από εκείνη που έκτισαν οι πρόγονοί μας δύο χιλιετίες πριν.
Το μόνο χρέος μας είναι η συνέχειά και η αναγέννηση του Ελληνισμού όντας μέρος του, η κρίση είναι στον νου και μόνον ο νους διαθέτει κρίση.
Να είστε όλοι καλά.
Δημήτρης