Ο Ποπάι (Popeye), ένας από τους πιο αγαπημένους χάρτινους ήρωες, «γεννήθηκε» το 1929 απ’ το πενάκι του Έλζι Κράισλερ Σίγκαρ. Γκρινιάρης, αλλά καλόκαρδος, δεν αποχωρίζεται ποτέ την πίπα και τη ναυτική στολή του. Όταν βρίσκεται σε μπελάδες τρώει σπανάκι, που του δίνει μια υπεράνθρωπη δύναμη για να υπερασπιστεί και να σώσει, συχνά, την αγαπημένη του Όλιβ.
Παρότι κοντός, αμόρφωτος, με ιδιόμορφη εμφάνιση και φωνή, με ένα μάτι και κανένα δόντι, πολλοί τον θεωρούν ως τον πρόδρομο των υπερηρώων που κυριάρχησαν αργότερα στα κόμικς.
Έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Ιανουαρίου του 1929, σε μία σειρά κόμικς της νεοϋορκέζικης εφημερίδας Evening Journal. Η σειρά αυτή μετρούσε ήδη δέκα χρόνια ζωής, με πρωταγωνιστές την -μετέπειτα αρραβωνιαστικιά του- Όλιβ Όιλ, τον αδελφό της Κάστορ και τον αγαπημένο της Χαμ Γκρέιβι.
Ο Ποπάι εμφανίστηκε σ’ έναν δευτερεύοντα ρόλο και αμέσως κέρδισε την αγάπη των αναγνωστών. Σταδιακά, ο Σίγκαλ άρχισε να του δίνει όλο και μεγαλύτερους ρόλους, μέχρι που έγινε ο κεντρικός ήρωας και τελικά η σειρά πήρε το όνομά του. Μετά το θάνατο του δημιουργού του, το 1938, διάφοροι άλλοι καλλιτέχνες ανέλαβαν το σχεδιασμό του, προσθέτοντας τη δική τους πινελιά.
Στον κινηματογράφο, ο Ποπάι πρωτοεμφανίστηκε το 1933, στην ταινία κινουμένων σχεδίων Οι περιπέτειες του Ποπάι του ναυτικού. Η καριέρα του στη μεγάλη οθόνη έμελλε να είναι ακόμη πιο ένδοξη απ’ ότι στις εφημερίδες. Μάλιστα, το 1938 ανακηρύχθηκε ως ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας ακόμη και τον Μίκι Μάους.
Η δημοτικότητά του αυτή οφείλεται κατά πολύ και στο σπανάκι, η λατρεία του για το οποίο συνέβαλε στην αύξηση της κατανάλωσης του λαχανικού κατά 33%. Οι αμερικανοί σπανακοπαραγωγοί τού το αναγνώρισαν και το 1937 έστησαν το άγαλμά του στην Κρίσταλ Σίτι, μία πόλη του Τέξας που ζει κυρίως απ’ το σπανάκι.
Η πρώτη εμφάνιση όπως είπαμε, έγινε στις 17 Ιανουαρίου του 1929 σαν κόμικς στριπ στο Thimble Theatre των εκδόσεων King Features Syndicate, Inc στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το κόμικς Thimble Theatre ήταν στον δέκατο χρόνο της κυκλοφορίας του όταν ο Ποπάι εμφανίστηκε. Γρήγορα, η φιγούρα του γίνεται δημοφιλής, με αποτέλεσμα το 1933 οι άνθρωποι των Fleischer Studios να προσαρμόζουν το κόμικς Thimble Theatre πάνω στην φιγούρα του Ποπάι με μεγάλη επιτυχία, ώστε τα επόμενα χρόνια να αποτελεί τον κύριο χαρακτήρα των κόμικς.
Επίσης το 1933 η Paramount Pictures σε συμφωνία με τα Fleischer Studios κυκλοφορεί τη πρώτη σειρά κινουμένων σχεδίων, με ήρωα το ατίθασο ναυτάκι με τη πίπα που τρώει σπανάκι για να αποκτήσει την μαγική του δύναμη. Την χαρακτηριστική φωνή του ντουμπλάρει ο τότε γνωστός ηθοποιός William «Billy» Costello με μεγάλη επιτυχία (αργότερα αντικαταστάθηκε από τον ηθοποιό Jack Mercer). Οι μικρού μήκους ταινίες βρίσκουν στο κοινό μεγαλύτερη απήχηση απ ότι τα κόμικς, με αποτέλεσμα οι δημοσκοπήσεις να τον θεωρήσουν σαν τον καλύτερο χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων του Χόλιγουντ το 1938.
Το μουσικό Θέμα
Το πασίγνωστο μουσικό θέμα «I’m Popeye The Sailor Man» των ταινιών, το συνέθεσε ο Sammy Lerner το 1933 και έμεινε πάντα συνδεδεμένο με την φιγούρα του Ποπάι. Είναι παρόμοιο με το θέμα από το χορικό «Oh, Better Far to Live and Die» της πρώτης πράξης της κωμικής οπερέτας «The Pirates of Penzance».
Το χωριό του Ποπάι (Popeye Village ή Sweethaven Village)
Τον Δεκέμβρη του 1980 γίνεται η πρεμιέρα της ταινίας Popeye. Πρόκειται για μια μουσική κωμωδία, πάντα βασισμένη στη σειρά του Elzie Segar, με πρωταγωνιστή τον Ρόμπιν Ουίλιαμς (Ποπάι) και την Shelley Duvall (Όλιβ). Η ταινία γυρίστηκε στη Μάλτα και για τις ανάγκες του φιλμ χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένα παραθαλάσσιο χωριό.
Η κατασκευή ξεκίνησε το 1979 με συνεργείο 165 ανθρώπων. Χρειάστηκαν εκατοντάδες κορμοί και σανίδες που εισήχθησαν από την Ολλανδία, ενώ τα ξύλινα βότσαλα που χρησιμοποιήθηκαν για τις σκεπές εισήχθησαν από τον Καναδά. Επιπλέον 8 τόνοι καρφιών και 2 χιλιάδες γαλόνια μπογιάς χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του ξύλινου χωριού.
Σήμερα, παρά το γεγονός ότι η ταινία είχε ανάμεικτες κριτικές, το Popeye Village παραμένει ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο. Είναι ανοιχτό για το κοινό επτά ημέρες την εβδομάδα. Υπάρχουν παραστάσεις, μουσεία θεματικά, σπίτια παιχνιδιού όπου τα παιδιά μπορούν να αναρριχηθούν και να εξερευνήσουν το χωριό.